Οι αδιέξοδες εμμονές του Αλ. Τσίπρα

Ακόμη και στελέχη του Σύριζα παραδέχονται αυτό που όλοι οι πολιτικοί αναλυτές επισημαίνουν: την απουσία προγραμματικού λόγου στον Αλέξη Τσίπρα. Παρά ταύτα, ο Αλ. Τσίπρας και η ηγετική ομάδα της Κουμουνδούρου ελάχιστα έως καθόλου δείχνουν να έχουν λάβει υπ’ όψη τη συγκεκριμένη παραδοχή.

Ενδεικτικά ήταν τα όσα συνέβησαν χθες στο Μέγαρο Μαξίμου, κατά την επίσκεψη που πραγματοποίησε ο πρόεδρος του Σύριζα στον υπηρεσιακό πρωθυπουργό κ. Ιωάννη Σαρμά. Επιχειρώντας με μια θεαματική κίνηση να ξεφύγει από τη μέγγενη των αποκαλύψεων για το ρόλο του Σύριζα και τι παρασκηνιακές του κινήσεις στη Θράκη, οι οποίες σε ορισμένες περιπτώσεις ήταν σε πλήρη στοίχιση και ευθυγράμμιση με τις επιδιώξεις της Άγκυρας και του τουρκικού προξενείου στην περιοχή, ο Αλ. Τσίπρας ζήτησε κατ’ ουσίαν από τον υπηρεσιακό πρωθυπουργό να πάρει θέση για το ζήτημα και να καταδικάσει πολιτικά τη στάση της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Ο κ. Ιωάννης Σαρμάς ασφαλώς απάντησε το αυτονόητο. Ότι δηλαδή η υπηρεσιακή κυβέρνηση οφείλει, σύμφωνα με το Σύνταγμα, να εγγυάται το σεβασμό της ελευθερίας έκφρασης, διάδοσης των ιδεών και πληροφοριών, αλλά δεν μπορεί και δεν πρέπει να επέμβει στον προεκλογικό αγώνα.

Μνημείο υποκρισίας

Παράλληλα, όμως, ο πρόεδρος του Σύριζα έφτασε στο σημείο να εγκαλεί τη Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι χρησιμοποιούν «τακτικές τύπου Τραμπ», όπως είπε χαρακτηριστικά, υποστηρίζοντας παράλληλα ότι ο Σύριζα είναι εγγύηση για τη Δημοκρατία στον τόπο, ενώ δεν δίστασε να ταυτίσει και τα υπόλοιπα κόμματα με τη Νέα Δημοκρατία, ισχυριζόμενος ότι κάθε ψήφος υπέρ τους την ευνοεί.

Επίσης, αντί της παρουσίασης συγκεκριμένων προγραμματικών θέσεων, υπόσχεται την κατάργηση νόμων που πέρασε η προηγούμενη κυβέρνηση, όπως για παράδειγμα ο εργασιακός νόμος Χατζηδάκη, θυμίζοντας τα «ανέκδοτα» της περιόδου 2012 – 2015 για σκίσιμο των μνημονίων και κατάργηση των μνημονιακών ρυθμίσεων «με ένα νόμο και ένα άρθρο».

Είναι εξάλλου αρκετές οι περιπτώσεις κατά τις οποίες τόσο ο Αλέξης Τσίπρας όσο και τα στελέχη του Σύριζα συνελήφθησαν ψευδόμενοι κατά την προεκλογική περίοδο, υποστηρίζοντας είτε ότι δεν ψήφισαν, είτε ότι ψήφισαν διατάξεις νόμων που πέρασε η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αλλά στην πράξη συνέβη το αντίθετο. Δεν διστάζουν εν άλλοις λόγοις να παραπληροφορήσουν τους πολίτες, χωρίς να έχουν την παραμικρή αιδώ γι’ αυτό και χωρίς να υπολογίζουν ότι αυτός ήταν ένας από τους βασικούς λόγους για τη διάρρηξη της εμπιστοσύνης των ψηφοφόρων προς τον Σύριζα, που εκφράστηκε με το αποτέλεσμα των εκλογών της 21^ης Μαΐου.

Ούτως ή άλλως οι εμμονές του Αλέξη Τσίπρα και της ηγετικής ομάδας του έχουν και σε αυτήν την προεκλογική περίοδο την ήδη γνωστή πτυχή της εμμονής τους απέναντι στους δημοσιογράφους και τα ΜΜΕ, τους οποίους διαρκώς κατηγορούν για δήθεν διαστρέβλωση των θέσεων του Σύριζα και προπαγάνδα υπέρ αυτών της Νέας Δημοκρατίας. Δεν πάει όμως και πολύς καιρός από τότε που η κυβέρνηση του Σύριζα επιχειρούσε με τον περίφημο νόμο Παππά και τις τηλεοπτικές άδειες να ελέγξουν το επικοινωνιακό τοπίο της πατρίδας μας.