Το Fiber Is the New Painting: Μια νεότερη γενιά καλλιτεχνών υφαίνει και ράβει προσωπικές ιστορίες

Ο Νοτιοαφρικανός καλλιτέχνης Igshaan Adams εκπαιδεύτηκε ως ζωγράφος στο Ruth Prowse School of Art στο Κέιπ Τάουν. Εν μέσω οικονομικών προβλημάτων στα 20 του, αποφάσισε να σταματήσει να αγοράζει ακριβές λαδομπογιές. Αντίθετα, με την άδεια των παππούδων του, έκοψε ρούχα και άλλα υφάσματα από το σπίτι τους και τα έραψε μεταξύ τους για να δημιουργήσει μια παραστατική εικόνα. Αμέσως μετά, το 2010, έπιασε δουλειά να διδάσκει ζωγραφική και σύνθεση σε τεχνίτες υφαντικής σε μια ΜΚΟ που ονομάζεται Philani Maternal, Child Health and Nutrition Trust. Ήξερε κάποια βασικά στοιχεία ύφανσης πριν αναλάβει τη δουλειά, αλλά η εμπειρία πυροδότησε μια «ενσαρκωμένη» σύνδεση με την τέχνη. «Συνειδητοποίησα εκείνη τη στιγμή ότι δεν μου άρεσε ποτέ η ζωγραφική», είπε σε μια κλήση Zoom από το στούντιό του στο Zeitz Museum of Contemporary Art Africa στο Κέιπ Τάουν. «Ποτέ δεν συνδέθηκα τόσο έντονα με το μέσο».

What a magnificent body of work#IgshaanAdams #SouthAfricanArt #SouthbankCentre pic.twitter.com/tjJMNU3psI

— #AbafanaAbafani (@BNjalo_artist) May 19, 2021

LANGUAGE OF BIRDS, Natalia Nakazawa, 2020 pic.twitter.com/VOucTQMZmC

— Artists of Colour (@artistsofcolour) December 24, 2022

Artists like Igshaan Adams and Lila de Magalhaes are using fiber in ways that look a lot like painting. But these artists take the material as an invitation to center personal and social histories, often from historically marginalized perspectives. https://t.co/8Er2EOTJpG pic.twitter.com/IBrCFytcIY

— Art in America (@ArtinAmerica) June 8, 2023

GIRLS TIME (HEARTBREAK HOTEL), Tomashi Jackson, 2020 pic.twitter.com/J7gZZDxH6y

— Artists of Colour (@artistsofcolour) September 23, 2020