Ναυάγιο: Από τον ανάλαφρο ανθρωπισμό στα ερωτήματα και τις υποψίες

Το ναυάγιο, 38 ναυτικά μίλια ανοιχτά της Πύλου στα διεθνή ύδατα, αυτή η νέα ανθρωπιστική τραγωδία που θυμίζει την τραγωδία της Λαμπεντούζα πριν από περίπου δέκα χρόνια, έγινε – μία ακόμη φορά – παίγνιο επίδειξης ελαφρού ανθρωπισμού, ερασιτεχνικών αναλύσεων και αριστερόστροφων εκθέσεων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Το μόνο κοινό που είχαν οι προσεγγίσεις των κομμάτων και των πολιτικών προσώπων, που διεκδικούν την υπαρξιακή πολιτική επιβίωσή τους την ερχόμενη Κυριακή, είναι το πεισμωμένο μίσος και η χολώδης εμμονή με τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκο Μητσοτάκη, όπως και η οριακή εμμονή να αποδείξουν ότι η ευθύνη του ναυαγίου ανήκει στην Ελλάδα, καθιστώντας την ευαισθησία που προσπάθησαν να επιδείξουν όχι μόνο πολιτικά και ανθρώπινα υποκριτική, αλλά υπερέβησαν τα όρια του κωμικοτραγικού.

Το σπάνιο φαινόμενο της βαθιάς ανθελληνικής στάσης οδήγησε πολλούς από όσους συντόνισαν και συμμετείχαν σε όλη αυτήν την επιχείρηση εναντίον της χώρας να ενδυθούν διάφορες επαγγελματικές ιδιότητες: ειδικού ναυτικών οχημάτων και ασφάλειας, ειδικού διεθνούς ναυτικού δικαίου, ειδικού διεθνούς οργανωμένου εγκλήματος, ειδικού εμπειρογνώμονα και ποικίλες άλλες. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι από την ώρα που άρχισε να εξελίσσεται η συγκλονιστική αυτή ιστορία, ουδείς από όσους ξεκίνησαν να κατηγορούν αυθαίρετα τη χώρα, δεν επέρριπτε ευθύνες στα κυκλώματα των διακινητών, στους αδίστακτους εμπόρους ανθρώπων, που ως ένα από τα σημαντικότερα κομμάτια του διεθνούς οργανωμένου εγκλήματος, δεν διστάζουν να αφήσουν έρμαια στην τύχη τους μεσοπέλαγα εκατοντάδες ανθρώπους και να εξαφανιστούν μεσοπέλαγα, όπως έκανε και ο καπετάνιος του πλοίου «Αντριάννα» που πρωταγωνιστεί στην τελευταία τραγωδία.

Την εγκατάλειψη του πλοίου από τον καπετάνιο και των επιβατών του επιβεβαιώνει και η ακτιβίστρια Ναουάλ Σουφί, η οποία κατέγραψε στην προσωπική της σελίδα στο Facebook πληροφορίες για το «αλιευτικό», αλλά κι επικοινωνίες, που, όπως ισχυρίστηκε η ίδια, είχε με μετανάστες πάνω στο πλοίο, πριν αυτό ναυαγήσει στα βαθιά νερά της Μεσογείου, ανοιχτά της Πύλου, στα διεθνή ύδατα. Στις 13 Ιουνίου, και ώρα 19:47, η Σουφί μεταφέρει πληροφορίες από το πλοίο και τη μαρτυρία ενός μετανάστη που κάνει λόγο για έξι νεκρούς και δύο σε κρίσιμη κατάσταση.

Η ίδια ισχυρίστηκε σε επόμενες αναρτήσεις της ότι αυτή ήταν που ειδοποίησε τις Αρχές στη Μάλτα, στην Ελλάδα και την Ιταλία και ότι άρχισε να ασχολείται με το θέμα από την ώρα που την κάλεσε στο κινητό της μια γυναίκα, η οποία βρισκόταν μέσα στο αμπάρι του πλοίου μαζί με άλλα γυναικόπαιδα, οποία, όμως, πέθανε, όπως ενημέρωσαν την Σουφί άλλες γυναίκες σε επόμενες επικοινωνίες που είχαν. Ακόμη, είπε ότι δέχθηκε το τηλεφώνημα, ενώ βρισκόταν στην Κατάνια.

Και δεν θα πρέπει να περάσει απαρατήρητο ότι ένα από τα πρώτα συμπεράσματα που φρόντισε να εξάγει η ακτιβίστρια ήταν περί ευθυνών του ελληνικού Λιμενικού Σώματος, χωρίς να μπορεί να επιχειρηματολογήσει για αυτό, ενώ έδωσε στη δημοσιότητα μια μεγάλη ενημερωτική αναφορά όλων των κινήσεων του πλοίου χωρίς να αναφερθεί ούτε μία φορά στους δουλεμπόρους, αλλά μόνο στους μετανάστες και τις Αρχές που προσπαθούσαν να στήσουν τη γιγαντιαία επιχείρηση διάσωσης.

Άλλο ένα στοιχείο που προκαλεί ιδιαίτερα ερωτήματα και ποικίλες υποψίες είναι, τέλος, το γεγονός ότι η επικοινωνία του πλοίου με την ακτιβίστρια, αλλά και την ΜΚΟ Alarm Phone, που ισχυρίζεται ότι γνώριζε και όλες τις συντεταγμένες στις οποίες κινήθηκε το μοιραίο πλοίο, έγιναν με δορυφορικό τηλέφωνο. Συσκευή που δεν είναι εύκολο να βρίσκεται στα χέρια των στοιβαγμένων στα αμπάρια ανθρώπων.