Στην Ελλάδα οι οικολόγοι σχεδόν απουσιάζουν από την πολιτική σκηνή

Παρά τα κύματα καύσωνα και τις καταστροφικές πυρκαγιές στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, το περιβαλλοντικό ζήτημα παραμένει σε μεγάλο βαθμό απών από την εκστρατεία για τις βουλευτικές εκλογές της Κυριακής και οι οικολόγοι είναι απίθανο να καταφέρουν να εκλέξουν βουλευτές.

Οι Έλληνες «θεωρούν το περιβάλλον λίγο σαν πολυτέλεια» , παραδέχεται η Βασιλική Γραμματικογιάννη, η συμπρόεδρος της περιβαλλοντικής συμμαχίας που ονομάζεται «πράσινο και μωβ».

Καμία δημοσκόπηση δεν προβλέπει την είσοδο στο κοινοβούλιο την Κυριακή αυτού του ποικιλόμορφου κινήματος που συγκεντρώνει οικοφεμινίστριες, φιλοευρωπαίους φεντεραλιστές αλλά και ακτιβιστές από το κίνημα των Πειρατών και υπερασπιστές των δικαιωμάτων των ζώων.

Δεν αναμένεται να περάσει το όριο του 3% που είναι απαραίτητο για να μπει στη Βουλή.

Σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως είναι η Γερμανία, όπου οι οικολόγοι έχουν γίνει ουσιαστικοί κυβερνητικοί εταίροι: είναι κυρίως επικεφαλής ενός τεράστιου Υπουργείου Οικονομίας και Κλίματος.

Προσωπικές συγκρούσεις

Το «πράσινο – οικολογικό κίνημα» που είδε τα πράσινα κόμματα να σημειώνουν πρωτοφανή επιτυχία στις ευρωεκλογές του 2019, «δεν χτύπησε την Ελλάδα» , συνεχίζει η κ. Γραμματικογιάννη.

Ωστόσο, σε αυτή τη μεσογειακή χώρα, η κλιματική έκτακτη ανάγκη είναι προφανής.

Κύματα καλοκαιρινών καύσωνα που αποδίδονταν άμεσα στην υπερθέρμανση του πλανήτη από ειδικούς διαδέχονταν το ένα το άλλο, όπως και μια σειρά από πλημμύρες.

Τεράστιες πυρκαγιές κατέστρεψαν μέρος της χώρας το καλοκαίρι του 2021, σκοτώνοντας τρεις ανθρώπους και καταστρέφοντας περισσότερα από 100.000 εκτάρια δάσους.

Το 2018, περισσότεροι από 100 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στο Μάτι, κοντά στην Αθήνα, στη χειρότερη φονική πυρκαγιά στη χώρα.

Αλλά στην Ελλάδα, «για πολλά χρόνια, τα πράσινα κόμματα υπέφεραν από προσωπικές συγκρούσεις που οδήγησαν σε εσωτερικές διαιρέσεις και μας περιθωριοποίησαν» , είπε η Βούλα Τσέτση, γενικός γραμματέας της Ομάδας των Πρασίνων/EFA στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Σε μια χώρα όπου οι καθημερινές οικονομικές δυσκολίες παραμένουν το κύριο μέλημα, «πρέπει να δείξουμε πώς η προστασία του κλίματος δεν αποτελεί πρόσθετο βάρος για τους ανθρώπους που υποφέρουν από τον πληθωρισμό και το υψηλό κόστος ζωής, αλλά μια λύση», λέει.

Οι ηγέτες των Πρασίνων είχαν εισέλθει στη ριζοσπαστική αριστερή κυβέρνηση (2015-2019) του τότε πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα.

Αλλά η εμπειρία μπορεί να έκανε στο κίνημα περισσότερο κακό παρά καλό.

Ήταν η κυβέρνηση Τσίπρα που υπέγραψε αμφιλεγόμενες συμφωνίες για εξερεύνηση υδρογονανθράκων στο Ιόνιο Πέλαγος, βασικό βιότοπο για τις χελώνες, τις φώκιες και τα δελφίνια.

«Ήταν ένα λάθος που έβλαψε το [κίνημα] », υπογραμμίζει ο Λευτέρης Ιωαννίδης, τότε αντιφρονών μέλος του κόμματος των Οικολόγων Πράσινων εντός του συνασπισμού.

Διαίρεση αριστερά-δεξιά

«Υπάρχει ένα στερεότυπο ότι οι Πράσινοι είναι καλοί μόνο σε περιβαλλοντικά θέματα », λέει ο Νίκος Χρυσόγελος, ο οποίος εκπροσώπησε τους περιβαλλοντικούς Πράσινους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από το 2012 έως το 2014.

«Αλλά είναι σαφές ότι οι Πράσινοι (…) αφορούν επίσης τους ανθρώπους, την κοινωνία, την οικονομία» , διαβεβαιώνει αυτός ο μακροχρόνιος ακτιβιστής, ο οποίος τώρα κάνει εκστρατεία για το πράσινο και μοβ κίνημα.

Και, υπογραμμίζει ο κ. Ιωαννίδης, ο οποίος ήταν δήμαρχος της πόλης της Κοζάνης, στα βόρεια της χώρας, αμαυρωμένη εδώ και καιρό από τη λιγνιτική ρύπανση, το χάσμα δεξιά-αριστερά παραμένει η κύρια πολιτική βάση στην Ελλάδα.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι, που ιδρύθηκαν το 2002, ήταν για δεκαετίες το πιο επιτυχημένο φιλοπεριβαλλοντικό κόμμα.

Κατέγραψαν τις καλύτερες επιδόσεις τους στις ευρωεκλογές του 2009 εκλέγοντας ευρωβουλευτή.

Τρία χρόνια αργότερα, κατά τη διάρκεια των βουλευτικών εκλογών, σίγουρα βελτίωσαν τον αριθμό των ψηφοδελτίων που συγκέντρωσαν αλλά συγκέντρωσαν μόνο το 0,07% των ψήφων.