Le Monde: Μακρόν και Μελόνι επιχειρούν να αναθερμάνουν τις γαλλο – ιταλικές σχέσεις

Οι γεωγραφικοί δεσμοί, αλλά και οι ιστορικές εμπειρίες αποτελούν λόγο για τη γαλλόφιλη στάση πολλών Βραζιλιάνων: Το 1825, η Γαλλία ήταν μια από τις πρώτες χώρες στην Ευρώπη που αναγνώρισε την ανεξαρτησία της Βραζιλίας. Η Βραζιλία, από την άλλη, πολέμησε στο πλευρό της Γαλλίας και στους δύο παγκόσμιους πολέμους του 20ού αιώνα. Χωρίς άλλη χώρα στην ήπειρο οι σχέσεις της Γαλλίας είναι τόσο στενές όσο με τη Βραζιλία. Η Βραζιλία βασίστηκε επίσης στη Γαλλία στην πρόσφατη άνοδό της για να γίνει η κυρίαρχη περιφερειακή δύναμη στη Νότια Αμερική. Το 2000, η κυβέρνηση στο Παρίσι κληροδότησε το παροπλισμένο αεροπλανοφόρο της στο Ναυτικό της Βραζιλίας και λίγα χρόνια αργότερα, συμφώνησε να κατασκευάσει μια νέα γενιά υποβρυχίων. Το πρώτο παράδειγμα της γαλλικής κατηγορίας Scorpène τέθηκε σε υπηρεσία το περασμένο φθινόπωρο. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας, το πρώτο πυρηνικό υποβρύχιο πρόκειται να κατασκευαστεί στη Βραζιλία με τη γαλλική υποστήριξη.

Ωστόσο, οι δεκαετίες καλών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών είχαν πέσει στο χαμηλότερο επίπεδο κατά τη διάρκεια της προεδρίας ακροδεξιού Μπολσονάρου. Ο Μακρόν δέχθηκε την περικοπή στην περιοχή του Αμαζονίου, που υποστήριζε ο δεξιός εξτρεμιστής πολιτικός ως ευκαιρία να εμποδίσει τη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με τη νοτιοαμερικανική οικονομική κοινότητα Mercosur. Ο Μπολσονάρο, με τη σειρά του, απάντησε σε αυτό στο Facebook, όπου κορόιδεψε τη σύζυγο του Μακρόν, Μπριζίτ. Δεν υπάρχει προσωπική έχθρα μεταξύ Μακρόν και Λούλα. Αντίθετα, ο πρώην συνδικαλιστής είχε μάλιστα κάνει δημόσια εκστρατεία για την επανεκλογή του Μακρόν το 2022. και οι προηγούμενες επαφές και των δύο αρχηγών κρατών χαρακτηρίζονται πολύ εγκάρδιες.

Ως προς το περιεχόμενο, ωστόσο, υπάρχουν μεγάλες διαφορές στα κεντρικά θέματα. «Πρέπει να αναγνωρίσει κανείς στην Ευρώπη ότι η Βραζιλία και η η Ευρωπαϊκή Ένωση  (ΕΕ) έχουν διαφορετικές γεωπολιτικές προοπτικές», λέει ο πολιτικός επιστήμονας και ειδικός στη Λατινική Αμερική Peter Birle, ο οποίος εργάζεται επί του παρόντος στη Βραζιλία. Τελικά, η Ευρώπη θέλει να σταθεροποιήσει την υπάρχουσα παγκόσμια τάξη πραγμάτων, η Βραζιλία θέλει να την αλλάξει. Όχι ουσιαστικά, αλλά με τέτοιο τρόπο ώστε η Βραζιλία να έχει περισσότερο λόγο. Και χρησιμοποιεί κάθε ευκαιρία για να το κάνει.

Μία από τις σημαντικότερες διαφορές είναι η προοπτική για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Αν και η Βραζιλία καταδίκασε τη ρωσική επιθετικότητα κατά της Ουκρανίας  στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ , η ρήξη με τη Μόσχα ή το Πεκίνο είναι εκτός θέματος για τη Μπραζίλια. Αντίθετα, ο Λούλα είχε μάλιστα δηλώσει αρκετές φορές ότι η Ρωσία και η Ουκρανία φταίνε εξίσου για τον πόλεμο. Ο Λούλα απορρίπτει επίσης την ευρωπαϊκή πολιτική κυρώσεων κατά της Ρωσίας.

Σε αντίθεση με τους Ευρωπαίους, ο πόλεμος της Ουκρανίας δεν είναι σημείο καμπής για τη Βραζιλία, αλλά μια άλλη διεθνής σύγκρουση, λέει ο πολιτικός επιστήμονας Birle. «Δεν βλέπω σημάδια ότι αυτή η στάση θα μπορούσε να αλλάξει». Ο Λούλα ελπίζει να λειτουργήσει ως μεσολαβητής μεταξύ των αντιμαχόμενων μερών, κάτι που δεν φαίνεται ρεαλιστικό αυτή τη στιγμή. Αλλά δεν είναι μόνο στο θέμα της Ουκρανίας που είναι δύσκολη η προσέγγιση μεταξύ Βραζιλίας και Γαλλίας. Η συμφωνία της Mercosur για τη δημιουργία της μεγαλύτερης ζώνης ελεύθερων συναλλαγών στον κόσμο είναι επίσης ένα ζήτημα σύγκρουσης.

Η συμφωνία μεταξύ της ΕΕ και ορισμένων χωρών της Νότιας Αμερικής βρίσκεται σε αναμονή μετά τη λήξη των διαπραγματεύσεων το 2019. Μετά τη μεταβίβαση της εξουσίας από τον Μπολσονάρο στον Λούλα, ωστόσο, η πίεση από την ΕΕ αυξάνεται τώρα για να σημειωθεί επιτέλους πρόοδος στις συνεχιζόμενες επαναδιαπραγματεύσεις.