Εκλογές αναφοράς στην ιστορία της Μεταπολίτευσης

Η πολιτική δόνηση της 21^ης Μαΐου και η σαρωτική νίκη της Νέας Δημοκρατίας αποδεικνύονται «προσεισμός» με βάση τα χθεσινά αποτελέσματα. Σχεδόν σαράντα ημέρες μετά την πρώτη κάλπη, αυτή της απλής αναλογικής, η χθεσινή λαϊκή ετυμηγορία ενισχύει τα ρεκόρ που καταγράφηκαν τον Μάιο και πλέον, αποτελούν σημείο αναφοράς όχι μόνο για τη «γαλάζια» παράταξη, αλλά για το σύνολο του πολιτικού συστήματος και την τρίτη ελληνική δημοκρατία, δηλαδή από το 1974 και εντεύθεν.

Πρώτα απ’ όλα διότι είναι η πρώτη φορά που καταγράφεται τρίτη συνεχόμενη εκλογική νίκη για το κυβερνών κόμμα, με τη Νέα Δημοκρατία να έχει αυξήσει όπως και τον περασμένο Μάιο τα ποσοστά της σε σχέση με τις εκλογές του 2019. Παράλληλα, το μαγιάτικο ρεκόρ της μεγαλύτερης διαφοράς ανάμεσα στο πρώτο και το δεύτερο πολιτικό κόμμα που έχει καταγραφεί στα μεταπολιτευτικά πολιτικά χρονικά καταρρίφθηκε κιόλας, αφού η διαφορά μεταξύ της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ ξεπέρασε τις είκοσι μονάδες και μαζί «έσπασε» το λεγόμενο double score με βάση τους αθλητικούς όρους – δηλαδή το ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας ήταν υπερδιπλάσιο από αυτό του ΣΥΡΙΖΑ.

Σημειώνεται ότι η χθεσινή διαφορά μεταξύ της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ πλησίασε έτσι το απόλυτο ρεκόρ του 1974, όταν όμως οι συνθήκες υπό τις οποίες διεξήχθη η πρώτη εκλογική αναμέτρηση μετά την επταετία της χούντας ήταν εξαιρετικές και δεν μπορούν να συγκριθούν με τις σημερινές. Σε κάθε περίπτωση, η διαφορά είναι μεγαλύτερη από αυτήν του 1977 ανάμεσα σε Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ τότε (16,5%) και ακόμη μεγαλύτερη από ιστορικές νίκες που κατέγραψε στο παρελθόν είτε η Νέα Δημοκρατία, όπως παραδείγματος χάριν το 1990, είτε το ΠΑΣΟΚ, με κορυφαία στιγμή την «Αλλαγή» του 1981.

Παράλληλα, το ποσοστό που κατέγραψε η Νέα Δημοκρατία, περνώντας ξανά το κατώφλι του 40%, κλείδωσε το μπόνους των 50 εδρών με βάση τον εκλογικό νόμο και τελείωσε την οποιαδήποτε συζήτηση περί αυτοδυναμίας πριν καν αυτή ανοίξει.

Επίσης, όπως και τον περασμένο Μάιο, έτσι και τώρα η Νέα Δημοκρατία κατάφερε να βάψει γαλάζια ολόκληρη τη χώρα και συγκεκριμένα τον εκλογικό χάρτη, καθώς κατάφερε να επικρατήσει σε όλες τις εκλογικές περιφέρειες πλην μόνο της Ροδόπης, επιβεβαιώνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο και τις αιτιάσεις που είχαν εγερθεί προεκλογικά και προκάλεσαν μεγάλες συζητήσεις για το ρόλο του μουσουλμανικού στοιχείου και του τουρκικού προξενείου στην περιοχή. Για την ιστορία, η Νέα Δημοκρατία κατάφερε να κερδίσει 58 από τις συνολικά 59 εκλογικές περιφέρειες και, βέβαια, όλες τις μονοεδρικές, όπως ακριβώς και τον περασμένο Μάιο.

Το ίδιο ακριβώς συνέβη και ως προς την επικράτηση της Νέας Δημοκρατίας στα μεγάλα αστικά κέντρα και τις περιοχές – «κάστρα», με εξαιρετικά σημαντικές διαφορές από το δεύτερο κόμμα. «Γαλάζιες» βάφτηκαν για ακόμη μια φορά η Κρήτη και η Αχαΐα, καταρρίπτοντας πολιτικές προιδεάσεις και παραδόσεις ολόκληρων δεκαετιών, ενώ το γεγονός ότι, παρά την ευρεία νίκη της, η Νέα Δημοκρατία δεν κατάφερε να εξασφαλίσει μεγαλύτερη κοινοβουλευτική πλειοψηφία από αυτή της προηγούμενης κυβερνητικής θητείας της οφείλεται στο γεγονός της εισόδου πολλών περισσότερων πολιτικών κομμάτων σε σχέση με όσα είχαμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια στη Βουλή.

Χαρακτηριστικό προς τούτο είναι ότι, εάν η Βουλή ήταν πεντακομματική, όπως προέκυψε στις εκλογές του περασμένου Μαΐου, τότε η Νέα Δημοκρατία θα είχε καταφέρει να εξασφαλίσει τουλάχιστον δέκα με δεκαπέντε επιπλέον βουλευτικές έδρες, καταγράφοντας μια πραγματικά άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία που θα την έφερνε επάνω και από τις 170 έδρες.