Les Echos: Οι διαφορετικές προσεγγίσεις Γερμανίας – Γαλλίας στην ευρωπαϊκή άμυνα

«Οι Γερμανοί είπαν ότι έπρεπε να δράσουν γρήγορα, ιδιαίτερα επειδή η ρωσική απειλή αυξανόταν, οπότε δεν θα έπρεπε να χρονοτριβούν πολύ και να περιμένουν μια τέλεια συμφωνία μεταξύ των Ευρωπαίων, η οποία θα μπορούσε να δώσει την εντύπωση ότι η Γερμανία και η Ευρώπη ήταν αδρανείς», ε

Η Γαλλία και η Γερμανία έχουν διαφορετικά οράματα για το πώς να υπερασπιστούν τους ευρωπαϊκούς ουρανούς απέναντι στη ρωσική απειλή. Από τη μία πλευρά, το Βερολίνο προτείνει μια κοινή ασπίδα, την European Sky Shield Initiative (ESSI), η οποία έχει ήδη πείσει άλλες 16 ευρωπαϊκές χώρες. Προβλέπει την αγορά γερμανικού στρατιωτικού εξοπλισμού, καθώς και ισραηλινών και αμερικανικών. Η προτεραιότητα της Γερμανίας είναι να αυξήσει γρήγορα την αποτρεπτική ικανότητα της Ευρώπης.

«Οι Γερμανοί είπαν ότι έπρεπε να δράσουν γρήγορα, ιδιαίτερα επειδή η ρωσική απειλή αυξανόταν, οπότε δεν θα έπρεπε να χρονοτριβούν πολύ και να περιμένουν μια τέλεια συμφωνία μεταξύ των Ευρωπαίων, η οποία θα μπορούσε να δώσει την εντύπωση ότι η Γερμανία και η Ευρώπη ήταν αδρανείς», εξηγεί ο Σαχίν Βαλέ, αναλυτής στο Γερμανικό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων. Από τη γαλλική πλευρά, ο στόχος είναι η επέκταση ενός αμυντικού συστήματος που έχει αναπτυχθεί ανά τα χρόνια με την Ιταλία, 100% κατασκευασμένο στην Ευρώπη, για να αποφευχθεί η δημιουργία «προβλημάτων του αύριο», σύμφωνα με τον Γάλλο πρόεδρο Μακρόν.

«Εάν εξαρτόμαστε σε πολύ υψηλό βαθμό από εξοπλισμό που κατασκευάζεται εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυτό μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα όσον αφορά την ελευθερία δράσης. Επομένως, το διακύβευμα είναι υψηλό και νομίζω ότι πρέπει να βρούμε ένα είδος ισορροπίας μεταξύ του βραχυπρόθεσμου, που είναι περισσότερο ή λιγότερο η γερμανική προσέγγιση, και του μακροπρόθεσμου, που είναι περισσότερο η γαλλική προσέγγιση», τονίζει ο Ζαν – Πιερ Μολνί, αν. διευθυντής του ινστιτούτου IRIS. Μπορούν όμως Παρίσι και Βερολίνο να βρουν ένα συμβιβασμό για χάρη της ευρωπαϊκής ενότητας και του ΝΑΤΟ;

«Δεν είναι απαραίτητο για όλες τις χώρες του ΝΑΤΟ να αναπτύξουν τα ίδια συστήματα. Αυτό που είναι απαραίτητο, ωστόσο, είναι αυτά τα συστήματα να είναι διαλειτουργικά και να ενσωματωθούν στην ίδια αρχιτεκτονική», διευκρινίζει η Λίντια Βακς, αναλύτρια στο Ινστιτούτο SWP. Τα συστήματα αεράμυνας, που αν και διαφορετικά θα μπορούσαν a priori να είναι διαλειτουργικά, θα πρέπει να τεθούν σε λειτουργία εντός δύο ετών. Αυτό θα δώσει άφθονη τροφή για σκέψη στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους, στις 11 Ιουλίου.