Τη δεκαετία του 1990, όσο έβλεπε το μάτι, απλωνόταν μια τεράστια άνυδρη και σκονισμένη περιοχή. Είκοσι χρόνια μετά, αυτή η ερημιά έχει δώσει τη θέση της σε ένα καταπράσινο τοπίο. Περιτριγυρισμένο από τον Κίτρινο Ποταμό, το οροπέδιο Loess, πολιτιστικό και ιστορικό λίκνο της Κίνας, αναγεννιέται χάρη στον εθελοντισμό της κινεζικής κυβέρνησης με τη βοήθεια της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Αρχικά, το έργο ήταν να διασφαλίσει την επισιτιστική ασφάλεια και να αποφύγει τις πλημμύρες. Κατασκευή αναβαθμών για την αποφυγή κατολισθήσεων και καλύτερο φιλτράρισμα των υδάτων, φύτευση ειδών προσαρμοσμένων στο τοπικό κλίμα, έλεγχος βοσκοτόπων, κατασκευή μικρών φραγμάτων για αποφυγή πλημμύρας και αποθήκευση νερού. Συνολικά, σχεδόν 4 εκατομμύρια εκτάρια στο οροπέδιο έχουν ξαναζωντανέψει. Αυτό είναι ένα από τα πολλά παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι η ερημοποίηση δεν είναι αναπόφευκτη. Δημοσιεύοντας, την Τρίτη, μια έκθεση αφιερωμένη στη χρήση των φυσικών πόρων στον κόσμο (νερό, αέρας, καλλιεργήσιμη γη, δάση, ορυχεία κ.λπ.), η Παγκόσμια Τράπεζα διασφαλίζει ότι προκλήσεις όπως η κλιματική αλλαγή, τα τρόφιμα και το νερό η ασφάλεια μπορεί να ξεπεραστεί.
Αλλά για να γίνει αυτό, όλες οι χώρες πρέπει να χρησιμοποιούν πιο αποτελεσματικά τους φυσικούς τους πόρους. Και είναι «δυνατό χωρίς να θυσιαστεί το περιβάλλον ή η ανθρώπινη ευημερία», υποστηρίζει ο πολυμερής θεσμός. Σε αντίθεση με αυτό το κινεζικό έργο, το τελευταίο επισημαίνει την καταστροφική διαχείριση των φυσικών πόρων στην Αϊτή. Για δεκαετίες, η χώρα εκκαθαρίζει και υποβαθμίζει συνεχώς τη γη της, οδηγώντας σε σχεδόν πλήρη απώλεια των φυσικών δασών της και μείωση της παραγωγικής ικανότητας της καλλιεργήσιμης γης. Σήμερα, ένα μεγάλο μέρος της επικράτειας αποτελείται από λιβάδια. Παράγουν ελάχιστα ή είναι στείρα. Η βιοποικιλότητα έχει επιδεινωθεί, όπως και η ικανότητα δέσμευσης άνθρακα της περιοχής.
Για την Τράπεζα, η χώρα θα μπορούσε να αυξήσει την παραγωγή της χωρίς να επηρεάσει το περιβάλλον. Και, με την αναφύτευση δασών και την καλύτερη διαχείριση της γης της, η Αϊτή θα μπορούσε να υπερδιπλασιάσει την ικανότητά της να δεσμεύει αέρια του θερμοκηπίου χωρίς να μειώσει τη γεωργική της παραγωγή. Το έργο της Παγκόσμιας Τράπεζας δείχνει ότι «υπάρχουν μέτρα που μπορούν να λάβουν οι χώρες τώρα για να δώσουν στους ανθρώπους τους μια καλύτερη ζωή διατηρώντας έναν βιώσιμο πλανήτη», είναι πεπεισμένος ο Richard Damania, επικεφαλής οικονομολόγος για τη βιώσιμη ανάπτυξη της τράπεζας. Αυτό ισχύει για τις περισσότερες χώρες χαμηλού εισοδήματος. Υπάρχουν ευκαιρίες για βελτίωση τόσο της παραγωγής όσο και του περιβάλλοντος χωρίς αρνητικές συνέπειες για κανέναν από τους δύο.