Κάθε αρχή και δύσκολη

Σήμερα, με την ορκωμοσία της νέας σύνθεσης του Εθνικού Κοινοβουλίου, ανοίγει η αυλαία μιας παράστασης που θα έχει πολλά επεισόδια, ποικίλης θεματολογίας και ύφους. Δεν αποκλείεται με το «καλημέρα σας» σήμερα –και με περισσότερες πιθανότητες αύριο Τρίτη που θα συγκροτηθεί το νέο προεδρείο της Βουλής- να πάρουμε μια πρόγευση από αυτήν τη «διαφορετική Βουλή».

Έξι παράγοντες

Και είναι διαφορετική, διότι σωρευτικά συνέτρεξαν πολλοί παράγοντες που την καθιστούν τέτοια:

– Είναι μια από τις σπάνιες φορές που προκύπτει οκτακομματική (πολυκερματισμένη;) Βουλή – Δεν είναι μεν σπάνιο –όπως περί του αντιθέτου έχουν βαλθεί να πείσουν οι καθοδηγητές, αναλυτές και δημοσιολογούντες με δήθεν «προοδευτικό» πρόσημο- ότι υπάρχει ισχυρή έκφραση με σχηματισμούς δεξιότερα της ΝΔ. Όμως για πρώτη φορά είναι τόσοι πολλοί γενικώς στην πολιτική ζωή. (από το 2012 εως τις εκλογές του 2015, τα ποσοστά δεξιότερα της Νδ κυμάνθηκαν από 10 εως και…19%! Τον Ιούλιο του 2019 ηταν κατι περισσότερο από 8%) – Για πρώτη φορά τόσο δεξιότερα, όσο και πιο αριστερά της κυβέρνησης υπάρχει εμφανές αρχηγικό κενό. Και μένει διαπιστωθεί, αν υπάρχει και πολιτικό κενό , όπως είναι πολύ πιθανό. – Για πρώτη φορά εισέρχονται στη Βουλή σχηματισμοί αγνώστου ταυτότητος, προέλευσης, στήριξης και επιδιώξεων. – Για πρώτη φορά υπάρχει τέτοια απόσταση ανάμεσα σε κυβέρνηση και –τυπικά- αξιωματική αντιπολίτευση, ως προς τα εκλογικά ποσοστά – Για δεύτερη φορά κυβερνών κόμμα, αυξάνει τα ποσοστά του. Όλα αυτά κι ακόμη πολλά άλλα μικρότερα, όχι μόνο συνθέτουν το μετεκλογικό σκηνικό, αλλά διαμορφώνουν και τον κοινοβουλευτικό χάρτη.

Δεξιά και ακροδεξιά

Και καλό θα ήταν, σ αυτό το σημείο, να αποσαφηνιστεί το ανεδαφικό των απόψεων που ακούγονται, με στόχο την προφανή πολιτική καπηλεία, ότι η ανάδειξη δεξιών και ακροδεξιών σχηματισμών είναι αποτέλεσμα της πολιτικής της ΝΔ. Ακούγεται αρκετά, το τελευταίο διάστημα και μοιάζει σαν την…παβλοφική αντίδραση φιλοΣΥΡΙΖΑιων αναλυτών, οι οποίοι μη έχοντας πλέον στρατηγική και μέχρι να ανασυνταχθεί ο χώρος τους πολιτικά, χρησιμοποιούν τα γνωστό μεταχειρισμένο –και εκλογικά αποτυχημένο- οπλοστάσιο της τοξικής αντιπαράθεσης με επικλήσεις στον «άγνωστο-αόρατο εχθρό». Η πλήρης αλήθεια, αν δεν θέλει κάποιος να χαϊδεύει τους Πολίτες, είναι ότι η εικόνα της Βουλής είναι αποτέλεσμα επιλογών των ίδιων των ψηφοφόρων: είτε δια της ψήφου τους είτε δια της αποχής τους. Για παράδειγμα: Ένα συγκεκριμένο κόμμα (η «Πλεύση Ελευθερίας») την 21 η Μαΐου έλαβε 170.424 ψήφους, ήτοι 2,89% και μηδέν έδρες. Στις 25 Ιουνίου έλαβε…165.210 ψήφους (λιγότερες), ήτοι 3.17% (παραπάνω, διότι είναι επί των ψηφισάντων) και 8 έδρες. Η μη συμμετοχή των πολιτών, ήταν ένα από τα κλειδιά για να μπουν μικρά κόμματα στη Βουλή με πλειοψηφικό σύστημα (κι ασφαλώς, δεν οφείλεται στο εκλογικό σύστημα!!).

Ο καταλύτης

Πάντως, ο καταλύτης των εξελίξεων, δεν είναι άλλος από την παραίτηση Τσίπρα-και τις αλυσιδωτές αντιδράσεις που προκαλεί. Δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστεί κάποιος ότι η κίνηση Τσίπρα (το πώς και τα γιατί θα τα δούμε σε άλλα κείμενα, άλλη στιγμή), έχει μοιάζει να έχει πολιτική δυναμική ανάλογη του εκλογικού θριάμβου της ΝΔ. Το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν το ένα ισχυρό δεδομένο, η παραίτηση Τσίπρα προστέθηκε ως δεύτερο. Αν και κάποιος θα ανάμενε –και μάλλον λογικά- να αποκαλείται «Σοκ» η διπλή εκλογική συντριβή ΣΥΡΙΖΑ, εντούτοις –είτε διότι δεν θέλουν να την αποδεχθούν, είτε διότι λειτουργεί υποσυνείδητα το ένστικτο πολιτικής αυτοσυντήρησης- οι φίλα προσκείμενοι στον ΣΥΡΙΖΑ αναλυτές, αποκαλούν «Σοκ» την αποχώρηση Τσίπρα…

Αυτό πέρα από την εμμονική προσκόλληση του συγκεκριμένου χώρου στα ιδεολογήματα και το μικρόκοσμό του, αποκαλύπτει και το μακρύ δρόμο που έχει να διανύσει το δεύτερο κόμμα προκειμένου να επανέλθει στην πολιτική κανονικότητα. Διότι, μπορεί να λένε ότι «η κανονικότητα δεν είναι ποτέ ευκαιρία για την Αριστερά», αλλά μόνο μέσα από την κανονικότητα της πολιτικής και κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης θα μπορούσε ο ΣΥΡΙΖΑ να σώσει οτιδήποτε αν σώζεται. Διότι όλες οι άλλες τακτικές, της τοξικότητας, της ευκαιριακής αντιπολίτευσης, της δημαγωγίας, καταδικάστηκαν διπλά και βαριά από το εκλογικό σώμα…