Πάνω από τους μισούς ωκεανούς του κόσμου έχουν αναπτύξει μια πράσινη απόχρωση τις τελευταία δύο δεκαετίες, σύμφωνα με μελέτη.
Η χρωματική αλλαγή δεν είναι τόσο εμφανής στο ανθρώπινο μάτι, αλλά ο δορυφορικός εξοπλισμός της NASA επιβεβαίωσε ότι πάνω από το 56% των ωκεανών του κόσμου, μια τεράστια έκταση μεγαλύτερη από τη συνολική ξηρά της Γης, έχει γίνει πιο πράσινο.
Ενώ πολλοί από αυτούς τους μικροσκοπικούς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων των πράσινων φυκών, απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα καθώς συλλέγουν ηλιακή ενέργεια, η πληθυσμιακή τους έκρηξη έχει συμβάλει σε ασφυκτικές «νεκρές ζώνες» με την εξάντληση του οξυγόνου παγκοσμίως.
«Το να το βλέπεις να συμβαίνει πραγματικά, δεν προκαλεί έκπληξη, αλλά τρομάζει», σύμφωνα με την συν-συγγραφέα της μελέτης Stephanie Dutkiewicz, ανώτερη επιστήμονα ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT).
«Αυτές οι αλλαγές», είπε, «συνάδουν με τις αλλαγές που προκαλούνται από τον άνθρωπο στο κλίμα μας».
Η ομάδα του MIT, σε συνεργασία με το Εθνικό Κέντρο Ωκεανογραφίας του Ηνωμένου Βασιλείου, ανέλυσε δεδομένα δεκαετιών για το χρώμα των ωκεανών, που συλλέχθηκαν από το MRI (MODIS) στον δορυφόρο Aqua της NASA.
Τα δεδομένα χρώματος, που συλλέχθηκαν από τη χαμηλή τροχιά της Γης, έδειξαν ότι οι θερμότεροι τροπικοί ωκεανοί κοντά στον ισημερινό έχουν γίνει οι πιο σταθερά και μόνιμα πράσινοι με την πάροδο του χρόνου.
Μια ανάπτυξη στο φυτοπλαγκτόν, το θεμέλιο της θαλάσσιας τροφικής αλυσίδας που βοηθά στη διατήρηση των κριλ, των ψαριών, των θαλάσσιων πτηνών και των θαλάσσιων θηλαστικών, μπορεί υπό κανονικές συνθήκες να ερμηνευθεί ως σημάδι «υγείας» των ωκεανών.
Αλλά η υπερανάπτυξη και η απορρόφηση οξυγόνου που δημιουργούνται από τις μεγάλες μάζες αυτών των μικροβίων συνδέεται με την αύξηση των νεκρών ζωνών των ωκεανών και τις μαζικές θαλάσσιες μεταναστεύσεις για πάνω από μια δεκαετία.
«Έχω ασχοληθεί με προσομοιώσεις που μου λένε εδώ και χρόνια ότι αυτές οι αλλαγές στο χρώμα των ωκεανών θα συνέβαιναν», είπε ο Dutkiewicz.
«Λοιπόν, εμείς ελπίζουμε οι άνθρωποι πάρουν αυτή την κατάσταση στα σοβαρά».
Το πρασίνισμα των ωκεανών ανακαλύφθηκε από την ανάλυση ερευνητών των δεδομένων MODIS-Aqua της NASA από τον Ιούλιο του 2002 έως τον Ιούνιο του 2022, που δημοσιεύτηκε σήμερα στο περιοδικό Nature.
Και φαίνεται ότι το πρασίνισμα δύο φορές περισσότερο από το αναμενόμενο.
Το αποτέλεσμα, είπαν, είναι ότι αυτό το πρασίνισμα δεν μπορεί να εξηγηθεί με οποιεσδήποτε φυσικές, εποχιακές ή από έτος σε έτος εκδοχές και παραλλαγές στην άνθηση του φυτοπλαγκτόν και μόνο.
«Αυτή η κατάσταση δείχνει το πώς οι ανθρώπινες δραστηριότητες επηρεάζουν τη ζωή στη Γη σε τεράστια χωρική έκταση και γενικά τη βιόσφαιρα», δηλώνει η επικεφαλής συγγραφέα της μελέτης B. B. Cael, του Εθνικού Κέντρου Ωκεανογραφίας του Ηνωμένου Βασιλείου στο Σαουθάμπτον.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν επτά μήκη κύματος έγχρωμου φωτός από την επιφάνεια του ωκεανού μέσω του συστήματος MODIS στον δορυφόρο Aqua της NASA.
Αν και ο ωκεανός φαίνεται ομοιόμορφα μπλε με γυμνό μάτι, το πραγματικό του χρώμα περιέχει ένα μείγμα από αυτά τα μήκη κύματος τα οποία κυμαίνονται από μπλε και πράσινο έως και κόκκινο. Φυσικά, κάποια είναι λιγότερο ή περισσότερο έντονα από κάποια άλλα.
Ο Cael και η ομάδα του διεξήγαγαν μια στατιστική ανάλυση χρησιμοποιώντας και τα επτά μήκη κύματος που μετρήθηκαν από τον δορυφόρο Aqua και όχι μόνο τα δύο που χρησιμοποιούνται συνήθως για τη μέτρηση των αλλαγών στην πράσινη χρωστική χλωροφύλλη από τη δραστηριότητα του φυτοπλαγκτού.
Η ομάδα του Cael μπόρεσε να συγκρίνει αυτά τα αποτελέσματα με ένα μοντέλο πρόβλεψης που έφτιαξε ο Dutkiewicz στο MIT το 2019.
Το μοντέλο του Dutkiewicz προσομοίωσε τις αλλαγές στο χρώμα των ωκεανών με βάση δύο σενάρια: ένα με επιπλέον αέρια θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα και ένα άλλο χωρίς αυτό.
Το μοντέλο αερίων του θερμοκηπίου προέβλεψε ότι, μέσα σε 20 χρόνια, περίπου το 50% της επιφάνειας των ωκεανών, θα είναι περισσότερο πράσινες.
«Το οικοσύστημα αλλάζει, ακόμα κι αν είναι δύσκολο να πούμε πως ακριβώς», είπε ο Cael στο Vice.
«Αυτές οι αλλαγές χρώματος μπορεί να σημαίνουν μια στροφή σε μικρότερη ή μεγαλύτερο μέγεθος πλαγκτόν, περισσότερα ή λιγότερα αρπακτικά ή θήραμα, διαφορετικούς τύπους πλαγκτού που επηρεάζουν διαφορετικά την αποθήκευση άνθρακα ή την αλιεία, μεταξύ άλλων».