Δίκη Πισπιρίγκου: «Η Τζωρτζίνα δηλητηριάστηκε με κεταμίνη όσο ήταν ζωντανή» κατέθεσε ο Ράικος

Ακόμη και το ενδεχόμενο ιατρικού λάθους με χορήγηση κεταμίνης από αμέλεια των γιατρών και των νοσηλευτών που έκαναν την ανάνηψη στη μικρή Τζωρτζίνα Δασκαλάκη, – ενδεχόμενο που αποτελεί τον βασικό υπερασπιστικό ισχυρισμό της Ρούλας Πισπιρίγκου – απέκλεισε με τη σημερινή κατάθεσή του στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας, ο καθηγητής ιατροδικαστικής και τοξικολογίας, ιατρός χημικός και επικεφαλής του εργαστηρίου τοξικολογίας του ΑΠΘ, Νικόλαος Ράικος.

Ο μάρτυρας στην κατάθεσή του επιβεβαίωσε τα ευρήματα των ερευνών του και τόνισε πως το 9χρονο κορίτσι πέθανε από υπερβολική δόση κεταμίνης, η οποία, όπως είπε, της δόθηκε όσο ήταν εν ζωή και το πιθανότερο της χορηγήθηκε εφάπαξ και όχι μέσω της γαστροστρομίας. «Η κεταμίνη εδώ δεν δόθηκε από τη γαστροστρομία σε καμία περίπτωση. Τελεία και παύλα. Από τη στιγμή που θα δοθεί ενδοφλέβια έχουμε 1 με 3 λεπτά για να δράσει και 3 με 5 λεπτά είναι ο χρόνος για την ενδομυική χορήγηση. Μπορεί να δόθηκε ή ενδοφλέβια ή ενδομυικά», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Ράϊκος.

Όπως ανάφερε δε ο ίδιος στο δικαστήριο το παιδί ήταν σωματικά νεκρό (σ.σ. υπάρχει και ο κυτταρικός θάνατος διευκρίνισε αργότερα), όταν οι γιατροί μπήκαν στις 29 Ιανουαρίου του 2022 στο δωμάτιο του στο νοσοκομείο Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού» και άρχισαν να του κάνουν ανάνηψη. Μάλιστα, ο καθηγητής ρωτήθηκε και για το περιβόητο οίδημα που εντοπίστηκε σε χόριο της τραχείας του παιδιού και για το οποίο ο ιατροδικαστής Σωτήρης Μπουζιάνης κατέθεσε ότι έγινε εν ζωή, πιθανότατα κατά τη διάρκεια της διασωλήνωσης της ασθενούς. Απαντώντας ο μάρτυρας κατέρριψε αυτό το ενδεχόμενο. «Οι ιστοί που πεθαίνουν αργότερα έχουν ζωική αντίδραση, μόνο που δεν έχουν φλεγμονώδη αντίδραση που θα έχουμε σε ένα ζωντανό οργανισμό» σημείωσε ο κ. Ραϊκός για να διευκρινίσει λίγο αργότερα πως η κεταμίνη «δρα σαν την ηρωίνη και επηρεάζει αμέσως το κέντρο της αναπνοής και μόνο στα χέρια ενός γιατρού είναι ασφαλής, καθώς όσο μεγαλύτερη δόση χορηγηθεί τόσο μεγαλύτερη είναι η πτώση του οξυγόνου».

Αρχίζοντας την κατάθεσή του στο ακροατήριο ο καθηγητής ιατροδικαστικής και τοξικολογίας αναφέρθηκε στα δείγματα αίματος, τα ούρα και τα όργανα του παιδιού που ήταν σε φορμόλη και τα οποία παρέλαβε ώστε να κάνει την έρευνά του. «Το θέμα δεν είναι να βρεις μια συγκέντρωση κάποιας ουσίας αλλά να την αξιολογήσεις, αυτό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι. Ξεκινάς σε ένα περιστατικό από την αρχή μέχρι το τέλος Ξεκινήσαμε με το αίμα γιατί είναι το καλύτερο για να αξιολογήσεις», ανέφερε ο μάρτυρας, ο οποίος δέχθηκε στη συνέχεια «βροχή» ερωτήσεων.

Πρόεδρος: Το αίμα είχε ληφθεί από τη καρδιά;

Μάρτυρας: Συνήθως παίρνουμε αίμα από την καρδιά, επειδή μετά το θάνατο και μέχρι να γίνει νεκροτομία υπάρχει ένα διάστημα που για κάποιες ουσίες έχουμε το φαινόμενο της μεταθανάτιας ανακατανομής πχ. από το ήπαρ που είναι πλούσιο σε μια ουσία να εμποτίσει τα όργανα κεντρικά και την καρδιά. Όταν δεν ξέρουμε πολλά για ένα περιστατικό είναι καλό να πάρουμε και καρδιακό και μηριαίο αίμα και να κάνουμε τη σύγκριση. Όμως όταν έχουμε ένα ταχύτατο θάνατο επειδή δεν έχει ολοκληρωθεί η ανακατανομή σε όλο το σώμα το αίμα της καρδιάς ανταποκρίνεται καλύτερα στη φαρμακολογική κατάσταση. Εξετάσαμε το αίμα. Εμείς στο εργαστήριο δεν γνωρίζαμε τίποτα. Ταυτοποιήθηκαν πολλά φάρμακα που χορηγούνται στην ιατρική θεραπεία. Ζήτησα το φύλλο νοσηλείας του παιδιού. Πραγματικά στην κεταμίνη ήταν πολύ μεγάλες η κορυφές.

Πρόεδρος: Τι εννοείτε;

Μάρτυρας: Γίνεται μια πρώτη ανάλυση. Στο φάκελο νοσηλείας δεν εμφανίζεται πουθενά η κεταμίνη. Ζήτησα να μάθω για το αν το φάρμακο χορηγήθηκε στη νοσηλεία. Στο φάκελο δεν υπήρχε πουθενά κεταμίνη, δεν προέκυψε κάπου να έχει χρησιμοποιηθεί.

Πρόεδρος: Εξετάσατε και τα ούρα;

Μάρτυρας: Ναι. Η φορμόλη εξετάστηκε μετά. Η φορμόλη είναι το διάλυμα μέσα στο οποίο είχαν φυλαχθεί οι ιστοί και τα όργανα του παιδιού. Σε περιπτώσεις δηλητηριάσεων η διάγνωση βγαίνει με την τοξικολογική εξέταση.

Πρόεδρος: Ο ιατροδικαστής πρέπει να αποδέχεται τα αποτελέσματα των τοξικολογικών και ιστολογικών;

Μάρτυρας: Όλα θα πρέπει να ταιριάζουν αν όμως έχεις επιφυλάξεις θα πρέπει να το γράψεις. Για να είναι πλήρης η έκθεση θα πρέπει να είναι τεκμηριωμένη, να γίνεται χρήση της βιβλιογραφίας, αν δεν συμφωνώ θα πρέπει να το τεκμηριώσω, θα πρέπει τα πάντα να κουμπώνουν.

Πρόεδρος: Μπορείτε να μας πείτε αν έχει κάποιες ιδιότητες η φορμόλη μέσα στην οποία βρίσκονται τα όργανα;

Μάρτυρας: Κάνει αφυδάτωση, έχουμε συρρίκνωση, έχουμε την απώλεια του βάρους του νερού.

Πρόεδρος: Πότε ζυγίζονται τα όργανα;

Μάρτυρας: Όταν ανοίξεις τη σορό.

Πρόεδρος: Ζυγίζονται και μετά;

Μάρτυρας: Είναι θέμα του παθολογοανατόμου.

Πρόεδρος: Εδώ πότε ζυγίστηκε;

Μάρτυρας: Μετά. Τα βάρη αυτών των ιστών τα συγκρίνουμε με αντίστοιχους ιστούς που ήταν σε φορμόλη. Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι ήταν ένα παιδί με εγκεφαλοπάθεια και έχει ατροφία. Δεν μπορούμε όμως να συγκρίνουμε το βάρος της καρδιάς μετά το θάνατο με τη καρδιά που είναι στην φορμόλη.

Πρόεδρος: Η ιατροδικαστική λέει ότι στο χόριο παρατηρείται ήπιου βαθμού οίδημα …

Μάρτυρας: Δε θα θελα να εκφράσω προσωπική άποψη. Το θέμα είναι ότι θα πρέπει να λάβουμε υπόψη τι γράφεται στο φύλλο νοσηλείας. Να λάβουμε υπόψη το τι συνέβη στη νοσηλεία. Αλλιώς είναι μια φιλολογική συζήτηση. Κρατάμε ότι το παιδί δεν έχει σφυγμό, αναπνοή, έχει μυδρίαση και κυάνωση. Άρα το παιδί αυτό ήταν σε ανακοπή. Υπάρχει ο συμβατικός ή κλινικός θάνατος, όταν δηλαδή παύουν σταδιακά οι λειτουργίες με τελευταία τη καρδιά. Όμως ο σωματικός θάνατος δεν σημαίνει ότι σταματούν όλοι οι ιστοί. Υπάρχει και ο κυτταρικός θάνατος. Για να συντηρηθεί η ζωή ακόμη και μετά το τέλος της λειτουργίας της καρδιάς, κάποια κύτταρα συντηρούνται. Αλλά για να επανέλθουν θα πρέπει να υπάρχει οξυγόνο και να στέλνεται αίμα, να υπάρχει καρδιακή λειτουργία. Οι ιστοί που πεθαίνουν αργότερα έχουν ζωική αντίδραση μόνο που δεν θα έχουν φλεγμονώδη αντίδραση που θα έχουμε σε ένα ζωντανό οργανισμό.

«Δεν θα έδιναν ποτέ κατασταλτικό»

Συνεχίζοντας ο κ. Ράϊκός συμπλήρωσε: «Στο φύλλο νοσηλείας του παιδιού αναφέρει ότι δόθηκε και ρουκορόνιο. Αυτό θα το δώσεις σε ένα άνθρωπο που είναι σε ανακοπή. Το παιδί είναι λίγο πριν το θάνατο και εκεί το δίνουν για μυοχάλαση. Ποτέ δεν θα δώσουν κατασταλτικό, όπως η κεταμίνη. Αν δεν επανέλθει η αναπνοή και η καρδιακή λειτουργία μιλάμε για σωματικό θάνατο.

Πρόεδρος: Το παιδί ζούσε πριν τις 15:50;

Μάρτυρας: Όχι, ήταν σωματικό νεκρό.

Πρόεδρος: Τι ουσία είναι η κεταμίνη; Πώς ρυθμίζεται η δόση της;

Μάρτυρας: Καταρχάς είναι ένα ασφαλές φάρμακο όταν είναι στα χέρια του γιατρού. Χορηγείται στην αναισθησία. Το πόσο θα δοθεί εξαρτάται από τον ασθενή και την οδό χορήγησης. Ακόμη όμως και στις ελάχιστες δόσεις θα πέσει το οξυγόνο και αυτό προκύπτει από κλινικές μελέτες. Ο πλέον κατάλληλος για να την χορηγήσει είναι ο αναισθησιολόγος. Η δόση θα πρέπει να δοθεί σταδιακά, γιατί αν την δώσεις μία και έξω θα σου κάνει στιγμιαία στον εγκέφαλο πολύ μεγάλη συγκέντρωση και η πτώση οξυγόνου θα είναι μεγαλύτερη. Η δράση της δεν είναι θεραπευτική είναι αναισθητική. Η κεταμίνη βοηθά την καρδιά σε αντίθεση με άλλο φάρμακα. Ρίχνει το οξυγόνο αλλά κρατά την καρδιά σε καλή κατάσταση. Μεταξύ άλλων προκαλεί σιελόρροια, μυδρίαση, κ.α. Δρα παρόμοια με την ηρωίνη, δρα απευθείας στο κέντρο της αναπνοής, όπως η ηρωίνη, αλλά είναι ένα φάρμακο επικίνδυνο σε χέρια μη ιατρικά. Δεν έχουμε πολλά πειρατικά τέτοια. Κάποιους θανάτους από χρήστες και ένα περιστατικό τελευταίο από κεταμίνη. Οι δόσεις που χρησιμοποιούνται για ψυχεδελικούς σκοπούς είναι πολύ μικρότερες από αυτές που δίνουμε για ιατρικούς σκοπούς.

Πρόεδρος: Σε σχέση με το παιδί που ήταν 25 κιλά αν υποθέσουμε ότι κάποιος γιατρός του έδινε κεταμίνη ποια θα ήταν η ενδεδειγμένη δόση και με δεδομένη την κατάσταση της υγείας του;

Μάρτυρας: Για να κάνουμε μια τέτοια προσέγγιση σε ένα μεταθανάτιο αίμα, υπάρχουν δυο τρόποι. Αν οι συγκεντρώσεις είναι παρόμοιες με τις αναισθητικές στη περίπτωση αυτή η προσέγγιση είναι εύκολη ξέρουμε την δόση και επίσης ξέρουμε τον χρόνο θανάτου. Στην περίπτωση της Τζωρτζίνας επειδή ξεπερνά τις κλινικές μελέτες τα 6,5 milligram δεν τα έχουμε συναντήσει. Πρέπει να βρούμε και έστω από τα λίγα περιστατικά της βιβλιογραφίας παρόμοιους θανάτους. Η τοξικότητα καθορίζεται από το ρυθμό που χορηγήθηκε η ουσία.

Πρόεδρος: Λέτε ότι η συγκέντρωση κεταμίνης ήταν 6,5 μικρογραμμάρια ανά ml αίματος. Άρα συνολικά ήταν 250 περίπου;

Μάρτυρας: Ναι. Συγκριτικά με τα δυο άλλα περιστατικά που είχαμε.

Πρόεδρος: Λέτε ότι ο χρόνος ζωής της κεταμίνης στο αίμα είναι περίπου δυο ώρες έως τέσσερις ώρες. Mπορείτε να μας το εξηγήσετε;

Μάρτυρας: Για τα παιδιά δεν έχουμε πολλά στοιχεία. Σε σχέση με τους ενήλικες όμως τα παιδιά μεταβολίζουν γρηγορότερα την κεταμίνη. Μέχρι το επτάωρο είναι ανιχνεύσιμη. Αλλά εξαρτάται πάντα με την δόση, διότι σε μεγάλη δόση ο χρόνος ανίχνευσης παρατείνεται.

Πρόεδρος: Όταν δεν έχουμε σφυγμό, αναπνοή, η καρδιά δεν πάλλεται και δίνει ρεύμα ο βηματοδότης, όταν έχουμε μυδρίαση, προσήλωση βλέμματος, περιστοματική κυάνωση και ρόγχο και με δεδομένο ότι στις 2:28 έγινε η ενημέρωση των γιατρών και αυτοί στις 2.33 ήταν στο δωμάτιο και ξεκίνησαν προχωρημένη ΚΑΡΠΑ, αυτή την ώρα τι ακριβώς λειτουργούσε στον οργανισμό του παιδιού;

Μάρτυρας: Η κάθε πληροφορία είναι σημαντική, κάθε λέξη. Αν δεν την αξιολογήσουμε κάνουμε λάθος. Η κεταμίνη αν δοθεί εφάπαξ κα γρήγορα θα κάνει μια μεγάλη κορύφωση, διότι δρα στο κέντρο τα αναπνοής που αδρανοποιείται. Πέφτει ο κορεσμός και όταν φτάσει κάτω από 60 μέσα σε 3 με 5 λεπτά εμφανίζεται η μυδρίαση. Είναι σύμπτωμα που είναι σταθερό. Στη συνέχεια δίνεται και αδρεναλίνη που προκαλεί επίσης μυδρίαση. Όμως αρχικά το παιδί δεν αναπνέει έχει σταματήσει η καρδιά. Στη συνέχεια επειδή δόθηκε αδρεναλίνη (12 δόσεις) και εκεί έχουμε μυδρίαση. Είναι σταθερή η εμφάνιση μυδρίασης και στα δυο. Έχουμε λοιπόν ένα παιδί που είναι νεκρό, έχουμε σωματικό θάνατο. Η κεταμίνη εδώ δεν δόθηκε από τη γαστροστρομία. Από τη στιγμή που θα δοθεί ενδοφλέβια έχουμε 1 με 3 λεπτά, και 3 με 5 λεπτά είναι ο χρόνος στην ενδομυική χορήγηση. Μπορεί να δόθηκε ή ενδοφλέβια ή ενδομυικά. Αφού γίνει η υποξία θέλουμε 3 με 5 λεπτά να γίνει η μυδρίαση. Πότε γίνεται τώρα η ανακοπή; Θα πρέπει να εμφανιστεί η λεγόμενη ασφυγμική λειτουργία και μέχρι να εκδηλωθεί η ασυστολία μπορεί να είναι 5 και δέκα λεπτά. Όποιος πει ακριβώς δέκα λεπτά κάνει λάθος. Εξαρτάται πάντα από τη δόση, το χρόνο που χορηγήθηκε η κεταμίνη, την κατάσταση του παιδιού και όταν συνυπάρχουν και άλλα φάρμακα. Η εγκεφαλοπάθεια επίσης είναι καταλυτική. Άρα υπάρχουν όλοι αυτοί οι παράγοντες που ακόμη και μια μικρότερη δόση μπορεί να ήταν θανατηφόρα.

Πρόεδρος: Πείτε μας για το μεταβολισμό της κεταμίνης….

Μάρτυρας: Για να υπάρξει μεταβολισμός πρέπει να στέλνει αίμα η καρδιά. Σε καμία περίπτωση δεν γίνεται αλλιώς. Εδώ δεν υπήρχε δραστηριότητα. Από τις 2: 28 ή στις 2: 30 αίμα δεν πήγαινε στα όργανα του παιδιού. Μεταβολισμός δεν υφίσταται μετά την καρδιακή ανακοπή. Στο πεντάλεπτο επάνω χωρίς αιμάτωση ο εγκέφαλος έχει τελείωσε και αν σωθεί για κάποιο λόγο είναι κλινικά νεκρός. Η ΚΑΡΠΑ δεν είναι εύκολη διαδικασία, τρέχεις με το χρόνο. Όλα γίνονται παράλληλα, θα πρέπει όλοι να συντονιστούν, και όλα καταγράφονται και δεν μπορεί να κάνει κανένας κάτι εκτός πρωτοκόλλου ακόμη και το να πάει ο γιατρός στην άλλη άκρη του κρεβατιού είναι κρίσιμο.

Πρόεδρος: Διαπιστώνετε εσείς άλλη αιτία θανάτου;

Μάρτυρας: Όχι

«Ήταν νεκρή»

Στη συνέχεια η εισαγγελέας της έδρας κάλεσε το μάρτυρα να απαντήσει ποια θα ήταν η εξέλιξη της ανάνηψης της Τζωρτζίνας, μετά τη χορήγηση κεταμίνης στην περίπτωση που δεν αντιμετώπιζε τα σοβαρά προβλήματα. «Με ιατρική βοήθεια κατά πάσα πιθανότητα θα μπορούσε να ανανήψει… Αν όμως περάσει ο κρίσιμος χρόνος … με αυτή τη δόση και τα άλλα φάρμακα, όχι» απάντησε ο μάρτυρας.

Εισαγγελέας: Με λιγότερη δόση;

Μάρτυρας: Ακόμη και μικρότερη δόση όπως αναφέρεται στη βιβλιογραφία μπορεί να είναι θανατηφόρα … Πρέπει να υπάρχει γιατρός να δίνει οξυγόνο. Αν δεν υπάρχει ιατρική παρέμβαση έχουμε το μοιραίο .

Δ. Γεωργακόπουλος (συνήγορος υποστήριξης κατηγορίας): Μας είπατε ότι αιτία θανάτου είναι η χορήγηση κεταμίνης. Αν είχαμε θεραπευτική χορήγηση κεταμίνης αυτή σε τι συγκέντρωση θα εντοπίζονταν;

Μάρτυρας: Αν ήταν ενδοφλέβια 2 με 3 milligram ανά κιλό βάρους και αν ήταν ενδομυική μπορεί να φτάσει τα 6-8 milligram ανά κιλό βάρος.

Γεωργακόπουλος (διαβάζει στοιχεία από το φύλλο νοσηλείας): 14:35 συμφωνούμε ότι το παιδί έχει φύγει από τη ζωή;

Μάρτυρας: Βεβαίως, είναι ο σωματικός θάνατος.

Γεωργακόπουλος: Ο κ. Μπουζιάνης εντόπισε οίδημα στο χόριο αλλά στις 28 Ιανουαρίου μια ημέρα πριν το θάνατο του παιδιού, του είχε γίνει δυο φορές αναρρόφηση. Συνδυάζονται αυτά τα δύο ως πιθανότητα; Δηλαδή, το οίδημα να προκλήθηκε από την αναρρόφηση;

Μάρτυρας: Ναι.

Δ. Καράμπελας (συνήγορος υποστήριξης κατηγορίας): Ο κ Τσιούβας ο γιατρός που έκανε την ανάνηψη στη Τζωρτζίνα απέκλεισε χορήγηση κεταμίνης ως κατασταλτικό φάρμακο καταθέτοντας στην ανακρίτρια. Συμφωνείτε με αυτή τη προσέγγιση;

Μάρτυρας: Απόλυτα.

Καράμπελας: Η ευρεθείσα συγκέντρωση κεταμίνης σας παραπέμπει σε εφάπαξ χορήγηση ή σταδιακή;

Μάρτυρας: Το πιο πιθανό είναι ότι χορηγήθηκε εφάπαξ.

Καράμπελας: Είπατε ότι οι ιστοί που πεθαίνουν αργότερα έχουν ζωτική αντίδραση. Το χόριο είναι ένας τέτοιος ιστός;

Μάρτυρας: Δεν ξέρω ακριβώς το χρόνο που επιβιώνει ένας τέτοιος ιστός. Πάντως ένας ιστός που έχει κύτταρα που επιβιώνουν στο θάνατο θα έχει μια φυσιολογική αντίδραση.

Αναστασία Μπάκα (υπεράσπιση): Στις 11.4 η κ. κατηγορούμενη φέρεται σύμφωνα με το βούλευμα να προκάλεσε ανακοπή στο παιδί στο Καραμανδάνειο Νοσοκομείο της Πάτρας με κεταμίνη. Μπορείτε αυτό να το υποστηρίξετε;

Μάρτυρας: Δεν γνωρίζω.

Συνεχίζοντας να απαντά σε άλλες ερωτήσεις της υπεράσπισης για το ενδεχόμενο χορήγησης κεταμίνης από λάθος των γιατρών και των νοσηλευτών την ώρα της ανάνηψης ο κ. Ράϊκος απέκλεισε κατηγορηματικά ένα τέτοιο ενδεχόμενο. «Δεν είναι τυχαίοι γιατροί οι εντατικολόγοι, δεν είχαν καμία ένδειξη να δώσουν κεταμινη, μιλάμε για ανθρώπους έμπειρους που δίνουν μάχες καθημερινά», τόνισε χαρακτηριστικά και επανέλαβε: «Ξεκάθαρα η κεταμίνη δόθηκε εν ζωή έγινε μεταβολισμός της».

Μπάκα: Ο κ. Μπουζιάνης μας είπε ότι δεν έχετε αντιμετωπίσει ποτέ στη καριέρα σας περίπτωση δηλητηρίασης με κεταμίνη. Ισχύει;

Μάρτυρας: Όχι δεν έτυχε να αντιμετωπίσω. Έχουμε ανιχνεύσει όμως κεταμίνη σε ασθενείς που κατέληξαν για άλλους λόγους, πχ. σε ένα ασθενή με προστάτη και σε ένα παιδάκι που του είχαν χορηγηθεί δόσεις αναισθητικές. Δηλητηρίαση όμως με κεταμίνη όχι.

Να σημειωθεί πως ο κ. Ραϊκος θα εξεταστεί σε άλλη συνεδρίαση από τον Αλέξη Κούγια.

Αίτημα

Με την έναρξη της σημερινής συνεδρίασης ο εκ των συνηγόρων υποστήριξης της κατηγορίας Δ. Γεωργακόπουλος υπέβαλε και γραπτώς στο δικαστήριο το αίτημα για κατ’ αντιπαράσταση εξέταση των επτά γιατρών και νοσηλευτών του «Αγλαΐα Κυριακού» που ενεπλάκησαν στη διαδικασία ανάνηψης του παιδιού με τον ιατροδικαστή που διενέργησε τη νεκροψία στη σορό του, Σ. Μπουζιάνη.

«Επειδή τα όσα είπε ο κ. Μπουζιάνης για το οίδημα και το χρόνο θανάτου της Τζωρτζίνας έρχονται σε αντίθεση με τα όσα έχουν καταθέσει πληθώρα μαρτύρων γιατρών και νοσηλευτών και επειδή κατέθεσε ότι το οίδημα αυτό συνδέεται με τη διασωλήνωση, δημιούργησε πολλά ερωτήματα. Για το λόγο αυτό ζητούμε να κληθούν να καταθέσουν κατ’ αντιπαράσταση τα επτά άτομα γιατροί και νοσηλευτές που εμπλέκονται στην ανάνηψη της Τζωρτζίνας» ανέφερε ο συνήγορος για να προσθέσει: «Η τοποθέτηση Μπουζιάνη τους καθιστά ψεύτες και συνωμότες για να καλύψουν δήθεν το λάθος τους. Θέτουμε το αίτημα για τον ακριβέστατο προσδιορισμό της αξιοπιστίας όλων των μαρτύρων. Υποβάλλουμε το αίτημα για να αποφασίσετε για την αξιοπιστία των μαρτύρων και ενδεχομένως και άλλων συνεπειών». Το δικαστήριο επιφυλάχθηκε επί του αιτήματος της πολιτικής αγωγής, πλην όμως μετά από πρόταση της εισαγγελέα της έδρας αποφάσισε ομόφωνα να καλέσει για κατάθεση τον κ. Άρη Μπερτζουάνη επιμελητή της παιδιατρικής κλινικής του νοσοκομείου Ρίου. Το όνομα του συγκεκριμένου γιατρού ανέφερε χθες στο δικαστήριο η παιδονευρολόγος Πολυξένη Πελεκούδα και το δικαστήριο έκρινε ότι με τη κατάθεσή του θα εισφέρει στοιχεία για τις συνθήκες νοσηλείας του παιδιού και το επεισόδιο που το κοριτσάκι εμφάνισε στις 25.1.2022.