Η ΝΔ και οι διευρύνσεις προς το Κέντρο

Για πολύ καιρό προεκλογικά, τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ εγκαλούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ως χορηγό της ΝΔ. Με την πολιτική του έλεγαν, που δεν ήταν δομική και παραγωγική, εξυπηρετούσε τον πυρήνα της λογικής του Κυριάκου Μητσοτάκη. Στο βάθος του αυτό το επιχείρημα υπέκρυπτε ένα επιχείρημα πως γειτνίαζαν οι δύο χώροι σε πολλά και μόνον μια εκφώνηση αντιπαραθετική τους διαχώριζε.

Ο Μητσοτάκης σχημάτισε κυβέρνηση και εδώ ήταν φανερό πως και με την σύνθεσή της ήθελε να αποστείλει μήνυμα ευρείας ηγεμονίας και στον χώρο του Κέντρου. Αυτό δεν κατορθώθηκε μόνον με την μεταγραφή και υπουργοποίηση του Γιώργου Φλωρίδη αλλά με μια στρατηγική που δεν έχει τελειώσει, αντιθέτως με την ανακοίνωση των Γενικών και Ειδικών Γραμματέων της κυβέρνησης είδαμε να συνεχίζεται.

Τώρα, αφορμή για την συζήτηση πυροδότησε η μετακίνηση της Ζέφης Δημαδάμα (ΠΑΣΟΚ) και του Νίκου Μηλαπίδη (υπήρξε διευθυντής της ΚΟ του Ποταμιού).

Και το επιχείρημα που προέβαλε το ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ επανέρχεται τώρα αντίστροφα: τι σημαίνει για τους δύο χώρους το γεγονός ότι τα στελέχη του ενός (του μικρότερου) μεταπηδούν στον άλλο (τον κυρίαρχο); Έχει να κάνει με τη λογική του αμοραλισμού ή μήπως οι δύο χώροι είναι πολύ συγκλίνοντες και άρα πολύ εύκολα εξυπηρετούν ο ένας τα σχέδια του άλλου;

Αν όμως πρόκειται για το δεύτερο, πώς θα αντιδρούσε σήμερα το ΠΑΣΟΚ αν ο καθένας κατηγορούνταν ότι αποτελεί δεξαμενή από την οποία ο Μητσοτάκης θα μπορούσε εύκολα να αλιεύσει πρόσωπα για το αμφίπλευρο σχέδιο εφαρμογής του; Η αλήθεια είναι ότι η κ. Δημαδάμα διαγράφηκε αμέσως από τη Χαριλάου Τρικούπη από τον γραμματέα της, τον κ. Σπυρόπουλο, και αντικαταστάθηκε αμέσως από το ΠΑΣΟΚ – εξελέγη ομόφωνα αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος και είχε πλούσια δράση.

Η ίδια η κ. Δημαδάμα απάντησε ότι η επιλογή της και η αποδοχή της πρότασης έγινε εξ ολοκλήρου “με την πεποίθηση ότι είχε αναλάβει μια αποστολή εθνικού ενδιαφέροντος και ότι η επιτυχία της θα απαιτούσε τη συναίνεση όλων των δημοκρατικών πολιτικών δυνάμεων”.

Οι αντίπαλοι και οι επικριτές της επισημαίνουν ότι η θέση αυτή δεν είναι ούτε υπερκομματική ούτε ουδέτερη, αλλά εξυπηρετεί ένα συγκεκριμένο πολιτικό σχέδιο με σαφή στόχευση.

Το βέβαιο είναι πως η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη θα κλιμακώσει κατά την διακυβέρνησή του τον εμβολισμό του όλου χώρου. Οι συναινέσεις που θα επιδιωχθούν από την μεριά του δεν θα αφορούν απλώς και μόνον τις δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου εντός Βουλής αλλά και ευρύτερα την Κοινωνία των Πολιτών, το Κέντρο και την Κεντροαριστερά που όλο και περισσότερο θα λογίζει ως δυνητικό του σύμμαχο, ενίοτε και συγκυβερνήτη.