Το “Monet/Mitchell” δείχνει πώς η τύφλωση του ιμπρεσιονιστή χάραξε έναν νέο δρόμο

Οι καλλιτέχνες, μας λένε τόσο συχνά, μας βοηθούν να δούμε τον κόσμο διαφορετικά. Στην περίπτωση του Claude Monet (1840–1926), αυτό είναι κυριολεκτικά αλήθεια. Όπως είναι γνωστό, πριν από 100 χρόνια, ο Γάλλος ζωγράφος υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση για να «διορθώσει» τον καταρράκτη που θόλωνε όλο και περισσότερο την όρασή του για μια ή δύο δεκαετίες. Μετά τη χειρουργική επέμβαση, αν και η όρασή του έγινε πιο έντονη, τα χρώματα συνέχισαν να φαίνονται θαμπά και δροσερά.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Lily Edith Lacey-Hastings – Art Historian (@thewunderkammerof_lilye)

Μπορείτε να το δείτε στους καμβάδες που έφτιαξε καθώς πλησίαζε εκείνη τη χειρουργική επέμβαση και την μετεγχειρητική. Προβολή ενός πίνακα όπως η Ιαπωνική Γέφυρα (Pont japonais), περ. 1918–24, υποθέτει κανείς ότι η ζωντανή τσάρτρε και οι βαριές επιφάνειες του βυσσινί πρέπει να φαίνονται ελαφρώς πιο νατουραλιστικές στον καλλιτέχνη – είναι τόσο ασυνήθιστες, τόσο διαφορετικές από τις προηγούμενες, ιριδίζουσες παστέλ παλέτες του. Στο Weeping Willow (Saule pleureur), περ. 1921–22, οι χειρονομιακές γραμμές θολώνουν την εικόνα μέχρι να στραφεί στην αφαίρεση. Χωρίς τον τίτλο ως οδηγό, οι δενδρώδεις αναφορές των τοξωτών πινελιών του δύσκολα θα ήταν αναγνωρίσιμες.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Abstract Art (@abstractted)