Ήταν η ελάχιστη αναγνώριση προς όσους σήκωσαν το βάρος μιας νόσου, που χτύπησε τις πόρτες όλων ανεξαιρέτως έτσι ξαφνικά το 2020, για να έχει επιφέρει μέχρι σήμερα το θάνατο σχεδόν 7 εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.
Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που οι πολίτες σε Αθήνα, Ρώμη, Παρίσι και αλλού χειροκροτούσαν στα μπαλκόνια τους γιατρούς, που πάλευαν νυχθημερόν με τον κοροναϊό και τις περισσότερες φορές –ακόμη τότε- έχαναν τη μάχη.
Ήταν η ελάχιστη αναγνώριση προς όσους σήκωσαν το βάρος μιας νόσου, που χτύπησε τις πόρτες όλων ανεξαιρέτως έτσι ξαφνικά το 2020, για να έχει επιφέρει μέχρι σήμερα το θάνατο σχεδόν 7 εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.
Από το αποκορύφωνα της πανδημίας μέχρι αυτές τις μέρες ο κόσμος έχει επιστρέψει σε μια διαφορετική κανονικότητα, με αποτέλεσμα οι γιατροί να είναι ξανά οι «μικροί Θεοί» μόνο των ασθενών τους, και όχι ολόκληρης της ανθρωπότητας.
Ακριβώς όμως όπως όσοι ασθένησαν από την Covid έζησαν για λίγο ή ζουν ακόμα με τις συνέπειες αυτής της ύπουλης νόσου, οι ιατροί που πιέστηκαν επί μακρόν πέρα από τα όρια τους, φαίνεται ότι τώρα αρχίσουν να λυγίζουν.
Τα συγκλονιστικά στοιχεία
Γιατί πως αλλιώς να εξηγηθεί ότι σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία από το Ηνωμένο Βασίλειο, 72 μέλη του ιατρικού προσωπικού του Εθνικού Συστήματος Υγείας (NHS), δηλαδή ιατροί, νοσοκόμες, οδοντίατροι και μαίες αυτοκτόνησαν το 2020, ένας αριθμός που μεταφράζεται σε ένα άτομο την εβδομάδα.
Όπως πιστοποιεί σχετικό δημοσίευμα του Al Jazeera, ο δείκτης των αυτοκτονιών είναι ιδιαίτερα υψηλός και μεταξύ των νοσοκόμων, αφού μόνο πέρυσι οι απόπειρες αυτοχειρίας ανάμεσα τους έφτασε τις 360 στον αριθμό.
Σε γενικότερο πλαίσιο σε ολόκληρο τον κόσμο, οι ιατροί είναι 2 με 5 φορές πιο πιθανό να κάνουν το απονενοημένο βήμα σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό. Οι λόγοι γι’ αυτό είναι το υπερβολικό στρες του επαγγέλματος, ο μεγάλος φόρτος εργασίας, οι εκφοβισμοί και οι παρενοχλήσεις σε μια εργασιακή κουλτούρα αυστηρής ιεραρχίας.
Αν στα παραπάνω προστεθούν οι πολύωρες εφημερίες, που έχουν σαν αποτέλεσμα ελάχιστο ή διαταραγμένο ύπνο, οι φτωχές υποδομές και οι περιορισμένες πηγές, γίνεται απόλυτα κατανοητό το προαναφερόμενο παγκόσμιο στοιχείο.
Το burnout των νέων γιατρών
Οι αυτοκτονίες μεταξύ του προσωπικού των βρετανικών νοσοκομείων αυξάνονται συνεχώς από το 2010, οπότε η κυβέρνηση άρχισε να κόβει τα χρήματα που διαθέτει για το NHS, τη στιγμή που ο αριθμός των ασθενών που εισάγονται στα δωμάτια τους αυξάνονται κατά 20% κάθε χρόνο που περνά.
Ο δε αριθμός των ανθρώπων που περιμένουν θεραπεία έχει περίπου διπλασιαστεί από 2.2εκατ άτομα στα 4.3εκατ. άτομα.
Η επέλαση του κοροναϊού δυσκόλεψε ακόμη περισσότερο την κατάσταση φτάνοντας στα άκρα «τους πιο λίγους ιατρούς, με τον φτωχό εξοπλισμό και τις περιορισμένες πήγες, να πρέπει να κάνουν τη δουλειά τους υπό συνθήκες τεράστιου στρες, παρέχοντας βοήθεια σε ανθρώπους με πιο περίπλοκες ιατρικές καταστάσεις», αναφέρει στο Al Jazeera ο Γκάιλ Κίνμαν, ψυχολόγος σε νοσοκομείου του NHS.
«Το πρόβλημα με απλά λόγια είναι ότι το burnout (υπερφόρτωση) πλέον συμβαίνει τα πρώτα χρόνια ενός γιατρού στο επάγγελμα, όταν συνήθως συνέβαινε αργότερα στις καριέρες τους», καταλήγει ο ίδιος.
Πηγή: in.gr//Σόφη Λουκά
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο
ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ 3 '
Το σχόλιο σας