Handelsblatt: Η ΕΚΤ ενισχύει την εποπτεία των τραπεζών της ευρωζώνης

Για να μειώσει τον κίνδυνο χρηματοπιστωτικών κρίσεων, η ΕΚΤ θέλει να λαμβάνει εβδομαδιαία, και όχι πλέον μηνιαία, πληροφορίες σχετικά με την εξέλιξη της ρευστότητας που κατέχουν τα ιδρύματα.

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) ανακοίνωσε το Σάββατο 22 Ιουλίου ότι θα ήθελε να παρακολουθεί συχνότερα τις τράπεζες της ευρωζώνης για να μειώσει τον κίνδυνο χρηματοπιστωτικών κρίσεων. «Αποφασίσαμε να ζητήσουμε από τις τράπεζες, από τον Σεπτέμβριο, να μας στέλνουν πληροφορίες σε εβδομαδιαία βάση, προκειμένου να έχουμε πιο πρόσφατα στοιχεία και να παρακολουθούμε καλύτερα τις εξελίξεις ρευστότητας», δήλωσε ο Andrea Enria, πρόεδρος του Prudential Supervisory Board, του ευρωπαϊκού εποπτικού οργάνου τραπεζών, που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ΕΚΤ».

Αυτές οι πληροφορίες ρευστότητας μεταδίδονται πλέον εβδομαδιαία, είπε σε συνέντευξή του στην ιταλική επιχειρηματική εφημερίδα Milano Finanza. Αυτά τα στοιχεία περιλαμβάνουν λεπτομέρειες όπως η λήξη των μετρητών που διατηρούνται στους λογαριασμούς των τραπεζών, οι αντισυμβαλλόμενοί τους και οι πράξεις αναχρηματοδότησης που πραγματοποιήθηκαν με την ΕΚΤ. Αυτό θα καταστήσει δυνατό, ειδικότερα, τον καλύτερο έλεγχο της εξέλιξης «των πιο ρευστοποιήσιμων περιουσιακών στοιχείων, όπως οι τραπεζικές καταθέσεις», πρόσθεσε ο επόπτης.

Αυτή η πρωτοβουλία αναλήφθηκε μετά τη χρεοκοπία περιφερειακών τραπεζών στις Ηνωμένες Πολιτείες τον Μάρτιο  και στη συνέχεια η αποτυχία της Credit Suisse δημιούργησε φόβους για νέες οικονομικές αναταράξεις. Ανταποκρίνεται σε σύσταση που έγινε τον Ιούνιο από την Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών, τη ρυθμιστική αρχή που ορίζει τους κανόνες για τον κλάδο. Ταυτόχρονα, στα τέλη Ιουνίου, η Ευρωπαϊκή Ένωση επέβαλε νέους αυστηρότερους κανόνες στις τράπεζες προκειμένου να αποφευχθεί η επανάληψη της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008, ιδίως μέσω του υπολογισμού των κινδύνων που υπάρχουν στους ισολογισμούς και των ελάχιστων κεφαλαιακών απαιτήσεων.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο Andrea Enria ζήτησε μεγαλύτερη διασυνοριακή ενοποίηση του ευρωπαϊκού τραπεζικού τομέα, με το σκεπτικό ότι «μια πιο ολοκληρωμένη αγορά θα ήταν συμφέρουσα γιατί θα επέτρεπε την καλύτερη αντιμετώπιση πιθανών κραδασμών».