Les Echos: Οι χώρες της Μεσογείου πρέπει να εγκαταλείψουν το πλαστικό μιας χρήσης

Ο Pascal Canfin, Πρόεδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, επισημαίνει ότι παρά την «πιο φιλόδοξη νομοθεσία στον κόσμο», τα πλαστικά μιας χρήσης  εξακολουθούν να κυκλοφορούν πολύ συχνά στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης . Ένας μεγάλος αριθμός βρίσκεται στις ακτές της Μεσογείου. Η ευρωπαϊκή οδηγία, που εγκρίθηκε το 2019, απαγορεύει την εμπορία δέκα πλαστικών προϊόντων μιας χρήσης, από βαμβακερά μάκτρα μέχρι καλαμάκια και κύπελλα. Αυτά τα προϊόντα βρίσκονται πράγματι πολύ συχνά στις ακτές. Αν δεν γίνει τίποτα, μέχρι το 2050 θα πρέπει να υπάρχουν περισσότερα πλαστικά από ψάρια στον ωκεανό.

«Τέλος ατιμωρησίας»

Μετά από δύο χρόνια προσαρμογής, θεωρητικά θα ήταν αδύνατο να βρεθούν αυτά τα δέκα προϊόντα από το 2021. Αλλά «εξακολουθούν να κυκλοφορούν πολύ συχνά στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης», καταγγέλλει η έκθεση. «Πρέπει να βάλουμε ένα τέλος σε αυτή την ατιμωρησία», υποστηρίζει ο Pascal Canfin, ερωτηθείς από το «Les Echos». «Το πλαστικό έχει αντίκτυπο στα θαλάσσια και χερσαία οικοσυστήματα. Τα πλαστικά απόβλητα χρειάζονται πολύ χρόνο για να αποσυντεθούν και ως εκ τούτου θα προκαλέσουν την ασφυξία ορισμένων ειδών, εξηγεί η Alice Elfassi, δικηγόρος της ΜΚΟ Zero Waste France. Σύμφωνα με πολλές μελέτες, τα μικροπλαστικά που προέρχονται από την αποικοδόμηση πλαστικών προϊόντων θα είχαν επίσης επιβλαβείς επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία.

«Η Μεσόγειος είναι η περισσότερο μολυσμένη από πλαστικά ευρωπαϊκή ακτή. Καθώς πλησιάζει το καλοκαίρι, δεκάδες εκατομμύρια Ευρωπαίοι θα συρρέουν εκεί, αναπτύσσει ο Pascal Canfin. Αυτή είναι μια ευκαιρία να τους υπενθυμίσουμε ότι απαγορεύεται να τους σερβίρετε αναδευτήρα, καλαμάκι ή πλαστικά μαχαιροπίρουνα. Είναι απολύτως θεμιτό να υπενθυμίζουν στους εμπόρους ή στους εστιάτορες ότι απαγορεύεται από το νόμο». Οι Βαλεαρίδες Νήσοι, μια αυτόνομη κοινότητα στην Ισπανία, ξεχωρίζουν: σύμφωνα με την έκθεση του ευρωβουλευτή, περισσότερες από 150 καταγγελίες σχετικά με την πώληση αυτών των προϊόντων έχουν υποβληθεί στο αρχιπέλαγος και έχουν επιβληθεί κυρώσεις από 9.000 έως 300.000 ευρώ κατά εμπορικών σημάτων όπως η McDonald's ή η Burger King.

Ο κακός Ιταλός μαθητής

Η Ιταλία, από την άλλη πλευρά, είναι κακός μαθητής και η νομοθεσία της έρχεται σε αντίθεση με την ευρωπαϊκή οδηγία. «Στην Ιταλία, δεν υπάρχουν κυρώσεις και έλεγχοι, και επιπλέον το κείμενο έχει αδειάσει εντελώς από το περιεχόμενό του. Αυτό εγείρει το ζήτημα της προσφυγής της Ιταλίας στο δικαστήριο για εσφαλμένη μεταφορά της οδηγίας», διαμαρτύρεται ο Pascal Canfin.

«Η Γαλλία έχει κάνει μια μάλλον φιλόδοξη μεταφορά», θεωρεί η Muriel Papin, γενική εκπρόσωπος της ΜΚΟ No Plastic In My Sea. Ο νόμος κατά των αποβλήτων για μια κυκλική οικονομία (AGEC) υπερβαίνει την ευρωπαϊκή οδηγία και προβλέπει το τέλος του πλαστικού μιας χρήσης έως το 2040. Η Γαλλία εστιάζει επίσης στους «3R», για τη μείωση, την επαναχρησιμοποίηση και την ανακύκλωση πλαστικών προϊόντων. Αλλά «τα μέτρα ελέγχου και οι κυρώσεις είναι πολύ λανθασμένα», σύμφωνα με τη Muriel Papin. «Οι σύλλογοι κάνουν τη δουλειά που δεν κάνουν οι κρατικές υπηρεσίες πηγαίνοντας να δουν στα σούπερ μάρκετ, στα εστιατόρια αν βρίσκουμε ακόμα πλαστικά μιας χρήσης», επισημαίνει. «Πολλοί πολίτες εξακολουθούν να μας λένε για την παρουσία πλαστικών προϊόντων που είναι απαγορευμένα προς πώληση…», αφθονεί η Αλίκη Ελφάση.

«Σαφώς δεν πάμε αρκετά γρήγορα. Οι προθεσμίες είναι πολύ μακρινές και όχι επείγουσες. Αλλά δεν θα έπρεπε καν να μπορούμε να τηρήσουμε αυτές τις προθεσμίες…», αναφέρει η Alice Elfassi. Για να επιτύχουν στη μεταπλαστική μετάβαση, οι ΜΚΟ συνιστούν την υιοθέτηση γυάλινων συσκευασιών, χύδην συσκευασίας και επαναχρησιμοποίησης το συντομότερο δυνατό. Όπως συνηθιζόταν πριν από τη γενίκευση του πλαστικού.