Ανέφικτοι οι στόχοι της Ε.Ε. για τις κρίσιμες πρώτες ύλες

Για να επιτύχει η ΕΕ τους ενεργειακούς και κλιματικούς στόχους της, θα χρειαστεί ηλεκτροκίνηση μεγάλης κλίμακας, η οποία θα απαιτήσει περισσότερες πρώτες ύλες για την κατασκευή συσκευών παραγωγής και αποθήκευσης ενέργειας, όπως μπαταρίες, ανεμογεννήτριες και ηλιακούς συλλέκτες.

Για τον σκοπό αυτό, στα μέσα Μαρτίου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε ένα σχέδιο νόμου για τις κρίσιμες πρώτες ύλες (CRMA) για τη διευκόλυνση της ενεργειακής και πράσινης μετάβασης της ΕΕ.

Βάσει του νόμου αυτού, οι χώρες της ΕΕ πρέπει να διασφαλίσουν ότι το 15% της εξόρυξης, το 40% της διύλισης και το 10% της ανακύκλωσης δεκάδων πρώτων υλών θα γίνεται εντός των συνόρων τους έως το 2030.

Αυτό είναι ένα δύσκολο έργο, δεδομένης της σημερινής εξάρτησης της ΕΕ από εισαγόμενα ορυκτά, ιδίως από την Κίνα, η οποία αντιπροσωπεύει έως και το 90% της αλυσίδας αξίας για ορισμένες πρώτες ύλες.

Ο στόχος αυτός έχει βρεθεί στο επίκεντρο της συζήτησης, με ορισμένα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να αντιτίθενται στην καθιέρωσή του και ορισμένες χώρες της ΕΕ, όπως η Γαλλία και η Γερμανία, να προτιμούν μεμονωμένους στόχους για τα ορυκτά.

«Είναι γελοίο να τίθεται ο ίδιος στόχος για το κοβάλτιο, το 80% των αποθεμάτων του οποίου βρίσκεται σε μία αφρικανική χώρα, και για το λίθιο, το οποίο μπορεί να εξορύσσεται στην Ευρώπη», εξηγεί ο Γάλλος υπουργός Βιομηχανίας Laurent Lescure.

Ο Christophe Poinsott, αναπληρωτής διευθυντής του Γαλλικού Γραφείου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών, δήλωσε ότι για ορισμένα από τα μέταλλα που απαριθμούνται στην CRMA, η Ευρώπη «δεν έχει επαρκή παραγωγική ικανότητα και χρόνο για την εφαρμογή της» και ότι η γαλλική εξορυκτική βιομηχανία υποστηρίζει επίσης την ιδέα του καθορισμού κλαδικών στόχων για μεμονωμένες πρώτες ύλες. Εξήγησε ότι η γαλλική εξορυκτική βιομηχανία υποστηρίζει επίσης την ιδέα του καθορισμού τομεακών στόχων για μεμονωμένες πρώτες ύλες.

Ωστόσο, εκτός από τις δυσκολίες προμήθειας ορισμένων ορυκτών στην εγχώρια αγορά, ο Poinsott επεσήμανε επίσης τα κενά δεδομένων λόγω του ανεξερεύνητου γεωλογικού δυναμικού στην Ευρώπη.

Σε συνέδριο που διοργάνωσε το δεξιό κόμμα Les Republiquins στις αρχές Ιουλίου, ο Poinsott δήλωσε ότι «στη Γαλλία, η γνώση των υπόγειων πόρων είναι πολύ κατακερματισμένη και καλύπτει μόνο ένα μέρος της χώρας».

«Η απογραφή που πραγματοποιήθηκε πριν από 40 χρόνια περιοριζόταν για μεγάλο χρονικό διάστημα σε 100 μέτρα κάτω από τη γη», εξήγησε.

Οι υπόγειοι πόροι της Ευρώπης μπορούν ακόμη και να εξορυχθούν.

Για παράδειγμα, η Νορβηγία ανακάλυψε πρόσφατα κοιτάσματα φωσφορικών αλάτων που θα μπορούσαν να καλύψουν σημαντικό μέρος της ζήτησης στην ΕΕ. Η Σουηδία ανακοίνωσε επίσης την ανακάλυψη ενός σημαντικού κοιτάσματος οξειδίων σπάνιων γαιών στις αρχές Ιανουαρίου.

Στο πλαίσιο αυτό, ‘πρέπει να επανεπενδύσουμε στη γνώση των υπόγειων εδαφών και στην επαναλειτουργία των ορυχείων. Για να γίνει αυτό, πρέπει να ανοίξουμε εκ νέου τους καταλόγους των ορυκτών πόρων και στα 27 κράτη μέλη της ΕΕ», υποστηρίζει ο Poinsott.