Τόσο εκκωφαντική εκκίνηση στη σεζόν απ’ τον Παναθηναϊκό, με κυριαρχικό διπλό στο Κόζιτσε επί της Ντνίπρο, ίσως να την περίμεναν οι περισσότεροι…
Είναι όμως τόσο δυνατός και τόσο καλοδομημένος ο τρίτος “όροφος” που ρίχνει φέτος στο οικοδόμημά του ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς (στην τρίτη του χρονιά στην ομάδα), που το “τριφύλλι” άρχισε να δείχνει από πολύ νωρίς τη δυναμική του. Κι όχι σε “απλό” ματς, αλλά ίσως το πιο σημαντικό των τελευταίων 6-7 ετών.
Για πολλούς λόγους, μα πάνω απ’ όλα διότι ήταν το παιχνίδι, όπου όλος ο οργανισμός και το κλαμπ ήθελαν να επιβεβαιώσουν την “επιστροφή” του Παναθηναϊκού (και) σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Γιατί μόνο έτσι θα ήταν πλέον “πλήρης” η επιστροφή του Παναθηναϊκού: Με το να ξανακάνει όλη την Ευρώπη να ασχοληθεί μαζί του, με το να διασφαλίσει μίνιμουμ την παρουσία του σε ομίλους του Europa League και να (απο)δείξει πως τα δύσκολα χρόνια πέρασαν πια κι ο σύλλογος επανέρχεται παντού… Με το φωνάξει δυνατά “Ευρώπη, ιδού (ξανά) ο Panathinaikos σου…”
Αυτό το τρομερά πειστικό και “γεμάτο” 3-1 επί της Ντνίπρο στο Κόζιτσε ήταν πέρα απ’ όλα τα άλλα και μία νίκη “δήλωση” των “πράσινων” προς τους ανταγωνιστές τους, οι οποίοι μπορεί να πίστευαν ή να θεωρούσαν πως η περσινή χρονιά του “τριφυλλιού” θα ήταν “φωτοβολίδα”, έχοντας “βολευτεί” για χρόνια με έναν Παναθηναϊκό “κομπάρσο”.
Και ήρθε απέναντι σε έναν πραγματικά πολύ καλό αντίπαλο. Διότι είναι όντως μία πολύ καλή ομάδα η Ντνίπρο και σε ορισμένα κομμάτια του πρώτου παιχνιδιού (ειδικά στην εκκίνηση του δευτέρου ημιχρόνου) το έδειξε με τη πίεση που προσπάθησε να ασκήσει. Όμως ο Παναθηναϊκός -πέραν του ότι έχει μάθει πλέον να φέρνει και να παίρνει με το μέρος του τις λεπτομέρειες- έχει πια και πολύ ποιότητα στο ρόστερ του.
Όποιος είχε… αμφιβολίες για τον Φίλιπ Τζούριτσιτς, πήρε μία πρώτη ηχηρή απάντηση στο Κόζιτσε, με τον Σέρβο να σημειώνει ένα υπέροχο γκολ (σημαδεύοντας όπως πάντα στη γωνία) και να “τελειώνει” το ματς στο 74’.
Ο Τόνι Βιλένα, με προπονήσεις δύο εβδομάδων στο “τριφύλλι”, μπήκε στο βασικό σχήμα και για 70 λεπτά ξεδίπλωσε όλη την ποιότητα και την κλάση του στο χορτάρι. Ο Ολλανδός ήταν… παντού και το “έφαγε” όλο το γήπεδο.
Το πιο βασικό όμως ήταν πως στις περισσότερες περιπτώσεις, λόγω εμπειρίας, αντίληψης και παραστάσεων ήξερε και προέβλεπε ακριβώς που θα πήγαινε κάθε φορά η μπάλα.
Επίσης, ο Βιλένα έχει κι ένα άλλο σπουδαίο προσόν, που θα το ανακαλύψουμε σιγά-σιγά. Με τον τρόπο που κινείται, τις άμεσες κι αυτοματοποιημένες αποφάσεις του, αλλά και την open minded αντίληψή του στον αγωνιστικό χώρο, είναι παίκτης που “μεγαλώνει” το γήπεδο.
Οι συνεργασίες του, ο τρόπος με τον οποίο βρίσκει πάντα το κενό και τα ανοικτά μέτρα στο γήπεδο, αλλά και οι πρωτοβουλίες του και η συμμετοχικότητά του σε όλα τα κομμάτια του παιχνιδιού (αναχαίτιση, pressing, build up, δημιουργία) είναι πραγματικά εξαιρετικά.
Είναι ακριβώς (μα ακριβώς) αυτό που ήθελε ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς για το “8” προκειμένου να πάει όλο το παιχνίδι του Παναθηναϊκού στο επόμενο επίπεδο.
Πηγή: sport24.gr