«Όλο το καλοκαίρι έσβηνε φωτιές»: Μαρτυρία από τη νονά του 34χρονου Χρήστου Μουλά

Τραγική φιγούρα η σύζυγος του 34χρονου η οποία υπηρετεί επίσης στην Πολεμική Αεροπορία και σε λίγους μήνες θα φέρει στη ζωή το παιδί τους

Στο πένθος έχει βυθιστεί η οικογένεια του 34χρονου σμηναγού, Χρήστου Μουλά, από τα Χανιά την ώρα που η σύζυγος του αδικοχαμένου πιλότου, η οποία διανύει τον 3ο μήνα της εγκυμοσύνης της, ανεβαίνει το δικό της Γολγοθά.

Συγγενείς και φίλοι του ενός εκ των δύο χειριστών του Canadair που συνετρίβη χθες το μεσημέρι στην Κάρυστο αναμένεται να ταξιδέψουν τις επόμενες ώρες στη γενέτειρα του 34χρονου, στην Κρήτη, προκειμένου να του πουν το τελευταίο αντίο. Ανάμεσά τους και η νονά του η οποία έζησε τη δική της αγωνία ενώ παρακολουθούσε από την τηλεόραση το πλάνο με την πτώση του CL-215 στη χαράδρα. Μόλις είδε το μοιραίο ελιγμό και την τραγική κατάληξη έστειλε μήνυμα στο κινητό του Χρήστου για να μάθει αν είναι ασφαλής. Δυστυχώς, δεν έλαβε ποτέ απάντηση.

«Εγώ του έστειλα μόλις το είδα αλλά φυσικά δεν πήρα ποτέ απάντηση. Του έγραψα αν είναι όλα καλά, αλλά… Δεν ήξερα που βρισκόταν γιατί δεν επιχειρούσε μόνο εκεί. Γνώριζα πως όλο το καλοκαίρι έσβηνε φωτιές», δηλώνει η πνευματική μητέρα του 34χρονου σμηναγού η οποία επικοινώνησε με την οικογένειά του στα Χανιά μόλις έμαθε τα τραγικά νέα. «Οι άνθρωποι ζουν ένα δράμα. Τους ξερίζωσαν την καρδιά. Σε τι κατάσταση μπορεί να είναι; Ήταν μια οικογένεια πρότυπο», τονίζει η ίδια. Τραγική φιγούρα η σύζυγος του 34χρονου η οποία υπηρετεί και αυτή στην Πολεμική Αεροπορία και σε λίγους μήνες θα φέρει στη ζωή το παιδί τους. Μόνη της, χωρίς τον αγαπημένο της Χρήστο στο πλάι της. Παράλληλα, η νονά του αδικοχαμένου πιλότου μιλά για το ήθος και το χαρακτήρα του καθώς και για το όνειρο που είχε από παιδί να γίνει ιπτάμενος.

«Μεγάλωσε στα Χανιά και έφυγε από εκεί όταν πέρασε στην Ικάρων. Αυτό ήθελε, ήταν η πρώτη του επιλογή, ο στόχος του. Περίμενε με τόση αγωνία όταν θα έβγαιναν τα αποτελέσματα για το αν θα πετούσε ή όχι. Ήθελε να πάει στα Canadair, όχι στα πολεμικά. Ήταν το καλύτερο παιδί, με ένα μόνιμο χαμόγελο, ευγενέστατος, να βοηθήσει όπου μπορούσε. Ενα παιδί με τρομερό χιούμορ. Ο, τι και να πω είναι λίγο».