Το επιτελικό κράτος στη δοκιμασία των πυρκαγιών

Στη Βουλή, κατά τη διάρκεια της προχθεσινής συζήτησης που έγινε για τις νέες μεγάλες καταστροφικές πυρκαγιές στη χώρα, οι αρχηγοί των κομμάτων της αντιπολίτευσης πλειοδότησαν σε βολές κατά της διαχείρισης της κυβέρνησης και σε προτάσεις για το πως η Ελλάδα θα γίνει μια κουκίδα παράδεισου μέσα στην κόλαση της κλιματικής κρίσης που εξαϋλώνει εκατομμύρια εκτάρια στον Καναδά, στη Ρωσία και σε άλλα, θηριώδη σε μέγεθος και μέσα πυρόσβεσης κράτη.

Η διαπίστωση περί «κατάρρευσης του επιτελικού κράτους του Μητσοτάκη», που χρησιμοποιήθηκε σε διάφορους τόνους και με διαφορετικά λεκτικά, έχει καταστεί μια αντιπολιτευτική… εθιμοτυπία για τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ, την Ελληνική Λύση και τώρα, γίνεται μανιέρα και για τους νεοεισελθέντες στη Βουλή. Αποτιμώντας την παρουσία των προέδρων των κομμάτων.

Για τον πρωθυπουργό, η εξεύρεση κοινού τόπου με τους συνομιλητές του ήταν μονόδρομος, τον οποίο χειρίστηκε με επιδεξιότητα και προσοχή. Σε μια απλουστευτική άποψη, που ακούστηκε και στο Κοινοβούλιο, ο Πρωθυπουργός απάντησε.

Οι πολιτικοί αρχηγοί που θέλουν να γίνουν μάρτυρες της μάχης να συναντηθούν στο Κέντρο Συντονισμού Πολιτικής Άμυνας. Για να δουν ζωντανά την πραγματικότητα της επιχείρησης. Να ακούσουν τις παράλληλες επικοινωνίες καθώς η αστυνομία και το λιμενικό απομακρύνουν ανήμπορους και φοβισμένους ανθρώπους από τον κίνδυνο.

Όταν δασοπυροσβέστες και πυροσβέστες λιώνουν  και οι χειριστές των ιπτάμενων μέσων παίζουν κορώνα γράμματα τη ζωή τους. Η προτροπή Μητσοτάκη δεν επιδίωκε να παγιδεύσει τους αντιπάλους του αλλά να μοιραστεί μαζί τους μια βαρύτιμη και σκληρή γνώση που απέκτησε και ο ίδιος τα τελευταία 24ωρα. Να αποκτήσουν ένα μέτρο για τη γιγάντια, εξαντλητική και επικίνδυνη προσπάθεια που γίνεται μερόνυχτα χωρίς ανάσα. Να δουν και εκείνοι  «πόσο πραγματικά δύσκολο είναι να χειρίζεσαι μια μεγάλη πυρκαγιά στις πραγματικές συνθήκες…  τι σημαίνει αυτή η επιχείρηση πραγματικά στο πεδίο» και  κυρίως «πόσα πράγματα μπορούν να πάνε στραβά» ανά πάσα στιγμή.

Στο  πεδίο και σε μια τέτοια στιγμή χάθηκαν οι δυο χειριστές του Canadair. Επίλεκτα στελέχη του επιτελικού κράτους. Στην ουσιαστική και βαθύτερη έννοια του. Γιατί η καρδιά του επιτελικού κράτους δεν βρίσκεται στο Μαξίμου όπως η αντιπολίτευση με υστεροβουλία διατείνεται για προφανείς λόγους. Χτυπάει στο Συντονιστικό της Πολιτικής Προστασίας, στην Πυροσβεστική, στην αστυνομία, στο λιμενικό, στις Ένοπλες Δυνάμεις (όπου ανήκαν οι δυο πιλότοι) στους εθελοντές, στους απλούς πολίτες που σπεύδουν όπου χρειαστεί βοήθεια.

Χιλιάδες άνθρωποι που αγωνίζονται και ενίοτε δίνουν τη ζωή τους σε κρίσιμες στιγμές για να αποτρέψουν την κατάρρευση της χώρας και της κοινωνίας τους. Αυτές οι δύο απώλειες είναι ένα πραγματικό πλήγμα για το κράτος του προσωπικού. Δεν είναι τα λόγια του Κουτσούμπα και του Βελόπουλου, ούτε το κάρβουνο που κουβαλούσαν οι ακτιβιστές στο κατώφλι του Τμήματος Πολιτικής Προστασίας το βράδυ της Δευτέρας.