Δημοκρατικό βέτο στα εκλογικά σχέδια Κασιδιάρη

Το φιάσκο της απαγόρευσης των δοκιμασιών στα εκλογικά τμήματα τον Ιούνιο, που δεν κατάφερε να αποτρέψει την είσοδο των φασιστών τουΚασιδιάρη στη Βουλή με τη «σπαρτιάτικη» λεοντή τους, φαίνεται ότι δενέπεισε κάποιους για τη ματαιότητα μιας τέτοιας προσπάθειας

Δυο μήνες έμειναν περίπου ως τις δημοτικές εκλογές και η συζήτηση για ενδεχόμενη υποψηφιότητα του φυλακισμένου Ηλία Κασιδιάρη ξαναμπήκε στην ημερήσια προεκλογική διάταξη στο ίδιο περίπου πλαίσιο που είχε μπει και πριν από τις εθνικές εκλογές. Τι θα γίνει στην περίπτωση που ο αρχι-χρυσαυγίτης αποφασίσει να διεκδικήσει το αξίωμα του Δημάρχου της πρωτεύουσας; Ποια θα πρέπει να είναι η αντίδραση της πολιτείας; Πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί η πιθανότητα, με βάση και τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα, να περάσει ο ακροδεξιός συνδυασμός σε ένα πιθανό δεύτερο γύρο;

Το φιάσκο της απαγόρευσης των δοκιμασιών στα εκλογικά τμήματα τον Ιούνιο, που δεν κατάφερε να αποτρέψει την είσοδο των φασιστών τουΚασιδιάρη στη Βουλή με τη «σπαρτιάτικη» λεοντή τους, φαίνεται ότι δενέπεισε κάποιους για τη ματαιότητα μιας τέτοιας προσπάθειας. Ωστόσο, τέτοιες μέθοδοι έχουν πανηγυρικά αποδειχθεί ότι οδηγούν στη συσπείρωση ακραίων δυνάμεων και στην αποθάρρυνσή τους, γεγονός που τελικά οδηγεί στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που επιδιώκουν. Αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο όταν πρόκειται για αδίστακτους ανθρώπους, όπως αποδεικνύει η εγκληματική τους συμπεριφορά, για την οποία καταδικάστηκαν πρώτοι.

Πρέπει επίσης να θυμόμαστε ότι βρισκόμαστε τώρα σε μια περίοδο ανόδου των ακροδεξιών λαϊκιστικών κινημάτων σε όλη την Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο. Όλο και περισσότερα ακροδεξιά κόμματα συμμετέχουν ή διεκδικούν να συμμετάσχουν σε ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, ιδίως σε χώρες που έχουν βιώσει δεκαετίες βίαιων φασιστικών δικτατοριών, όπως η Ιταλία και πιο πρόσφατα η Ισπανία. Αυτή η αρνητική τάση, σε συνδυασμό με την απειλή μιας νίκης της Μαρί Λε Πεν στις επόμενες γαλλικές προεδρικές εκλογές, απειλεί να θέσει υπό αμφισβήτηση βασικές αρχές του ευρωπαϊκού δημοκρατικού κεκτημένου. Η εφαρμογή του νόμου πρέπει να είναι απόλυτη και αυστηρή. Ωστόσο, δεν πρέπει να υπάρχει η ψευδαίσθηση ότι τα νομικά εμπόδια θα ξεπεράσουν τους ουσιαστικούς λόγους που οδηγούν ορισμένους πολίτες να πέσουν στην αγκαλιά των νεοναζί. Η πραγματική αντιπαράθεση είναι μεταξύ των δυνάμεων που υπερασπίζονται τις αξίες της πλουραλιστικής δημοκρατίας και των δυνάμεων του ολοκληρωτισμού, και η παρουσία δημοτικών παρατάξεων που φέρνουν στο προσκήνιο τις φρικαλεότητες της Χρυσής Αυγής και το μίσος τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα θα αναδείξει αυτή την αντιπαράθεση στην καρδιά της δημοκρατίας.

Στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου κάθε δημοτική παράταξη, διεκδικώντας την ψήφο των Αθηναίων ψηφοφόρων, θα προβάλλει το πρόγραμμα και τις προτεραιότητές της για την αντιμετώπιση των προβλημάτων και τη βελτίωση της ζωής στην πρωτεύουσα. Ωστόσο, την ίδια στιγμή, δεν θα πρέπει τόσο οι υποψήφιοι δημοτικοί  άρχοντες όσο και οι πολιτικές ηγεσίες που στηρίζουν τις υποψηφιότητές τους να υποβαθμίσουν την ανάγκη οικοδόμησης ενός ισχυρού και συμπαγούς δημοκρατικού μετώπου ικανού να φράξει τον δρόμο στα σχέδια του φυλακισμένου εγκληματία και των συνενόχων του σε οποιαδήποτε περίπτωση. Το βέτο της δημοκρατίας δεν μπορεί παρά να είναι πολιτικό και ιδεολογικό.