Δήμος Αθήνας: Το φαβορί, τα αουτσάιντερ και ο κίνδυνος

Η μάχη της Αθήνας κρύβει σχεδόν κάθε φορά έναν γρίφο – αυτή τη φορά, ωστόσο, ο μοναδικός γρίφος αφορά το αν και κατά πόσο τα προγνωστικά θα επιβεβαιωθούν. Στην πρωτεύουσα της χώρας, υπάρχει ένα ξεκάθαρο φαβορί, ο Κώστας Μπακογιάννης, που έχει πάρει ήδη το χρίσμα από τη ΝΔ και διεκδικεί την επανεκλογή του, γνωρίζοντας ωστόσο ότι θα πρέπει να απαντήσει για την εικόνα που παρουσιάζει το κέντρο της πόλης μετά τις παρεμβάσεις που έγιναν για τον Μεγάλο Περίπατο. Η προηγούμενη θητεία του σημερινού δημάρχου Αθηναίων ξεκίνησε με την καλύτερη επικοινωνιακή καμπάνια του Κώστα Μπακογιάννη για την πόλη της Αθήνας.

Το 2023, όταν θα είναι υποψήφιος για επανεκλογή, η επικοινωνιακή διαχείριση της μεταμόρφωσης της πόλης από τον Μεγάλο Προμαχώνα είναι ίσως το μεγαλύτερο ερώτημα που πρέπει να απαντήσει. Η αντιπολίτευση διαμαρτύρεται εδώ και καιρό για την εικόνα του κέντρου της πόλης, αλλά η πρόταση του Μπακογιάννη ήταν η μόνη που κατατέθηκε για την Αθήνα για πολλούς μήνες, παίζοντας χωρίς αντιπολίτευση, ενώ η αντιπολίτευση αποφάσιζε ποια στρατηγική θα ακολουθούσε στη μάχη για την πρωτεύουσα.

Μιλώντας για τα τελευταία τέσσερα χρόνια από τότε που έστησε το γραφείο του στο Δημαρχείο στην πλατεία Κοραή, ο Μπακογιάννης μιλάει, μεταξύ άλλων, για τη βελτίωση της καθαριότητας, τη δημοτική αστυνομία που «υπηρετεί την καθημερινότητα», την προσβασιμότητα, τη φροντίδα των ζώων της πόλης και την ψηφιοποίηση των δημοτικών υπηρεσιών. Παρά το θέμα της «βιτρίνας», ο Μπακογιάννης εξακολουθεί να απολαμβάνει μια υψηλή δημοτικότητα. Το ερώτημα δεν απευθύνεται στον ίδιο, αλλά στους αντιπάλους του: είναι κάποιος από αυτούς ικανός να εντοπίσει τα προβλήματα πίσω από το προγραμματικό αφήγημα;

Ο ΣΥΡΙΖΑ, στον Δήμο Αθηναίων, είδε μια δύσκολη εξίσωση – και όχι μόνο γιατί ο μπασκετμπολίστας Νίκος Παππάς, στον οποίο είχε δοθεί το χρίσμα τον περασμένο Απρίλιο, έκανε δεύτερες σκέψεις για το αν θα ήθελε να κατέβει. Η παραίτηση Τσίπρα και ο ορίζοντας των ευρωεκλογών κάνει τα περιθώρια για την αξιωματική αντιπολίτευση (που θέλει να αποδείξει πως μπορεί και χωρίς Τσίπρα) να στενεύουν. Η αυτοδιοικητική μάχη είναι εν πολλοίς μια μάχη στην οποία οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ανέκαθεν λίγες. Η Αθήνα όμως είναι μια διαφορετική περίπτωση: η παράδοση εκεί την τελευταία δεκαετία δεν είναι κακή και έδειξε αντοχές ακόμα και στα χειρότερα του κόμματος.

Το γαϊτανάκι των υποψηφίων έδειξε ότι η Κουμουνδούρου έπεσε στην αυτοδιοικητική μάχη απροετοίμαστη και κατέληξε σε μια κομματική υποψηφιότητα: ο Κώστας Ζαχαριάδης θεωρείται από τους «στρατιώτες» του κόμματος, έχει τη στήριξη του υποψηφίου το 2019, Νάσου Ηλιόπουλου, αλλά παράλληλα έχει να προσπεράσει την κακή εικόνα που έχει δημιουργηθεί για την επόμενη μέρα του ΣΥΡΙΖΑ με τις καθυστερήσεις στα αυτοδιοικητικά. Μπορεί να κερδίσει τον Κώστα Μπακογιάννη;

Ο Χάρης Δούκας δεν είναι ένα πρόσωπο ευρέως γνωστό, είναι όμως αρκετά αναγνωρίσιμος στους πανεπιστημιακούς και πολιτικούς κύκλους – ο καθηγητής του ΕΜΠ με ειδίκευση στην «πράσινη» ενέργεια και τη βιώσιμη ανάπτυξη συγκαταλέγεται στο 2% των περισσότερο διαδραστικών επιστημόνων σε παγκόσμιο επίπεδο σύμφωνα με το Χάρβαρντ. Είναι χαμηλών τόνων, τεχνοκράτης με σαφή σοσιαλδημοκρατικό προσανατολισμό και χαίρει καθολικής εκτίμησης εντός του ΠΑΣΟΚ, στις τάξεις του οποίου ενεργοποιείται. Ο Δούκας ανέλαβε μια δύσκολη αποστολή, καθώς η Αθήνα εξακολουθεί να είναι πρόκληση για τη Χαριλάου Τρικούπη: τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ στην πρωτεύουσα δεν έχουν ανακάμψει, ενώ ο χρόνος που έχει στη διάθεσή του είναι λίγος σε σχέση με την απόσταση που έχει να διανύσει μέχρι την κάλπη του Οκτωβρίου.

Ο Δούκας, από την άλλη, έχει καθαρό αφήγημα για την επόμενη μέρα της πρωτεύουσας, ιδέες και προτάσεις για τη μετατροπή της σε μια «πράσινη» πόλη, φιλική προς τους κατοίκους της – χαρακτηριστική είναι η πρότασή του για τις ενεργειακές κοινότητες που μπορούν να ανακουφίσουν τους πιο ευάλωτους οικονομικά Αθηναίους. Παράλληλα, επομένως, το προφίλ του συμβάλλει στην ταυτότητα που θέλει να δημιουργήσει για το ΠΑΣΟΚ ο Νίκος Ανδρουλάκης, με το βλέμμα στραμμένο και στην αντιθετική εικόνα που παρουσίασε αρχικά ο ΣΥΡΙΖΑ – η οποία, εφόσον παραμείνει θολή, αυξάνει τις πιθανότητες ενός καλού πασοκικού πλασαρίσματος, που δίνει ώθηση για το οκτάμηνο μέχρι τις ευρωεκλογές του 2024.

Η εγκατάσταση της Χρυσής Αυγής στην κεντρική πολιτική σκηνή ξεκίνησε, την περασμένη δεκαετία, από τις γειτονιές του Αγίου Παντελεήμονα. Και ο καταδικασμένος πρώην Χρυσαυγίτης, ένας εκ του διευθυντηρίου της εγκληματικής οργάνωσης που λειτουργούσε υπό τον μανδύα πολιτικού κόμματος, αξιοποίησε τις δημοτικές εκλογές στην Αθήνα με στόχο να ενισχύσει την αναγνωρισιμότητά του. Τώρα πια όλοι γνωρίζουν τον Ηλία Κασιδιάρη, όλοι ξέρουν τι έχει κάνει – κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν ήξερε. Η ιστορία των «Σπαρτιατών» και ο τρόπος με τον οποίο επί της ουσίας προσπέρασε τον θεσμικό αποκλεισμό του φέρνει, με μια αλαζονεία, γι’ άλλη μια φορά τον Κασιδιάρη υποψήφιο στον Δήμο Αθηναίων.

Το σενάριο μοιάζει εφιαλτικό, όμως η συνθήκη έχει επαναληφθεί στο παρελθόν, σε εποχές ανόδου της Χρυσής Αυγής – χωρίς την επιτυχία για την οποία ήλπιζαν στο ακροδεξιό μόρφωμα. Οι «μαύροι», ακροδεξιοί πυρήνες δεν εγκατέλειψαν ποτέ την πρωτεύουσα, οι εποχές όμως που οι χρυσαυγίτες κινούνταν στα όρια τηςνομιμότητας στο κέντρο της πόλης έχουν πια παρέλθει. Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, η θεσμική φόρμουλα έχει βρεθεί – ο Κασιδιάρης όμως επιδιώκει απλώς να κάνει επίδειξη δύναμης. Για εκείνον το ιδανικό σενάριο θα ήταν να θεωρηθεί εκ νέου πολιτικός παίκτης, διεκδικώντας ρόλο και στον δήμο μέσα από τις φυλακές Δομοκού.