Οπαδική βία και αστυνομικά ημίμετρα

Διαβάζουμε τα αστυνομικά ρεπορτάζ που κυκλοφόρησαν χθες μετά τα αιματηρά επεισόδια που έγιναν στη Νέα Φιλαδέλφεια και στη διάρκεια των οποίων ένας 29χρονος οπαδός της ΑΕΚ έχασε τη ζωή του και τρεις βρίσκονται στο νοσοκομείο. «Από τους 98 κρατούμενους για την υπόθεση, 84 είναι Κροάτες, ένας Αυστριακός, ένας Βόσνιος, ένας Αλβανός, ένας Γερμανός και δύο Έλληνες. Όλοι βρίσκονται στην Ασφάλεια Αττικής, ενώ οκτώ τραυματίες βρίσκονται φρουρούμενοι στο νοσοκομείο. Το πιο ενδιαφέρον είναι αναμφίβολα οι πάνω από εκατό συλλήψεις.

Πώς γίνεται 200 Κροάτες χούλιγκαν να περνούν απρόσκοπτα από την Ελλάδα και να καίνε τη Νέα Φιλαδέλφεια, ενώ η Ελληνική Αστυνομία να κάνει πάνω από 100 συλλήψεις σε ένα πρωινό; Η Αστυνομία επιτρέπει στους χούλιγκαν να κάνουν ό,τι θέλουν και, την ίδια στιγμή, τους συλλαμβάνει σε χρόνο ρεκόρ. Εξίσου εντυπωσιακή είναι και η άμεση εξήγηση του τρόπου οργάνωσης των πολεμικών επιχειρήσεων των χούλιγκαν. ‘Οι οργανωμένοι της Ντιναμό έφτασαν στην Αθήνα από ξηράς, παρόλο που δεν είχαν εισιτήρια για τον αγώνα με την ΑΕΚ.

Στη συνέχεια συναντήθηκαν με οπαδούς ελληνικής ομάδας στο σταθμό Ειρήνη του ΗΣΑΠ, όπου άφησαν τα αυτοκίνητά τους, πήραν το τρένο για το σιδηροδρομικό σταθμό στα Πευκάκια και από εκεί περπάτησαν μέχρι τη Νέα Φιλαδέλφεια, όπου προσπάθησαν να εισβάλουν στο γήπεδο τη νύχτα και να προκαλέσουν ζημιές. Με άλλα λόγια, είτε η Ελληνική Αστυνομία γνώριζε τι συνέβαινε τις τελευταίες ημέρες και δεν έκανε τίποτα άλλο από το να παρακολουθεί τους Κροάτες, είτε όλα έγιναν γνωστά λόγω των ομολογιών που απέσπασαν οι αστυνομικοί από τους συλληφθέντες. Η αστυνομία είχε προειδοποιηθεί ότι οι Κροάτες μπορεί να έφταναν, αλλά ήταν απλώς αμελής. Έτσι, η δεύτερη θεωρία ήταν μάλλον αληθινή. Αν η αστυνομία εργαζόταν για να αποτρέψει οποιαδήποτε αδικία, θα είχε μαζέψει τα “μπουμπούκια” που άνθισαν στον κήπο των χούλιγκαν της Αθήνας, θα είχε πάρει δύο ομολογίες για το τι είχε σχεδιαστεί και δεν θα είχε συμβεί τίποτα. Αυτό όμως θα απαιτούσε κάποιο επιχειρησιακό σχέδιο προφύλαξης. Αυτό δεν είναι καθόλου αυτό που συνέβη.

Επτά αξιωματικοί της Ελληνικής Αστυνομίας τέθηκαν σε διαθεσιμότητα και ερευνώνται για πιθανές ευθύνες τους. Ο τρόπος αντιμετώπισης των χούλιγκαν σχετίζεται με τις κυβερνητικές προτεραιότητες: από τον νόμο Βουλγαράκη του 2004, η προτεραιότητα κάθε κυβέρνησης ήταν να απαγορεύσει στους οπαδούς να βγαίνουν έξω. Από τότε, η επιθυμία της Αστυνομίας και της εκάστοτε κυβέρνησης ήταν να διεξαχθεί ο αγώνας χωρίς να δουν ο ένας τον άλλον οι οπαδοί των δύο ομάδων. Αν δεν υπάρχουν καθόλου οπαδοί – θυμηθείτε τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας – ακόμη περισσότερο. Στην προκειμένη περίπτωση, οι αστυνομικοί της ΕΛΑΣ θεώρησαν ότι οι οπαδοί δεν μπορούν να μετακινηθούν σε έναν διεθνή αγώνα. Προφανώς, τους είχαν προειδοποιήσει εδώ και αρκετές ημέρες ότι οι οπαδοί θα μπορούσαν να κατέβουν από την Κροατία παρά την απαγόρευση. Και ενώ υπήρχε πρόβλεψη για την αστυνόμευση του παγοδρομίου της ΑΕΚ στο κέντρο της Αθήνας, δεν υπήρχε πρόβλεψη για το γήπεδο. Και αυτό γιατί η Ελληνική Αστυνομία αντιμετώπισε τον αγώνα σαν να επρόκειτο για αγώνα ελληνικού πρωταθλήματος. Δεν πρόκειται για σύμπτωση.

Πριν από δύο χρόνια ο τότε υπουργός Προστασίας του Πολίτη είχε πετύχει να μην εμφανιστούν στη Θεσσαλονίκη οπαδοί της Μαρσέιγ για ένα ματς με τον ΠΑΟΚ έπειτα από επεισόδια που είχαν γίνει στη Μασσαλία. Το γεγονός είχε προβληθεί ως κυβερνητική επιτυχία. Στην πραγματικότητα ήταν ένα ημίμετρο. Πολλά ημίμετρα έφεραν τη σημερινή κατάσταση: η ΕΛ.ΑΣ. έμαθε να μην επιχειρεί προληπτικά ακόμα κι όταν ενημερώνεται για κινδύνους. Το ότι η UEFA ζήτησε στα ματς ΑΕΚ – Ντιναμό Ζάγκρεμπ να μην υπάρχουν οπαδοί των φιλοξενουμένων στο γήπεδο ήταν το δυνατότερο καμπανάκι συναγερμού. Μια κανονική αστυνομία έπρεπε να ρωτήσει το γιατί της εφαρμογής μιας τέτοιας ακραίας απόφασης και μετά να συνεργαστεί με την αστυνομία του Ζάγκρεμπ. Αλλά όταν πιστεύεις πως η απαγόρευση μετακίνησης οπαδών λύνει κάθε πρόβλημα δεν κάνεις τίποτα: αφού υπήρξε απαγόρευση όλα στο μυαλό σου είναι όλα καλά. Απορώ πώς δεν υπήρξαν και δημοσιεύματα που να επισημαίνουν πως η UEFA μαθαίνει από την Ελλάδα και χρησιμοποιεί τις επιτυχημένες πρακτικές της. Τώρα που το σκέφτομαι η έλλειψή τους είναι παράξενη. Τίποτα άλλο.