Η Τουρκία σε διατροφικό hub και με τη βοήθεια της αδύναμης λίρας

Στους 2,5 μήνες, έχει χάσει το 30% της αξίας της έναντι του δολαρίου και του ευρώ και ήδη απέχει ελάχιστα από τις 30 λίρες ανά ευρώ.

Η αξία της τούρκικης λίρας έχει στην κυριολεξία καταποντιστεί από τη νέα εκλογή Ερντογαν και μετά. Στους 2,5 μήνες, έχει χάσει το 30% της αξίας της έναντι του δολαρίου και του ευρώ και ήδη απέχει ελάχιστα από τις 30 λίρες ανά ευρώ. Η ιδιότυπη οικονομική πολιτική Ερντογάν, δεν έχει ακόμη «τύχει της έγκρισης» των διεθνών αγορών τις οποίες όμως φαίνεται οτι η χώρα έχει μεγάλη ανάγκη.

Η υποτιμημένη λίρα βοηθάει ιδιαίτερα τις εξαγωγές, κυρίως των προιόντων που βασίζονται σε ντόπιες πρώτες ύλες, όπως τα γεωργικά προιόντα. Η έκταση, η θέση αλλά κυρίως η προσπάθεια που έχει κάνει η γείτονα στον πρωτογενή τομέα και την στήριξή του είναι εντυπωσιακή και μάλλον υποεκτιμημένη. Εκτός από την καθ’ αυτήν πρωτογενή παραγωγή, έχει επενδύσει σημαντικά σε συνεργαζόμενους κλάδους, όπως την κατασκευή αγροτικών μηχανημάτων και μηχανημάτων μεταποίησης, με κορυφαία αυτά της αλευροποιίας. Ετσι αυτή τη στιγμή κατέχει περίοπτη θέση σε κλάδους που παγκόσμια απέκτησαν ξαφνικά ιδιαίτερη σημασία. Είναι για παράδειγμα η πρώτη παραγωγός αλεύρου σε ολόκληρο το κόσμο!

Ευρισκόμενη δίπλα στις μεγάλες παραγωγικές δυνάμεις του σιταριού, δηλ τη Ρωσία και την Ουκρανία, μετέχει ενεργά και πολυποίκιλα στο εμπόριο,αλλά και άλλες σχετικές διαδικασίες, με κορυφαίο γεγονός την επίτευξη της Συμφωνίας της Κωνσταντινούπολης για τα σιτηρά. Δεν βρέθηκε τυχαία εμπλεκόμενη στο όλο θέμα!

Βρίσκεται παράλληλα δίπλα σε χώρες που έχουν μεγάλη ανάγκη για αλεύρι για να χορτάσουν τον πεινασμένο τους πληθυσμό, όπως το Ιρακ, αλλά και άλλες χώρες της Μέσης ανατολής και Αφρικής με αντίστοιχα οξυμένα προβλήματα. Ετσι, έχει καταφέρει να προσδώσει στο ταπεινό αλεύρι μια άλλη δυναμική και αξία, προσδοκώντας προφανώς και τα αντίστοιχα οφέλη.

Αλλά δεν είναι μόνο ο χώρος της μεταποίησης σιτηρών που έχει διαπρέψει. Η Τουρκία είναι μεγάλη εξαγωγική δύναμη στα φρούτα και λαχανικά, φρέσκα και αποξηραμένα, τα κεράσια, τα βερύκοκα, σύκα, ξηροί καρποί, τομάτες, μελιτζάνες. Ολα αυτά βοηθούμενα τελευταία από την υποτιμημένη λίρα, βρίσκουν ακόμη ποιό εύκολη διέξοδο στις διεθνείς αγορές σε σχέση με το παρελθόν. Τελευταία, οι Τούρκοι εξαγωγείς των προιόντων αυτών, δείχνουν μια προτίμηση προς τις αγορές πέριξ του Ευξείνου πόντου. Είναι προφανές οτι η χώρα έχει εκμεταλλευτεί στο έπακρο τα πάσης φύσεως εμπάργκο που έχουν κηρύξει εδώ και χρόνια διάφορες χώρες προς τη Ρωσία, ήδη από τον καιρό της εισβολής στη Κριμαία. Με τις κατάλληλες ενέργειες έγινε ο μεγάλος τροφοδότης της Ρώσικης αγοράς.

Αυτή όμως δεν είναι η μοναδική αγορά που εστιάζει η Τούρκικη εξαγωγική κοινότητα. Όλες οι χώρες της περιοχής, έχουν τελευταία δεχθεί μια σοβαρή επίθεση από φθηνά τούρκικα προιόντα. Η Γεωργία, Το Ουζμπεκιστάν, το Αζερμπαιτζάν, είχαν κι αυτές επενδύσει σοβαρά στον πρωτογενή τους τομέα, συχνά εκμεταλλευόμενες υποδομές από την Σοβιετική ακόμη εποχή, όπως τα θερμοκήπια και οι σκεπαστές καλλιέργειες. Ολοι αυτοί, βρέθηκαν εδώ και λίγο καιρό αντιμέτωποι με μια νέα πραγματικότητα: αφενός ένας μεγάλος πόλεμος διεξάγεται στην περιοχή τους, αφετέρου τα πολύ ανταγωνιστικά τούρκικα αγροτικά προιόντα έχουν βάλει σε σκέψεις τους ενδιαφερόμενους.