Το μεγάλο σχέδιο του Μπάιντεν για το κλίμα συνεχίζει να προκαλεί σάλο στο εξωτερικό

Ένα χρόνο μετά την έναρξη ισχύος του, το μεγάλο σχέδιο για το κλίμα (ή IRA) που επιθυμεί ο Πρόεδρος Μπάιντεν αρχίζει να παράγει τα αποτελέσματά του στο αμερικανικό έδαφος, αλλά εξακολουθεί να προκαλεί πολλές ανησυχίες μεταξύ των κύριων συμμάχων στην Ασία και την Ευρώπη.

Ο στόχος του σχεδίου, το οποίο περιλαμβάνει 370 δισεκατομμύρια δολάρια σε επιδοτήσεις και φορολογικές μειώσεις, είναι απλός: να επιτρέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες να αναπτύξουν μια βιομηχανία τόσο για την παραγωγή καθαρής ενέργειας όσο και για την ανάπτυξη ηλεκτρικών οχημάτων.

Αυτό το σχέδιο είναι «η απόδειξη ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεκινούν πραγματικά», υπογραμμίζει ο Joshua Meltzer, ερευνητής στο Ινστιτούτο Brookings, ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) και η Κίνα, ειδικότερα, υποστήριζαν ήδη την ενεργειακή τους μετάβαση.

Ένα συμβολικό μέτρο αυτής της φιλοδοξίας, η αγορά ενός ηλεκτρικού οχήματος επιδοτείται πλέον ύψους 7.500 δολαρίων, όταν το όχημα, όπως και τα εξαρτήματά του, συναρμολογείται στη Βόρεια Αμερική.

Αρχικά, η ιδέα ήταν ακόμη πιο περιοριστική αφού έπρεπε να γίνει “στην ΗΠΑ”, αλλά η έντονη αντίδραση του Καναδά και του Μεξικού, που την είδαν ως μέτρο αντίθετο με τη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου που υπήρχε μεταξύ των τριών χωρών (ACEUM), ανάγκασε την Ουάσιγκτον να αναθεωρήσει το αντίγραφό της.

«  Οι τελευταίες εκδόσεις του κειμένου διαπραγματεύτηκαν μυστικά και βιαστικά για να λάβουν τις απαραίτητες ψήφους, αλλά το έκαναν λάθος », θυμάται ο Jeffrey Schott, κύριος ερευνητής για το PIIE, με «  ακούσιες συνέπειες για ορισμένους συγγενείς συμμάχους μας ».

Η τελευταία έδωσε γρήγορα φωνή, όπως η Νότια Κορέα που φοβόταν να δει τους κατασκευαστές αυτοκινήτων της να αποκλείονται από την επιδότηση των 7.500 δολαρίων.

Το ίδιο πράγμα στην Ιαπωνία: ακόμη και αν οι Ιάπωνες κατασκευαστές είναι ήδη ευρέως εγκατεστημένοι βιομηχανικά στη Βόρεια Αμερική, οι ιδιαιτερότητες της επιδότησης, σχετικά με την προέλευση ορισμένων κρίσιμων υλικών, έχουν τροφοδοτήσει φόβους.

Οι φόβοι διαλύθηκαν με την υπογραφή, στα τέλη Μαρτίου, συμφωνίας μεταξύ των δύο χωρών για την κατασκευή επιλέξιμων οχημάτων που ενσωματώνουν εξαρτήματα ή υλικά από ή επεξεργασμένα στην Ιαπωνία.

”  Το Υπουργείο Οικονομικών έπρεπε να είναι δημιουργικό με τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να εφαρμοστεί ο νόμος “, επισημαίνει ο κ. Schott, παίζοντας συγκεκριμένα στο τι είναι μια συμφωνία ελεύθερου εμπορίου ”  της οποίας ο ορισμός είναι ευρύτερος στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ηνωμένες Πολιτείες παρά αλλού “.

«Σημαντικές επενδύσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες»

Μια παρόμοια συμφωνία βρίσκεται υπό διαπραγμάτευση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου το μέλημα αυτή τη φορά είναι να δούμε πράσινες επενδύσεις να φεύγουν από την ήπειρο για να επωφεληθούν από τη βοήθεια που παρέχει ο IRA, ενώ η ευρωπαϊκή βιομηχανία υποφέρει εδώ και χρόνια από αθέμιτες πρακτικές. Βρυξέλλες.

Δεν αρκεί, ωστόσο, για να διαλύσει τους φόβους γιατί «  η Ευρώπη έχει ήδη να αντιμετωπίσει το αυξανόμενο ενεργειακό κόστος λόγω του πολέμου στην Ουκρανία. Σε αυτό, ο IRA έρχεται πάνω από άλλους παράγοντες που δημιουργούν προβλήματα ανταγωνιστικότητας για την ΕΕ », θυμάται ο Joshua Meltzer.

Στα τέλη Ιουλίου, μια μελέτη που διεξήχθη από τρεις οικονομολόγους της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) επεσήμανε ότι ο αντίκτυπος του IRA μπορεί να είναι σοβαρός για ορισμένους ευρωπαϊκούς τομείς, με πτώση 10 έως 40%, ανάλογα με τα σενάρια. , στις εξαγωγές σε ηλεκτρολογικό και οπτικό εξοπλισμό. Συνολικά, αυτό θα ήταν απώλεια παραγωγής 0,5% έως 3% για την ευρωπαϊκή οικονομία.

Στο μεταξύ, οι επιπτώσεις του IRA γίνονται ήδη αισθητές στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου έχουν πραγματοποιηθεί επενδύσεις 110 δισεκατομμυρίων δολαρίων, σύμφωνα με τον Λευκό Οίκο.

«Οι επενδύσεις που ανακοινώθηκαν τους τελευταίους δώδεκα μήνες ξεπερνούν αυτές που έγιναν τα προηγούμενα οκτώ χρόνια», διαβεβαίωσε σε έκθεση που δημοσιεύτηκε στις αρχές Αυγούστου ο πρόεδρος της ένωσης για την καθαρή ενέργεια, Τζέισον Γκρουμέτ.

«Βλέπουμε σημαντικές επενδύσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες και αυτό είναι αναμφίβολα εν μέρει εις βάρος των επενδύσεων στην Ευρώπη ή την Ασία», είπε ο κ. Meltzer, ακόμη και αν «οι επενδύσεις προχωρούν σε όλο τον κόσμο».

Αυτό θα μπορούσε να ενθαρρύνει την ΕΕ και τις ασιατικές χώρες να αυξήσουν τη βοήθειά τους με τη σειρά τους προκειμένου να αποφευχθεί η εγκατάλειψη. Εδώ και αρκετούς μήνες, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) προειδοποιεί επίσης για τον κίνδυνο ενός «  πολέμου επιδοτήσεων », δαπανηρού για τα δημόσια οικονομικά και με περιορισμένο θετικό αντίκτυπο για τις οικονομίες.

Έναν φόβο που δεν συμμερίζεται, ωστόσο, ο Jeffrey Schott, ο οποίος πιστεύει ότι «  ο πολιτικός κίνδυνος [που συνδέεται με αυτό] φαίνεται να αυξάνεται και οι εταιρείες δεν έχουν την πολυτέλεια να περιμένουν ποιος θα είναι ο καλύτερος πλειοδότης ».

Αλλά «  αν βρίσκεστε σε έναν κλάδο έντασης ενέργειας, αυτή τη στιγμή οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι όλο και πιο ελκυστικές », παραδέχεται ο Joshua Meltzer.