Ιταλία: Η Μελόνι υποθηκεύει το μέλλον της οικονομίας;

Ο Σαλβίνι, γνωστός για την πρόκληση σε πτώση της κυβέρνησης του τεχνοκράτη Ντράγκι έχει πιάσει θέση αντιπροέδρου στην κυβέρνηση Μελόνι  και την περασμένη Δευτέρα έκανε κάτι που άλλοι συνοδοιπόροι του δεξιού λαικισμού δεν τόλμησαν. Βγήκε μόνος του, χωρίς την παρουσία της πρωθυπουργού, χωρίς ούτε καν τον υπουργό Οικονομικών, και, εν συνεχεία, ανακοινώθηκε ένας έκτακτος φόρος 40% στις τράπεζες. Και μετά ήρθε η καταστροφή και πιο μετά η αναδίπλωση. Αλλά η ζημιά στην οικονομία έγινε.

Σύμφωνα με τη φημολογία των ημερών, η Μελόνι και ο Σαλβίνι συναντήθηκαν με τις οικογένειές τους σε μια τρατορία στην Τοσκάνη 24 ώρες πριν από τη δραματική ανακοίνωση για να συζητήσουν το θέμα. Αφού το συζήτησαν, τι σημασία έχει ο υπουργός Οικονομικών ή ο διοικητής της Τράπεζας της Ιταλίας; Στο κάτω κάτω, το έκαναν και αυτοί. Νωρίτερα, η Μελόνι απαίτησε αλλαγή προσωπικού από τα στελέχη των κρατικών εισηγμένων εταιρειών, παρενέβη προσωπικά στην πώληση του δικτύου της Telecom Italia και διόρισε προσωρινό επίτροπο για την εποπτεία των ξένων επενδύσεων αξίας άνω του 1 δισ. ευρώ. Όλα αυτά είναι ανορθόδοξες οικονομικές πολιτικές, που περισσότερο μοιάζουν με τις προεκλογικές πολιτικές του προέδρου Ερντογάν παρά ταιριάζουν στην τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης.

Εν ολίγοις, πρόκειται για το γνωστό έργο των “καλών” και “πατριωτικών” πολιτικών. Οι πολιτικοί που υποτίθεται ότι γνωρίζουν τις κοινωνικές ανησυχίες των πολιτών τους πετούν πυροτεχνήματα. Στην πραγματικότητα, όταν σε αυτές τις κυβερνήσεις τα σύννεφα αρχίζουν να σκοτεινιάζουν πάνω από την αυστηροποίηση της οικονομικής πολιτικής, προσπαθούν να στρέψουν την προσοχή των πολιτών σε άλλα ζητήματα.

Η κυβέρνηση Μελόνι δεσμεύτηκε, για παράδειγμα, να μειώσει τους φόρους στις οικογένειες. Ωστόσο, δεν υπάρχει δημοσιονομικός χώρος για κάτι τέτοιο. Και αν ματαιώσει τον προϋπολογισμό, όχι μόνο θα αυξήσει την αποπληρωμή του υπέρογκου δημόσιου χρέους, αλλά και θα έρθει σε σύγκρουση με τις Βρυξέλλες σε μια εποχή που επανέρχονται οι δημοσιονομικοί κανόνες.

Οπότε τι κάνει; Λαϊκίζει. Ψάχνει να πάρει από όπου μπορεί, να δείχνει ότι παλεύει να υλοποιήσει την υπόσχεσή της και υποθηκεύει το μέλλον της οικονομίας. Να κερδίσει, έστω και προσωρινά, λίγους πόντους στις δημοσκοπήσεις. Αυτή είναι η δουλειά των λαϊκιστών. Απλά ο χρόνος τους τελειώνει. «Μόνο όταν τελειώνει η παλίρροια, ανακαλύπτεις ποιος κολυμπάει γυμνός» έλεγε παλαιότερα ο πολυεκατομμυριούχος Γουόρεν Μπάφετ.