Στο ελληνικό μικροσκόπιο η δυτική στροφή της Τουρκίας

Το διπλωματικό τανγκό της Τουρκίας με τη Δύση παρακολουθεί με ενδιαφέρον η Αθήνα, εν αναμονή πιθανών εξελίξεων στις σχέσεις της γείτονος με την ΕΕ.

Τόσο στην Αθήνα όσο και στους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ έχει γίνει σαφής η στροφή του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ειδικά μετά και τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους.

Το συμπέρασμα της Αθήνας το μπόρεσε να το συνοψίσει τότε ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε συνέντευξή που παραχώρησε μετά το τετ α τετ που είχε με τον Ερντογάν στο περιθώριο της Συνόδου: «Επιβεβαιώθηκε η άποψή μου ότι η Τουρκία φαίνεται να είναι έτοιμη για μια στροφή στην εξωτερική της πολιτική που δεν αφορά – το τονίζω – μόνο τις σχέσεις της Τουρκίας με την Ελλάδα αλλά αφορά συνολικά και τις σχέσεις της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, με το ΝΑΤΟ, με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Φυσικά η Ελλάδα μόνο ωφελημένη μπορεί να βγει από μια τέτοια στροφή της Τουρκίας».

Για την κυβέρνηση, είναι σαφές ότι είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας να κρατήσει την Τουρκία κοντά στη Δύση και όχι εκτός αυτής.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι συμμερίζονται την ίδια άποψη με τον Πρωθυπουργό.

Πρώτα η Γερμανία και τώρα η Γαλλία. Τόσο ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν όσο και η υπουργός Εξωτερικών Λοράνς Μπουν χρησιμοποιούν εκφράσεις όπως «μικρές επαναστάσεις» όταν προτείνουν τη μεταρρύθμιση της διαδικασίας ένταξης στην ΕΕ και τη διεύρυνση με στόχο τη «στρατηγική ενίσχυση και αυτοδυναμία», η οποία περιλαμβάνει και την Τουρκία.

Στις Βρυξέλλες, πολλοί θεωρούν ότι η κίνηση του Ερντογάν δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια κυνική τακτική υπό την οικονομική πίεση και τον κίνδυνο να εισέλθει σε ένα «μπλοκ χαμένων» με τη Ρωσία. Άλλωστε, οι περισσότεροι θα συμφωνούσαν ότι το «Δύση ή Ανατολή» δεν αποτέλεσε ποτέ υπαρξιακό δίλημμα για τον Ερντογάν, ο οποίος υποστηρίζει την τουρκική αυτονομία.

Το άνοιγμα μιας νέας σελίδας στις συνομιλίες με την Τουρκία επιβεβαιώθηκε, στην ουσία, και στο τελευταίο Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, όπου η Ελλάδα επιβεβαίωσε τη μακρόχρονη υποστήριξή της στην ενταξιακή διαδικασία, συνδέοντάς την με την ειρήνη στην Ανατολική Μεσόγειο. Μάλιστα, ο Γιώργος Γεραπετρίτης δήλωσε ότι «υπάρχει ένα παράθυρο ευκαιρίας».

Οι δύο πλευρές συμφώνησαν να συναντηθούν το φθινόπωρο για «στρατηγικό προβληματισμό» σχετικά με τις ευρωτουρκικές σχέσεις, με τον εκσυγχρονισμό της τελωνειακής ένωσης και μια πιθανή συμβιβαστική αναθεώρηση του καθεστώτος των ταξιδιωτικών θεωρήσεων στην κορυφή της κοινής ατζέντας.

Παράλληλα, θα ξεδιπλώνονται και τα επόμενα βήματα του ελληνοτουρκικού διαλόγου που συμφωνήθηκε στο Βίλνιους, με το ενδιαφέρον να επικεντρώνεται στην προετοιμασία του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας που αναμένεται να πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη.

Και ακόμη και αν αυτές οι «διαδρομές» Αθήνα-Άγκυρα και Άγκυρα-Βρυξέλλες – φαίνονται ασύνδετες, κάθε αναταραχή στη μία πλευρά αντανακλάται λίγο-πολύ στην άλλη.