Ο ΣΥΡΙΖΑ και η πολιτική πρόκληση για τον Ν. Ανδρουλάκη

Ο κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος δήλωσε σε συνέντευξή του πως «δε χρειαζόμαστε τόσους πολλούς εκατομμυριούχους και ταυτόχρονα τόσους πολλούς που δεν έχουν τίποτα». Εδώ υπάρχει μια εύλογη απορία: πώς περιορίζεις τους εκατομμυριούχους σε μια χώρα που ανήκει στην ευρωζώνη;  Η απάντηση είναι μόνον με την υψηλή φορολογία. Το επιχείρησε και το έπραξε ο Ολάντ και άλλαξαν φορολογική έδρα όλοι οι μεγαλοεπιχειρηματίες και έτρεχε μετά να ανακαλέσει την απόφαση. Άλλωστε στην Ελλάδα πόσοι είναι οι εκατομμυριούχοι;

Προφανώς, δεν έχουν γίνει κατανοητά τα πρωταρχικά αίτια της ήττας του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2019. Πρωτίστως ευθύνεται η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης που τσάκισε φορολογικά τη μεσαία τάξη. Και όπως σωστά υπενθυμίζεται, ο κ. Ε. Τσακαλώτος ήταν ο υπεύθυνος για αυτήν την πολιτική. Άλλωστε και ο ίδιος δήλωσε πως η υπερφορόλογηση ήταν μια συνειδητή, ταξική επιλογή.

Στην ίδια συνέντευξη ο κ. Ε. Τσακαλώτος προσπερνά την πράσινη ανάπτυξη και αναφέρεται στην κόκκινη ανάπτυξη. Στο ερώτημα τι σημαίνει «κόκκινη ανάπτυξη», η απάντηση βρίσκεται λίγο παραπάνω, όταν υποστηρίζει πως «ένα κόμμα πρέπει να έχει ταυτότητα, δεν μπορεί να αποτελεί το άθροισμα κεντρώων, κεντροαριστερών, αριστερών, ριζοσπαστικών και άλλων απόψεων». Έχουμε δηλαδή την εκδήλωση και την έκφραση ενός ιδιόμορφου πολιτικού σεχταρισμού.

Είναι γνωστό πως τα κόμματα εξουσίας έχουν την ικανότητα να συνθέτουν μια μεγάλη γκάμα απόψεων και προτάσεων, γιατί μόνον τότε καθίστανται πολυσυλλεκτικά. Κόμματα αυστηρά ιδεολογικοποιημένα που απευθύνονται σε ένα πολύ συγκεκριμένο ακροατήριο είναι κόμματα διαμαρτυρίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ του 37% ήταν ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα με έναν ηγέτη που ενοποιούσε με την παρουσία του όλες τις τάσεις, όλα τα ρεύματα.  Η κόκκινη ανάπτυξη δεν μπορεί παρά να ενδιαφέρει μόνον τους «αυστηρούς» μαρξιστές.

Το σκηνικό που αναπόδραστα θα δημιουργηθεί μετά τις εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ- σκηνικό αριστερής στροφής – αφήνει σημαντικά περιθώρια κινήσεων στον Νίκο Ανδρουλάκη να κάνει το ΠΑΣΟΚ το μεγάλο κόμμα της σύγχρονης ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Οι αντικειμενικές συνθήκες είναι μαζί του.

Έχει πίστωση χρόνου, έχει συγκροτήσει την ηγετική ομάδα του, εσωτερική αμφισβήτηση -ένα μόνιμο πρόβλημα αυτού του χώρου – δεν έχει και έχει έναν τακτικό αντίπαλο, τον ΣΥΡΙΖΑ, σε κατάσταση σημαντικής κρίσης. Εκείνο που απαιτείται είναι η ύπαρξη υποκειμενικών δυνατοτήτων.

Δηλαδή ο Νίκος Ανδρουλάκης να εμπνεύσει, ώστε να συσπειρώσει έναν κόσμο που δε θέλει να ξαναψηφίσει Νέα Δημοκρατία και έναν άλλον κόσμο που έχει απογοητευτεί από τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν έχει αυτές τις ικανότητες, πάντως το ευρύτερο κλίμα τον ευνοεί.