Άδωνις: Σκοπός και αλλαγές του νομοσχεδίου του υπουργείου Εργασίας

Σε εργασιακά ζητήματα αιχμής αναφέρθηκε ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Άδωνις Γεωργιάδης, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ΕΡΤ1.

Σχετικά με το εποχικό επίδομα, ο υπουργός Εργασίας είπε ότι «προς το παρόν, δεν αλλάζει τίποτε για το εποχικό επίδομα».

Ερωτηθείς για τις εκκρεμείς συντάξεις, ο Άδωνις τόνισε: «Οι εκκρεμείς συντάξεις διαρκώς μειώνονται. Κάθε μήνα δημοσιεύουμε τον Άτλαντα, ο οποίος περικλείει όλες τις εκκρεμείς συντάξεις. Οι εκκρεμείς συντάξεις του Ιουλίου ήταν περίπου 32.000. Ο στόχος μου είναι στο τέλος του χρόνου να βρισκόμαστε κάτω από τις 25.000 εκκρεμείς συντάξεις».

Σε σχέση με τις ασφαλιστικές εισφορές, ο υπουργός είπε: «Η πολιτική μας βούληση είναι να προχωρήσουμε σε νέα μείωση των ασφαλιστικών μας εισφορών».

Αναφορικά με τους σκοπούς του νομοσχεδίου του υπουργείου Εργασίας, ο Άδωνις Γεωργιάδης τόνισε: «Ο βασικός σκοπός του νομοσχεδίου είναι να ρυθμίσουμε όλους εκείνους τους γκρίζους χώρους της εργασίας, έτσι ώστε να υπάρχει βιώσιμη και δίκαιη εργασία. Η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία είναι καταστροφή για την οικονομία, αδικία μεγάλη για τον εργαζόμενο και δυνητικά μεγάλος κίνδυνος για την επιχείρηση. Η εργασία πρέπει να γίνεται δηλωμένη, σε ένα πλαίσιο φιλεργατικό και νόμιμο».

Πράγματι, σύμφωνα με τους συντάκτες του νομοσχεδίου του υπουργείου Εργασίας, «σκοπός του είναι η ενίσχυση της εργασίας με δημιουργία νόμιμων, βιώσιμων, δίκαια και καλά αμειβομένων θέσεων εργασίας».

Η επικείμενη νομοθετική παρέμβαση, που συντονίστηκε από τον υπουργό Εργασίας και την αρμόδια γενική γραμματέα Αννα Στρατινάκη, στοχεύει στο να ενδυναμώσει τη θέση του εργαζομένου, να αντιμετωπίσει με περισσότερο στοχευμένο τρόπο την αδήλωτη και υποδηλωμένη εργασία, να αντιμετωπίσει τις στρεβλώσεις στην αγορά εργασίας και να ελαχιστοποιήσει τα γραφειοκρατικά και διοικητικά βάρη.

Η προσπάθεια επικεντρώνεται στην επίλυση χρόνιων λιμναζόντων προβλημάτων που εμποδίζουν από τη μια πλευρά τους εργαζομένους να εργαστούν σε μια συνεχώς εξελισσόμενη αγορά εργασίας και από την άλλη τις επιχειρήσεις να προσελκύσουν περισσότερους εργαζομένους, καθιστώντας τις ταυτόχρονα περισσότερο ανταγωνιστικές.

Οι κυριότερες αλλαγές που φέρνει το νομοσχέδιο

1 Καθιερώνεται σύστημα υποχρεωτικής πληροφόρησης του εργαζομένου σχετικά με τους ουσιώδεις όρους της σύμβασης εργασίας του και κάθε μεταβολής αυτής (πιο πολλά και λεπτομερή στοιχεία σε σχέση με το ισχύον Προεδρικό Διάταγμα 156/94, με αυστηρότερο χρονοδιάγραμμα ενημέρωσης του εργαζομένου από 1 εβδομάδα έως 1 μήνα, έναντι των 2 μηνών που ισχύουν σήμερα).

Η ενημέρωση πρέπει να περιλαμβάνει προσωπικά στοιχεία, τόπο εργασίας, είδος σύμβασης (πλήρη – μερική – δοκιμαστική – κατά παραγγελία), ειδικότητα, αμοιβή, χρόνο, ωράρια, ταυτότητα φορέων κοινωνικής ασφάλισης, όπως και την ισχύουσα συλλογική σύμβαση υπαγωγής του εργαζομένου.

Η οδηγία καθιερώνει αυστηρό πλαίσιο για τη μη ενημέρωση του εργαζομένου, δίνοντάς του τη δυνατότητα καταγγελίας του παραβάτη εργοδότη στις ελεγκτικές αρχές για τη μη τήρησή της.

2 Καλύπτονται πλέον και οι εργαζόμενοι που εργάζονται προσωρινά στην αλλοδαπή, με αυστηρό πλαίσιο ενημέρωσης για τους ουσιώδεις όρους εργασίας τους εκεί.

3 Νομιμοποιείται η εργασία σε περισσότερους του ενός εργοδότη, κάτι που σήμερα απαγορεύεται από την ελληνική έννομη τάξη, βάσει του Π.Δ. 27.6/1932, καθιστώντας έτσι την εργασία παράνομη σε δεύτερο εργοδότη. Ειδικότερα, σήμερα απαγορεύεται νομίμως να έχει κάποιος μισθωτός στην Ελλάδα δύο δουλειές. Σε καμία περίπτωση, όμως, η Οδηγία δεν θίγει το υπερεθνικό, ήδη θεσμοθετημένο, πλαίσιο για τα μέγιστα χρονικά όρια εργασίας, τα οποία πρέπει να τηρούνται απαρεγκλίτως.

Παραδείγματα

Σήμερα, στη χώρα μας επιτρέπεται να εργαστεί κάποιος μόνο σε δύο εργοδότες εφόσον έχει συνάψει συμβάσεις μερικής απασχόλησης.

Αντιθέτως, είναι παράνομος αν εργάζεται το πρωί σε έναν εργοδότη με πλήρη απασχόληση και το απόγευμα εκτελεί μια εργασία με μερική απασχόληση.

Αυτή η στρέβλωση έχει οδηγήσει στη μαύρη και αδήλωτη εργασία πάρα πολλούς εργαζομένους.

Με την παρέμβαση αυτή νομιμοποιείται η δεύτερη δουλειά σε άλλον εργοδότη, με ό,τι αυτό σημαίνει για την αύξηση των εισοδημάτων του εργαζομένου, χωρίς όμως να προκαλείται έκπτωση του επιπέδου προστασίας του που αφορά τον ελάχιστο χρόνο ανάπαυσής του, που είναι οι 11 ώρες/24ωρο (Π.Δ. 88/1999).