14 ταινίες που πρέπει να δεις το καλοκαίρι αν δεν πρόλαβες τον χειμώνα

Η κάθε εποχή έχει τα δικά της blockbuster και τους δικούς του δυνατούς τίτλους. Ευτυχώς για εμάς, η φετινή χρονιά μας έδωσε μια μεγάλη λίστα από ταινίες κάθε είδους που μπόρεσαν να μας αιχμαλωτίσουν και να μας κάνουν να χαθούμε μέσα στην αίθουσα.

Ταινίες που δικαίως συζητήθηκαν, που βραβεύτηκαν ή που ακούστηκαν και που αν ξεχάστηκες και θες ένα γρήγορο κινηματογραφικό catch-up, θα σου τις θυμίσουμε εμείς.

14 Ταινίες του χειμώνα που αν έχασες, πρέπει σίγουρα να δεις Babylon

Πάμε πίσω στη χρυσή εποχή του Χόλιγουντ στα τέλη της δεκαετίας του 1920. Αυτό το φιλόδοξο μουσικό δράμα του Damien Chazelle προσφέρει ένα μαγευτικό μείγμα ρομαντισμού, φιλοδοξίας και της μαγείας της μεγάλης οθόνης. Βυθίσου στον λαμπερό κόσμο του Tinseltown, όπου τα όνειρα όχι μόνο φτιάχνονται, αλλά και γκρεμίζονται.

The Banshees of Inisherin (Τα Πνεύματα του Ινίσεριν)

Αν αναζητάς μια απλή ιστορία με πολλά παραπάνω να πει και με φόντο το εκπληκτικό σκηνικό της αγροτικής Ιρλανδίας, το Banshees είναι ένα must-watch. Ιδαιίτερο χιούμορ και βαθύς στοχασμός, σε σκηνοθεσία του Martin McDonagh και με πρωταγωνιστές τους Colin Farrell και Brendan Gleeson, η ταινία παρακολουθεί τη ρίξη ανάμεσα σε δύο φίλους.

Tar

ένα έντονο ψυχόδραμα που κανείς δεν σε προετοιμάζει, ούτε καν το ίδιο, για το διαρκώς μεταβαλλόμενο ταξίδι του που θα σε ρίξει στα βαθιά χωρίς να το καταλάβεις και με μια Cate Blanchett που παραδίδει ένα masterclass υποκριτικής τέχνης. Το “Tar”, όπως είπε και η ίδια η Cate Blanchett, δεν είναι μια ταινία για μία μαέστρο. Είναι μια εξέταση για τη διεφθαρμένη φύση της θεσμικής εξουσίας και δικαίως ήταν η ταινία που ξετρέλανε όλους τους κριτικούς σε όλο τον κόσμο.

The Fablemans

Σκηνοθετημένο από τον Steven Spielberg, το “The Fablemans” είναι ένα εγκάρδιο οικογενειακό δράμα που διαδραματίζεται στη δεκαετία του 1950. Αυτή η ημι-αυτοβιογραφική ταινία αφηγείται την ιστορία ενός νεαρού αγοριού που μεγαλώνει σε ένα ταραχώδες νοικοκυριό, αποτυπώνοντας τα οικουμενικά θέματα της αγάπης, της απώλειας και της δύναμης της φαντασίας. Η αριστοτεχνική αφήγηση του μεγάλου παραμυθά θα σε μεταφέρει σε μια περασμένη εποχή γεμάτη νοσταλγία και θα σου θυμίσει τη δύναμη της εικόνας, της μεγάλης οθόνης, του σινεμά.

Air

Σκηνοθετημένο από τον βραβευμένο με Όσκαρ Ben Affleck, το “Air” δείχνει την αξιομνημόνευτη συνεργασία μεταξύ του ανερχόμενου Michael Jordan και του marketing τμήματος μπάσκετ της Nike. Μια συνεργασία που μεταμόρφωσε το αθλητικό marketing before-it-was-cool δημιουργώντας το εμβληματικό brand των παπουτισών Air Jordan. Με εξαιρετικές ερμηνείες από όλο το cast (Matt Damon, Viola DavisAffleck, Jason Bateman, Marlon Wayans, Chris Messina και Chris Tucker), είναι δίωρο αβίαστης απόλαυσης για την αποφασιστικότητα μιας μητέρας, μιας μη παραδοσιακής ομάδας και τον ξεκάθαρο στόχο του κέρδους.

Guardians of the Galaxy Vol. 3

Οι Guardians δεν θα είναι ποτέ ξανά ίδιοι και μας αποχαιρετούν με τον καλύτερο τρόπο, όπως αποχαιρετά και ο James Gunn, σκηνοθέτης της ταινίας, την Marvel για να μεταπηδήσει στην DC. Η τρίτη ταινία για την πιο ταιριαστά αταίριαστη ομάδα θα βρείς τους Guardians αντιμέτωπους με την πιο δύσκολή τους πρόκληση: να σώσουν τον Rocket από τα χέρια του παρανοϊκού επιστήμονα που τον δημιούργησε.

Valeria Getting Married (Η Βαλέρια παντρεύεται)

Ουκρανο-ισραηλινή ταινία δωματίου που ξετυλίγεται σχεδόν σε μόνο μία ημέρα, σκηνοθετημένη από την Michal Vinik. Δύο Ουκρανές αδελφές, η Βαλέρια και η Χριστίνα, αποφασίζουν να παντρευτούν ισραηλινούς άνδρες μέσω διαδικτυακών γάμων. Η μία το έκανε ήδη και ζει τώρα στο Ισραήλ και η άλλη σκέφτεται να μετακομίσει και αυτή στο Ισραήλ και να κάνει το ίδιο πράγμα. Κλιμακούμενη ένταση, ασφυχτικά κάδρα και πολύ δυνατές ερμηνείες από τον κάθε ένα ξεχωριστά.

John Wick: Chapter 4

Το πιο αιματηρό, επίπονο και μεγάλο sequel στο franchise του John Wick. Αν νόμιζες ότι ο Johnny κουράστηκε, ότι οι αντοχές του τελείωσαν, ότι δεν έχει άλλη δύναμη, κάνεις λάθος. Ο Baba Yaga επέστρεψε και όχι μόνο είναι πιο αποφασισμένος από ποτέ, αλλά ήρθε με μια ανέλπιστα απολαυστική υπερβολή που θα σε κάνει να πονέσεις, να γελάσεις και σίγουρα να το ευχαριστηθείς.

Missing

Κάτι σαν ανθολογικό standalone sequel του “Searching” του 2018. Ένα θρίλερ που διαδραματίζεται και αυτό μέσα από μία οθόνη και βρίσκει τη νεαρή June που ψάχνει να βρει τη μαμά της που χάθηκε και ξεδιπλώνει σιγά-σιγά μια μεγαλύτερη ιστορία με μυστικά που δεν περίμενε ποτέ κανείς να ξεθαφτούν.

Women Talking (Γυναικείες Κουβέντες)

Βασισμένη στο ομώνυμο καναδικό μυθιστόρημα της Miriam Toews του 2018, το οποίο είναι εμπνευσμένο από τους βιασμούς που συνέβησαν στην αποικία της Μανιτόμπα, μια απομακρυσμένη και απομονωμένη κοινότητα των Μεννονιτών στην Βολιβία, η ταινία ακολουθεί μια ομάδα γυναικών που συζητούν για το μέλλον τους, μετά την ανακάλυψη της ιστορίας των ανδρών που βίαζαν τις γυναίκες της αποικίας. Η φσφ που υπογράφει το σενάριο και τη σκηνοθεσία και μάλιστα βραβευτηκε με το Όσκαρ Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου, μέσα από τις συζητήσεις τους και τις κοινές τους εμπειρίες, δίνει σε αυτές τις γυναίκες τη δύναμη και την αντοχή να χαράξουν τη δική τους πορεία.

The Covenant (Άρρηκτος Δεσμός)

Αν σου αρέσουν οι πολεμικές ταινίες και οι αληθινές ιστορίες, αυτή είναι μια πολύ δυνατή από το χέρι του Guy Ritchie (Snatch, Lock Stock and Two Smoking Barrels, Sherlock Holmes, RocknRolla). Δράση, δράμα, θρίλερ και έναν -όπως πάντα- εξαιρετικό Jake Gyllenhaal, το “The Covenant” είναι σαν δύο πολύ καλές ταινίες, σε μία ακόμα καλύτερη.

Return to Seoul (Επιστροφή στη Σεούλ)

Έξι χρόνια μετά το ντεμπούτο του, ο Davy Chou επέστρεψε με ένα δράμα που έκανε την πρεμιέρα του στο Un Certain Regard των φετινών Καννών για να πει την ιστορία μιας εικοσιπεντάχρονης Γαλλίδας που επιστρέφει για πρώτη φορά στην Κορέα, τη χώρα στην οποία γεννήθηκε πριν υιοθετηθεί από ένα ζευγάρι Γάλλων, αποφασισμένη να βρει τους γονείς της. Το ταξίδι της όμως παίρνει μια αναπάντεχη τροπή.

The Quiet Girl (Το Ήσυχο Κορίτσι)

Μία από τις πιο δυνατές ταινίες της χρονιάς, που ταιριάζει με τον τίτλο του γιατί δεν ακούστηκε και τόσο πολύ (ή όσο θα θέλαμε έστω). Το ιρλανδικό φιλμ ενηλικίωσης έχει στο επίκεντρο ένα εννιάχρονο κορίτσι που πηγαίνει σε ανάδοχους γονείς για το καλοκαίρι, μακριά από το κακοποιητικό της σπίτι. Η πρώτη ταινία γυρισμένη στην ιραλνδική γλώσσα που πήγε υποψήφια για Όσκαρ καλύτερης διεθνούς ταινίας, αισθηματική, αληθινή και με μια μικρή πρωταγωνίστρια – αποκάλυψη.

Spider-Man: Across the SpiderVerse

Δεν βγήκε τον χειμώνα, αλλά αρκετά πριν τον καύσωνα και πρέπει να αναφερθεί. Η ταινία του 2018 που έκανε πάταγο σε κοινό, κριτικούς, box office και βραβεία, έχει ένα sequel που θα κάνει ακριβώς το ίδιο. Πολύχρωμο, πανέμορφο, ποπ, σύγχρονο, το νέο αυτό animation τα έχει όλα (πάλι). Το “Spider-Man: Across the Spider-Verse” βγήκε στους κινηματογράφους αρχές Ιουνίου και ενώ περιμέναμε να είναι καλό, η αλήθεια είναι ότι δεν περιμέναμε να είναι τόσο καλό. “Αριστοτεχνικά φτιαγμένο όχι μόνο οπτικά, αλλά αφηγηματικά, χρωματικά, σεναριακά και υποκριτικά. Μπορεί στο τέλος να το νιώθεις λίγο σαν επεισόδιο, αλλά ήταν σίγουρα ένα επεισόδιο που δεν ήθελες να τελειώσει, θα το έβλεπες όση ώρα και να διαρκούσε.”