Νομοσχέδιο υπουργείου Εργασίας: Δυνατότητα για 6ήμερη εργασία

Τη δυνατότητα 6ήμερης εβδομαδιαίας εργασίας, με προσαυξημένο κατά 40% ημερομίσθιο, προβλέπει το σχέδιο νόμου του υπουργείου Εργασίας  που αναμένεται να δοθεί προς δημόσια διαβούλευση τις επόμενες ώρες.

Ο κεντρικός άξονας του νομοσχεδίου αφορά την κύρωση της κοινοτικής οδηγίας για τους διαφανείς όρους εργασίας καθώς σε διαφορετική περίπτωση ελλοχεύει ο κίνδυνος παραπομπής της χώρας μας στο Ευρωδικαστήριο.

Ωστόσο, μέσω αυτής, θεσμοθετούνται στη χώρα μας ευέλικτες μορφές απασχόλησης με χαμηλούς μισθούς και περιορισμένα εργασιακά δικαιώματα, οι οποίες αν και εφαρμόζονταν στην πράξη, λειτουργούσαν στη σκιά της νομιμότητας, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να είναι απροστάτευτοι, το Δημόσιο να χάνει έσοδα αλλά και να δημιουργούνται στρεβλώσεις στον ανταγωνισμό.

Ο υπουργός Εργασίας Άδωνις Γεωργιάδης μιλώντας στη δημόσια τηλεόραση παρουσίασε τους βασικούς άξονες του νομοσχεδίου που στόχο έχουν, όπως είπε, την αντιμετώπιση της ανασφάλιστης και μαύρης εργασίας, δημιουργώντας τις βάσεις για καθαρές σχέσεις μεταξύ εργαζομένων και επιχειρήσεων.

Μεταξύ άλλων, ρυθμίζονται επίσης θέματα διευθέτησης του χρόνου εργασίας, με τη σχετική διάταξη να απλοποιεί τη διαδικασία αλλά και να αυξάνει, τον χρόνο από 6 μήνες σε 12, περιορίζεται η δοκιμαστική περίοδος σε 6 μήνες, ενώ μειώνεται η γραφειοκρατία για τις επιχειρήσεις που εισάγουν στη λειτουργία τους την ψηφιακή κάρτα εργασίας. Αναλυτικά, με το πρώτο μέρος του σχεδίου νόμου προσαρμόζεται η ελληνική νομοθεσία με την οδηγία 2019/1152 για διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας.

Συγκεκριμένα, ορίζεται ότι σε διάστημα από μία εβδομάδα έως το πολύ ένα μήνα, ο εργοδότης υποχρεούται να πληροφορεί τον εργαζόμενο για ουσιώδεις όρους της σύμβασης εργασίας. Εάν αυτό δεν τηρείται, ο εργαζόμενος μπορεί να καταγγείλει τον εργοδότη. Η απόλυση εξαιτίας αυτής της καταγγελίας δε, θεωρείται άκυρη.

Νομιμοποιείται η εργασία σε περισσότερους του ενός εργοδότες, καθώς ορίζεται ρητώς πως ο εργοδότης δεν μπορεί να απαγορεύσει στον εργαζόμενο την απασχόληση και σε άλλη επιχείρηση. Όπως ξεκαθάρισε μάλιστα χθες, μιλώντας στη δημόσια τηλεόραση, ο υπουργός Εργασίας Αδωνις Γεωργιάδης, με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, η απασχόληση σε δύο εργοδότες, εφόσον δεν πρόκειται για μερική απασχόληση και στις δύο περιπτώσεις, είναι παράνομη.

Αν και στην πράξη παρατηρείται πολύ συχνά κάποιος να εργάζεται το πρωί με πλήρες ωράριο και το απόγευμα σε άλλη επιχείρηση (π.χ. καφετέρια), για κάποιες ώρες, αυτό σήμερα απαγορεύεται. Να σημειωθεί ότι η σχετική διάταξη δεν θίγει την πρόβλεψη για ελάχιστο χρόνο ανάπαυσης 11 ώρες ανά 24ωρο (Π.Δ. 88/1999), την 40ωρη/5νθήμερη εργασία αλλά και το ανώτατο όριο των 48 ωρών στον οποίο περιλαμβάνεται ο χρόνος υπερεργασίας και υπερωρίας (Π.Δ. 88/1999).

Στη μισθωτή εξαρτημένη εργασία, τόσο για συμβάσεις αορίστου χρόνου όσο και για ορισμένου χρόνου, ορίζεται ανώτατο όριο δοκιμαστικής περιόδου το 6μηνο (από 12μηνο σήμερα).

Στις περιπτώσεις μη προβλέψιμης εργασίας, όταν δεν μπορεί να υπάρξει σχεδιασμός εκτέλεσής της, ο εργαζόμενος είναι υποχρεωμένος να απασχοληθεί από τον εργοδότη μόνο όταν η εργασία παρέχεται εντός προκαθορισμένων ωρών και ημερών. Μάλιστα, ο εργαζόμενος θα πρέπει να έχει ειδοποιηθεί από τον εργοδότη του για την ανάληψη εργασίας, εντός 24 ωρών, πριν από την πραγματοποίησή της. Εάν τα παραπάνω δεν ισχύουν, ο εργαζόμενος έχει δικαίωμα να αρνηθεί την ανάληψη της εργασίας, χωρίς οποιαδήποτε δυσμενή διάκριση εις βάρος του. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η διάταξη αφορά για παράδειγμα τις μεταφορές και φορτώσεις εκφορτώσεις προϊόντων, τον χώρο της εστίασης και του catering, τις εκδηλώσεις πολιτιστικού ενδιαφέροντος, επισκευαστικές εργασίες κ.λπ.

Σε περίπτωση σύναψης σύμβασης κατά παραγγελία, τα μέρη υποχρεούνται να συμφωνούν έναν ή περισσότερους από τους ακόλουθους προστατευτικούς όρους:

α) Περιορισμούς στη χρήση και τη διάρκεια των κατά παραγγελία ή παρόμοιων συμβάσεων εργασίας.

β) Μαχητό τεκμήριο για την ύπαρξη σύμβασης εργασίας με συγκεκριμένη αμοιβή.

γ) Αλλα μέτρα πρόληψης των καταχρηστικών πρακτικών.

Με άλλη διάταξη καθιερώνεται ρητώς η προσμέτρηση της ενδοεπιχειρησιακής κατάρτισης, όταν αυτή είναι εκ του νόμου υποχρεωτική, ως αμειβόμενος χρόνος εργασίας.

Στο δεύτερο μέρος του νομοσχεδίου προβλέπονται μεταξύ άλλων η υποχρεωτική ανάρτηση της ατομικής σύμβασης εργασίας στην «Εργάνη» αλλά και κίνητρα στους εργοδότες που εφαρμόζουν την ψηφιακή κάρτα εργασίας, να μην προδηλώνουν τις αλλαγές του ωραρίου εργασίας ή της οργάνωσης του χρόνου εργασίας καθώς και την υπερωριακή απασχόληση στο σύστημα.

Επίσης, ορίζεται στις 10.500 ευρώ το πρόστιμο ανά εργαζόμενο σε περίπτωση αναντιστοιχίας της πραγματικής απασχόλησης με τη σχετική σήμανση της ψηφιακής κάρτας.

Δίνεται η δυνατότητα σε επιχειρήσεις με εναλλασσόμενες βάρδιες, που είτε λειτουργούν 7 ημέρες συνεχώς, είτε έχουν 24ωρη λειτουργία 5 ή 6 ημέρες την εβδομάδα να εφαρμόζουν 6ήμερη εργασία. Ο εργαζόμενος θα δικαιούται ημερομίσθιο για την 6η ημέρα απασχόλησής του προσαυξημένο κατά 40%.

Απλοποιείται η διαδικασία στην εφαρμογή του συστήματος διευθέτησης του χρόνου εργασίας από εργαζόμενους και εργοδότες και πλέον αρκεί η συμφωνία των δύο μερών. Βέβαια, αυξάνεται και ο επιτρεπόμενος χρόνος διευθέτησης, από 6 στους 12 μήνες.

Τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον 6 μηνών και χρηματική ποινή τουλάχιστον 5.000 ευρώ η παρεμπόδιση στην εργασία όποιων δεν επιθυμούν να απεργήσουν.