Γάλα βρώμης; «Ευχαριστώ, δεν θα ξαναπάρω»…

Αν υπάρχει κάτι πιο διασκεδαστικό από τον υπέροχο γρίφο του φυτικού γάλακτος, «θα ήθελα πραγματικά να μάθω τι είναι», γράφει στην Telegraph η Σίλια Γουόλντεν κάνοντας  μια ευθεία επίθεση στο γάλα βρώμης. Η μακράν πιο δημοφιλής μορφή μη γαλακτοκομικού γάλακτος στο Ηνωμένο Βασίλειο, λέει, επαναπροσδιορίζεται τελικά ως μάλλον λιγότερο «αγγελική» από ό,τι θα ήθελαν να μας κάνουν να πιστέψουμε οι παραγωγοί, οι μάρκες της μόδας και τα σούπερ μάρκετ. (Να σημειωθεί ότι τo γάλα βρώμης είναι πολύ δημοφιλές και στο Instagram με το hashtag #oatmilk να έχει μέχρι στιγμής 572.785 δημοσιεύσεις).

Σύμφωνα με τον δρ Κρις Βαν Τάλεκεν, κορυφαίο βρετανό γιατρό μολυσματικών νόσων, ο οποίος στο βιβλίο του «Ultra-Processed People» εξετάζει τα πιο ένοχα υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα της διατροφής μας, το γάλα βρώμης δεν είναι η μαγική υγιεινή εναλλακτική όπως διαφημίζεται ότι είναι. «Υγρές θερμίδες», «όχι πολύ χορταστικές», ικανές να προκαλέσουν αύξηση σακχάρου στο αίμα: αυτές είναι μερικές, μόνο, από τις αρνητικές επιπτώσεις του, λέει ο Βαν Τάλεκεν. Και όλοι αυτοί οι Βρετανοί που ξοδεύουν περίπου 146 εκατ. λίρες (170 εκατ. ευρώ) ετησίως για ρόφημα με βάση τη βρώμη επειδή «ωφελεί την υγεία» τους; Ευκολόπιστοι… είναι η απάντηση. 

Η Σίλια Γουόλντεν γράφει στην Telegraph ότι μεγάλωσε –όπως πολλοί από εμάς- σε μια εποχή που το γάλα ήταν γάλα· το αγελαδινό γάλα δεν είχε δαιμονοποιηθεί ακόμα· οι baristas δεν «απήγγειλαν» με μια ανάσα 16 διαφορετικά είδη υποκατάστατων γάλακτος που μπορεί να θέλατε να έχετε με τον καφέ σας· και σίγουρα οι «απατεώνες τροφίμων» δεν είχαν αρχίσει ακόμα να στοχεύουν διάφορους ξηρούς καρπούς, δημητριακά και φυτά με τη σκέψη: «Γιατί δεν φτιάχνουμε γάλα από αυτό για να το διακινήσουμε ως το κλειδί για την αιώνια ζωή;» Τα τελευταία 20 χρόνια, ωστόσο, είναι σαν να έχουμε κάνει όλοι μαζί ένα «γαλατένιο» ταξίδι. Υπάρχουν, μάλιστα, ορισμένες περίοδοι κατά τις οποίες το γάλα ήταν πιο πολύ «στη μόδα». Οταν η 48χρονη βρετανίδα δημοσιογράφος πήγαινε το πανεπιστήμιο, για παράδειγμα, ήταν της μόδας το γάλα σόγιας, το οποίο, όμως, εγκατέλειψαν όλοι ξαφνικά όταν αποκαλύφθηκε ότι μεγαλώνει το στήθος των ανδρών και παχαίνει τις γυναίκες (κάτι για φυτοοιστρογόνα, είχαν πει). 

Τα τελευταία 20 χρόνια, ωστόσο, είναι σαν να έχουμε κάνει όλοι μαζί ένα «γαλατένιο» ταξίδι. Υπάρχουν, μάλιστα, ορισμένες περίοδοι κατά τις οποίες το γάλα ήταν πιο πολύ «στη μόδα». Οταν η 48χρονη βρετανίδα δημοσιογράφος πήγαινε το πανεπιστήμιο, για παράδειγμα, ήταν της μόδας το γάλα σόγιας, το οποίο, όμως, εγκατέλειψαν όλοι ξαφνικά όταν αποκαλύφθηκε ότι μεγαλώνει το στήθος των ανδρών και παχαίνει τις γυναίκες (κάτι για φυτοοιστρογόνα, είχαν πει).

Μετά ήρθε το γάλα αμυγδάλου, το οποίο διαφημιζόταν ως σωτήρας της ανθρωπότητας, μέχρι που αποκαλύφθηκε ότι οι περισσότερες μάρκες στην αγορά είχαν έως και πέντε κουταλάκια του γλυκού ζάχαρη ανά φλιτζάνι και ότι στην Καλιφόρνια, με το 80% της παγκόσμιας παραγωγής αμυγδάλου, οι καλλιέργειες απομυζούν το μεγαλύτερο μέρος της ήδη ελάχιστης παροχής νερού. Θέλετε κι άλλα στοιχεία για το πόσο καταστροφικό είναι το γάλα αμυγδάλου για το περιβάλλον; Για να πειστείτε αρκεί ίσως το γεγονός ότι η παραγωγή ενός ποτηριού απαιτεί την κατανάλωση 74 λίτρων νερού. 

Ακολούθησαν τα υποκατάστατα γάλακτος από  ξηρούς καρπούς, καρύδια, κάσιους, φιστίκια, από καρύδες, από ρύζι, ακόμα και γάλα κάνναβης κυκλοφόρησε (μην το δοκιμάσετε). Η Γουόλντεν νόμισε ότι αυτές οι μανίες θα έμεναν στην Καλιφόρνια, και ότι οι βρετανοί συμπατριώτες της, θα έμεναν απρόσβλητοι στη νέα μόδα· έκανε λάθος. 

Ο Βαν Τάλεκεν παραδέχεται ότι υπάρχουν βάσιμοι ηθικοί λόγοι για την αποφυγή των γαλακτοκομικών, αλλά όποιος ξοδεύει ένα σωρό λεφτά για την αγορά αυτού, που αποκαλεί «πολτό από υδατάνθρακες βρώμης, κραμβέλαιο και νερό» πρέπει να καταλάβει «ότι είναι απίθανο να δει οποιαδήποτε οφέλη στην υγεία του».