Τι θα αλλάξει με τα F-16 στο ουκρανικό μέτωπο;

Ο κύβος ερρίφθη, το αμερικανικό πράσινο φως δόθηκε, η Δανία και η Ολλανδία δεσμεύθηκαν να στείλουν στην εμπόλεμη Ουκρανία μαχητικά αεροσκάφη F-16, ενδεχομένως μέχρι την Πρωτοχρονιά. Η Ελλάδα ακολούθησε στην ίδια γραμμή πλεύσης, υποσχόμενη να βοηθήσει στην εκπαίδευση των Ουκρανών πιλότων στον χειρισμό τους, δεδομένου ότι διαθέτει τον μεγαλύτερο στόλο του συγκεκριμένου τύπου αεροσκαφών στην Ευρώπη και εμπειρότατους πιλότους εγνωσμένης διεθνώς αποτελεσματικότητας.

Την ίδια ώρα ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι διαβεβαιώνει με κάθε τρόπο ότι τα πολυαναμενόμενα F-16 θα χρησιμοποιηθούν για την προστασία των Ουκρανών πολιτών και των ουκρανικών εδαφών, ενώ Δανία και Ολλανδία επίσης διευκρίνισαν ότι παρέχουν τα συγκεκριμένα αεροσκάφη στην Ουκρανία υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα πλήξουν ρωσικά εδάφη.

Προηγμένα τεχνικά χαρακτηριστικά

Τα F-16 έχουν μακρά ιστορία, η οποία ανάγεται στις αρχές της δεκαετίας του 70, και συμμετοχή σε κομβικές διεθνείς στρατιωτικές επιχειρήσεις έκτοτε, όπως η Επιχείρηση Καταιγίδα της Ερήμου στον Περσικό Κόλπο το 1991.  Θεωρούνται, όχι άδικα κατά τους ειδικούς, κορωνίδα της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας, είναι αεροσκάφη υψηλότατης απόδοσης και σχετικά χαμηλού κόστους. Σύμφωνα με τεχνικές πληροφορίες στην επίσημη ιστοσελίδα της νατοϊκής βάσης της US-Air Force στο Σπανγκντάλεμ στο γερμανικό κρατίδιο της Ρηνανίας-Παλατινάτου, όπου βρίσκονται σταθμευμένα 20 F-16 και περί τους 4.000 στρατιώτες των ΗΠΑ, τα συγκεκριμένα αεροσκάφη θεωρούνται «κλειδί» για το οπλοστάσιο μιας χώρας και την επιχειρησιακή ετοιμότητά της στον αέρα.

Είναι ευέλικτα αναχαιτιστικά αεροσκάφη «πολλαπλών ρόλων», διαθέτουν μεγάλη επιχειρησιακή ακτίνα, εντοπίζουν στόχους ακόμη και υπό τις πλέον αντίξοες καιρικές συνθήκες, δίνουν στους πιλότους τους τη δυνατότητα λεπτών και ευέλικτων χειρισμών. Μεταξύ άλλων πλεονεκτημάτων, ξεχωρίζει επίσης το ότι μπορούν να αναχαιτίσουν αποτελεσματικά και ηλεκτρονικές απειλές, που προέρχονται τόσο από το έδαφος όσο και από τον αέρα.

Τα F-16 κατασκευάζονται βάσει κοινοπραξίας των ΗΠΑ με το Βέλγιο, τη Νορβηγία, τη Δανία και την Ολλανδία. Οι δύο τελευταίες αναλαμβάνουν τώρα πρωταγωνιστικό ρόλο στην στήριξη του Κιέβου: η Δανία ανακοίνωσε και αριθμό F-16 που προτίθεται να αποστείλει (19), ενώ η Ολλανδία αν και δεν έχει προσδιορίσει ακόμη αριθμό, φαίνεται διατεθειμένη να παραδώσει έως και 42 αεροσκάφη.

Αρκούν για να αλλάξει η ισορροπία δυνάμεων;

Αμφιλεγόμενο ωστόσο παραμένει κατά πόσο θα αλλάξουν άρδην τους μέχρι τώρα συσχετισμούς στο ουκρανικό μέτωπο. Ακόμη κι αν θεωρηθούν ετοιμοπαράδοτα άμεσα, τα F-16 απαιτούν αρχικά πολύμηνη εκπαίδευση των πιλότων, ενώ ειδικοί εκτιμούν ότι μπορούν να τεθούν πραγματικά στη διάθεση του ουκρανικού στρατού τουλάχιστον έξι μήνες μετά την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης.

Σύμφωνα με τον Μαξιμίλιαν Τερνχάλε, καθηγητή Στρατηγικής στο London School of Economics, τα F-16 δεν αναμένεται να αλλάξουν «τους όρους του παιχνιδιού» στο ουκρανικό μέτωπο (gamechanger), θα δώσουν ωστόσο «ψυχολογική ώθηση» στην Ουκρανία, εμψυχώνοντας τον ουκρανικό λαό και τα στρατεύματα. Όπως παρατηρεί ο ίδιος, η ρωσική πλευρά «δεν θα παραιτηθεί οικειοθελώς από την υπεροχή που έχει ως τώρα», ενώ κρίσιμο στοιχείο εκτιμά ότι είναι η ταχύτητα, με την οποία τελικά θα αναπτυχθούν τα F-16 επί του πεδίου, ώστε να μην εξαντληθούν περαιτέρω οι χερσαίες ουκρανικές δυνάμεις. Ο καθηγητής Στρατηγικής εκτιμά ότι κρίσιμη είναι ταυτόχρονα η αποστολή και από τη Γερμανία πυραύλων Taurus, η οποία θα αποφασιστεί μόνο «εφόσον ασκηθεί ακόμη μεγαλύτερη πίεση από το ΝΑΤΟ».

Όπως σχολιάζει από την πλευρά της η εφημερίδα Frankfurter Rundschau, το σίγουρο είναι ότι μέχρι τότε ο πόλεμος θα συνεχίσει να μαίνεται, ενώ ο αριθμός νεκρών και τραυματιών στα ουκρανικά πεδία μάχης ανέρχεται ήδη στις 500.000.  Σύμφωνα με στρατιωτικές αναλύσεις και στο δίκτυο ZDF, το βέβαιο είναι ότι για τα F-16 ισχύει ό,τι ακριβώς ισχύει και για όλα τα δυτικού τύπου κύρια άρματα μάχης: ότι συμβάλλουν στην καλύτερη προστασία της επικράτειας, στη συγκεκριμένη περίπτωση του εναέριου χώρου, όμως από μόνα τους δεν αρκούν για τη νίκη σε έναν πόλεμο.