Κυβέρνηση: Οι πρώτες προειδοποιήσεις και η εκ δεξιών απειλή

Κάτι περισσότερο από δυο μήνες έχουν περάσει από τις εκλογές της 25ης Ιουνίου, το θρίαμβο της Νέας Δημοκρατίας και την κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ. Το κυβερνών κόμμα κέρδισε τις εκλογές υποσχόμενο σταθερότητα και ασφάλεια και έμεινε (τουλάχιστον για το προσεχές χρονικό διάστημα) ως ο μόνος σταθερός πυλώνας του πολιτικού συστήματος της χώρας. Οι εβδομάδες που πέρασαν από την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης μόνο ήσυχες δεν ήταν.

Η φυλάκιση του Μπελέρη στην Αλβανία, οι πυρκαγιές και οι εκρήξεις στο στρατόπεδο της  Αγχίαλου, η αύξηση της λαθρομετανάστευσης, οι λαθρέμποροι που ρισκάρουν τη ζωή τους στις εθνικές οδούς της Θράκης, οι Κροάτες χούλιγκαν που διασχίζουν τη μισή ηπειρωτική χώρα, η δολοφονία φιλάθλου της ΑΕΚ, οι πυρκαγιές σε Αττική και Έβρο (η τελευταία πυρκαγιά δεν έχει σβήσει ακόμα) και άλλα φαινόμενα που οι πολίτες αντιμετωπίζουν καθημερινά.

Αυτό που προβληματίζει την κυβέρνηση είναι το γεγονός ότι όλα τα παραπάνω εμπίπτουν στο κεντρικό πολιτικό αφήγημα, με το οποίο κέρδισε καθαρά τις διπλές εκλογές: την ικανότητα να εγγυηθεί τη σταθερότητα και την ασφάλεια. Τα γεγονότα αυτά, σε συνδυασμό με προβληματικές δηλώσεις υπουργών, έχουν υπονομεύσει την αξιοπιστία της κυβέρνησης στον τομέα αυτό. Μετά την παραίτηση Τσίπρα, δεν υπάρχει ισχυρή εναλλακτική λύση στην κυβέρνηση, καθώς ένας ακέφαλος ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται πολιτικά αποδυναμωμένος και το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται (τουλάχιστον προς το παρόν) ανίκανο να αποτελέσει ισχυρή αντιπολίτευση στην κυβέρνηση.

Αυτό το τελευταίο δεδομένο είναι κατανοητό πως φαίνεται ως ευκαιρία για τον πρωθυπουργό ώστε να μετακινηθεί κι άλλο προς πιο «κεντροαριστερά κοινά» ελλείψει ουσιαστικού αντιπάλου. Όμως αυτό που θα έπρεπε να έχει προτεραιότητα ο ίδιος και η κυβέρνησή του είναι το να μη δυσαρεστήσουν συντηρητικούς ψηφοφόρους της βάσης.

Πέρα από το γεγονός ότι η τρέχουσα στρατηγική του Κυριάκου Μητσοτάκη θα αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα αν προκύψει αντίπαλος από τα αριστερά, οι εκλογές έδειξαν ότι οι Έλληνες ψηφοφόροι ακολουθούν την τάση των ψηφοφόρων και άλλων χωρών στην ΕΕ, δηλαδή την άνοδο αντισυμβατικών συντηρητικών κομμάτων και πολιτικών, όπως είναι τα Αδέλφια της Ιταλίας της Μελόνι  μέσα από ένα συνδυασμό οικονομικής και ταυτοτικής κρίσης.  

Η αντιπολίτευση πλέον για μια κεντροδεξιά ή κεντρώα κυβέρνηση έρχεται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τα δεξιά, τα συντηρητικά. Όχι από τα αριστερά όπως είχαμε συνηθίσει. Και σε ορισμένες περιπτώσεις η πιο σοβαρή αντιπολίτευση δεν έρχεται από πολιτικούς αντιπάλους, αλλά πηγάζει από την ίδια τη βάση του κόμματος (πχ CDU). 

Καθώς πλησιάζουν διπλές εκλογές (αυτοδιοικητικές και ευρωεκλογές), η κυβέρνηση πρέπει να αποδείξει ότι εξετάζει σοβαρά και με εμβρίθεια τα θέματα ασφάλειας σε όλους τους τομείς (οικονομία, εγκληματικότητα, σύνορα, υγεία) και ότι ανταποκρίνεται στην αυξημένη ζήτηση που καταγράφεται.

Η σημερινή κοινοβουλευτική συζήτηση για τις πυρκαγιές είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να καταδειχθεί αυτή η κατανόηση από την πλευρά της κυβέρνησης. Δύο πράγματα είναι σημαντικά για τον Πρωθυπουργό και τους υπουργούς του. Πρώτον, να κατανοήσουν ότι τα αιτήματα για ασφάλεια διασχίζουν οριζόντια το πολιτικό φάσμα, από την ακροδεξιά έως την κεντροαριστερά.

Αυτό σημαίνει ότι, αν η κυβέρνηση δεν εκπληρώσει τις προεκλογικές της υποσχέσεις, δεν θα χάσει μόνο τους “δεξιούς” ψηφοφόρους, αλλά και κεντρώους ψηφοφόρους. Δεύτερον, η παρούσα κοινοβουλευτική πλειοψηφία δεν πρέπει να επαναπαύεται στο ποσοστό του 41% και στο γεγονός ότι τα πολιτικά κόμματα στα δεξιά της ΝΔ δεν προσφέρουν μια σταθερή και σοβαρή εναλλακτική λύση στην κυβέρνηση, αλλά είναι μάλλον κόμματα πολιτικής διαμαρτυρίας.

Επίσης, θα ήταν καλό επίσης στην κυβέρνηση να έχουν στο μυαλό τους πως ως ο μοναδικός πυλώνας σταθερότητας του πολιτικού σκηνικού, λάθη, παραλείψεις και αλλαγή της υποσχόμενης κατεύθυνσης δεν φθείρουν μόνο την ίδια αλλά και της αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος. Και τέλος, να καταλάβουν πως η υπερεπέκταση έχει κάνει ακόμα και αυτοκρατορίες να γονατίσουν. Το πρώτο καμπανάκι έχει ηχήσει από νωρίς. Μένει να φανεί εάν θα χρειαστεί και δεύτερο.