Αχτσιόγλου: Αναλαμβάνω τη δική μου ευθύνη – Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κατέβει στην κοινωνία

Η υποψήφια πρόεδρος τους ΣΥΡΙΖΑ Εφη Αχτσιόγλου στην ομιλία της στο συνέδριο του κόμματος, αφού αφού είπε πως καταθέτει και επίσημα τη δική της πρόταση να αναλάβει την προεδρεία του ΣΥΡΙΖΑ, στη συνέχεια επιτέθηκε σε όσους μέσα από το ΣΥΡΙΖΑ τις έκαναν σεξιστικές επιθέσεις και την κατηγόρησαν ως κέντρο διαπλοκής μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ.

Παράλληλα εξέφρασε τη στήριξή της στον Στέφανο Κασσελάκη για τις ομοφοβικές επιθέσεις στο πρόσωπό του, αλλά την ίδια στιγμή άφησε και αιχμές εναντίον του λέγοντας ότι με την πολιτική δεν παίζουμε, αλλά κάνουμε πολιτική.

Τα βασικά σημεία της ομιλίας της:

Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κατέβει στην κοινωνία.

Καταθέτω επίσημα τη δική μου πρόταση να αναλάβω τη δική μου ευθύνη

είμαι συγκινημένη, απογοητεύτηκα από την ποιότητα του εσωτερικού μας διαλόγου. Καμία έκρηξη τοξικής αρρενωπότητας, καμία θλιβερή προσπάθεια να με παρουσιάσουν ως κέντρο διαπλοκής μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ, διάφορα μιντιακά κέντρα που έχουν σχέσεις και μέσα στο κόμμα μας. Ηρθε η ώρα να περάσει το νέο κύμα στο ΣΥΡΙΖΑ

Η πολιτική είναι κάτι το εξαιρετικά σοβαρό. Πολιτική είναι να συγκρούεσαι με την τρόικα, να αναζητάς ισορροπίες με τους κοινωνικούς εταίρους

Τα 4 στρατηγικά πεδία από την Έφη Αχτσιόγλου

Βασικό μέρος της ομιλίας της Έφης Αχτσιόγλου αποτέλεσαν οι τέσσερις κεντρικοί άξονες που παρουσίασε για την επόμενη ημέρα της Ελλάδας.

Το κράτος της νέας εποχής: «Κράτος υπηρέτης των συμφερόντων ή κράτος στην υπηρεσία του κοινωνικού συνόλου;», ήταν το δίλημμα που έθεσε για ν’ απαντήσει πως στόχος είναι ένα «κράτος που λειτουργεί προς όφελος της κοινωνίας. Θέλουμε κράτος – στρατηγό στην υπηρεσία των πολλών. Με δημόσια δωρεάν παιδεία, χωρίς διαχωρισμούς. Ένα κράτος με δομές εκσυγχρονισμού και μεταρρυθμίσεις που δεν μένουν ημιτελείς λόγω συμφερόντων. Ένα κράτος διαφάνειας, χωρίς ασυλίες για τους τραπεζίτες, με ελεγκτικούς μηχανισμούς»

Το νέο αναπτυξιακό μοντέλο: «Συνεχίζουμε στο ίδιο μονοπάτι, εισάγοντας συνεχώς απλώς για να ενισχύσουμε τον τουρισμό ή αλλάζουμε;», ρώτησε η Έφη Αχτσιόγλου και τοποθετήθηκε σχετικώς: «Στην πρώτη περίπτωση θα έρθει ξανά η χρεοκοπία. Είναι σίγουρο ότι θα χαθεί το τρένο. Αλλάζουμε ριζικά το παραγωγικό και αναπτυξιακό μοντέλο. Διευρύνουμε τη βάση παραγωγής. Δίνουμε προτεραιότητα στον πρωτογενή τομέα, στην τεχνολογία, επιδιώκοντας την εμπλοκή των χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Αξιοποιούμε και το ταμείο ανάκαμψης. Προτεραιότητας στις ενεργειακές κοινότητες, όχι σε μεγάλους κολοσσούς. διευρύνουμε τα κοινά αγαθά, το νερό, τον αέρα, τις παραλίες. Αυτές είναι οι μάχες. Την ψηφιακή πρόοδο στην υπηρεσία του πολίτη».

Η εργασία μπροστά: «Δύο αντιλήψεις συγκρούονται, η οπισθοδρομική και η σύγχρονη. «Η δεξιά κυβέρνηση πυροβολεί τα πόδια, απαξιώνει την εργασία, στερεί την προοπτική. Είναι αποστολή να δώσουμε προοπτική στον κόσμο της εργασίας, να γράψουμε τι σημαίνει να εργάζεσαι στην Ελλάδα, να πείσουμε έναν εργαζόμενο ότι η καθημερινότητα μπορεί να γίνει καλύτερη. Ενιαία δικαιώματα για όλους. Όχι στο κάστρο που θα κρύβεται η ανομία και η ασυδοσία εις βάρος των μισθών, του χρόνου και της ίδιας της ζωής».

Η μάχη για τα δικαιώματα: «Το δικαίωμα των ανθρώπων στην ασφάλεια, στον αυτοπροσδιορισμό, στην ίδια τη ζωή» ήταν ο τέταρτος τομέας της ομιλίας της υποψήφιας προέδρου. «Αν οι πολίτες σκιάζονται από την ανασφάλεια, αν υπάρχει ο φόβος ότι τα πράγματα μπορούν να γίνουν χειρότερα, δεν υπάρχει χώρος και χρόνος. Θέλουμε μια κοινωνία ορατή που θα διεκδικεί και θα θεωρεί αυτονόητο πως οι ζωές όλων έχουν αξία. Μόνο μέσα από μια δημοκρατία. Δικαιώματα για όλες, όλους και όλα. Δεν υπάρχει χώρος συμβιβασμού. Όποιος πιστεύει το αντίθετο δεν έχει χώρο στις γραμμές μας. Τα ομοφοβικά παραληρήματα που εκτόξευσαν εναντίον του συνυποψηφίου μας δεν θ’ αντιμετωπίσουν μόνο τη χλεύη μας, θα μας βρουν απέναντι. Εμείς είμαστε το κόμμα του μαχητικού φεμινισμού και των μειονοτήτων, του σεξουαλικού προσανατολισμού. Το κόμμα που δίνει τη μάχη με την άκρα δεξιά. Έτσι θα οικοδομήσουμε μια Ελλάδα με εξωστρέφεια. Δεν είναι φτωχή συγγενής που ακροβατεί σε εθνικιστικές εξάρσεις και υποχωρητικότητα».