9 θεατρικές παραστάσεις για τον Σεπτέμβριο
Πηγή Φωτογραφίας: Women red kiss Images - Search Images on Everypixel.com
Μούρη γεμάτη μούρα Από τις 25 Σεπτεμβρίου έως και τις 17 Οκτωβρίου, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00 στο θέατρο Σταθμός παρουσιάζεται το έργο του Laurence Wilson «Μούρη γεμάτη μούρα» σε σκηνοθεσία Αθηνάς Δελιάδη.
Σε ένα διαμέρισμα του Λίβερπουλ –που θα μπορούσε να είναι στον κάτω όροφο μιας οποιαδήποτε ελληνικής πολυκατοικίας– μεγαλώνουν μαζί, αλλά και ο καθένας μόνος, τρεις έφηβοι. Ο Τζέικι, η Κέρι και ο Κάμερον –τα τρία πρόσωπα του έργου– είναι ετεροθαλή αδέρφια από την ίδια μητέρα και διαφορετικούς πατεράδες. Μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον όπου οι μόνες διέξοδοι είναι οι τοξικοεξαρτήσεις, η πορνεία και οι συμμορίες. Όταν η μητέρα τους τούς εγκαταλείπει, αναγκάζονται να αναζητήσουν την ουσία της μητρότητας: δηλαδή ό,τι τρυφερά ανθρώπινο επιβιώνει. Το αναζητούν κατά μόνας, αλλά κυρίως μαζί. Οι τρεις τους είναι, ταυτόχρονα, και οι τρεις όψεις της εφηβείας, της ενηλικίωσης, του βλέμματος. Μέσα στους τοίχους του σπιτιού ενυπάρχουν όλοι οι οικογενειακοί δεσμοί, με όποιο πρόσημο, θετικό ή αρνητικό, όλα τα συναισθήματα πλαισιωμένα από μια πραγματικότητα που πρέπει να αντέξουν, διατηρώντας το καταφύγιό τους.
Ερμηνεύουν: Ανδρέας Γιαννακούλας, Μαντώ Παπαρρηγοπούλου, Γιάννης Τσουμαράκης Μετάφραση: Τζούλια Διαμαντοπούλου Σκηνοθεσία: Αθηνά Δελιάδη Βοηθός Σκηνοθέτις – Κίνηση: Ελιάν Ρουμιέ Μουσική: Johnie Thin (Γιάννης Ιόλαος Μανιάτης) Σκηνικό – Κοστούμια: Αλέγια Παπαγεωργίου Φωτισμοί: Χάρης Δάλλας
ΠασΠορτ – Μια αληθινή περιπέτεια
Από τις 30 Σεπτεμβρίου και για λίγες παραστάσεις που θα διαρκέσουν και τον Οκτώβριο μια site specific performance που έκανε ιδιαίτερη εντύπωση την περασμένη χρονιά μάς ξεναγεί μέσα στα ειδικά διαμορφωμένα δωμάτια της πτέρυγας του νοσηλευτηρίου του Ιδρύματος Περιθάλψεως Χρονίως Πασχόντων του Ασύλου Ανιάτων, σε μια εμπειρία για τον καρκίνο, με μια κατάβαση σε έναν προσωρινό σκοτεινό κόσμο και μια ανάβαση στη ζωή, με τις φάσεις από τη διάγνωση μέχρι το ελπιδοφόρο τέλος που όλοι προσδοκούν. Μία Θεματοφύλακας με τη βοηθό της συνοδεύουν στον Τόπο που φυλούν έναν μικρό αριθμό θεατών, στο ταξίδι της περιπλάνησης στη Ζωή, με γενναιοδωρία και ανοιχτή καρδιά. Τρία γυναικεία σώματα, τρεις γυναίκες, συνυπάρχουν στον ίδιο χώρο-Τόπο και συνθέτουν τα στάδια της ασθένειας: το υγιές σώμα, το σώμα που νοσεί, το σώμα μετά τη μαστεκτομή. Οι θεατές έχουν τη δυνατότητα να περιπλανηθούν ελεύθερα μέσα στα 9 δωμάτια-«σταθμούς», ακολουθώντας όποια διαδρομή επιθυμούν, με τον δικό τους ρυθμό, επιλέγοντας τον τρόπο που θα παρακολουθήσουν τις δράσεις, βιώνοντας τελικά ο καθένας μια εξατομικευμένη εμπειρία θεάτρου. Το «ΠασΠορτ – Μια αληθινή περιπέτεια» χρησιμοποιεί στοιχεία από το «καθηλωτικό θέατρο» (immersive theatre), ένα είδος σύγχρονου θεάτρου που καταργεί τα θεατρικά καθίσματα και δημιουργεί/ενθαρρύνει την ανάγκη του θεατή να ανακαλύψει ο ίδιος την προσωπική του διαδρομή μέσα στη θεατρική εμπειρία.
Συμμετέχουν οι ηθοποιοί: Νίκος Αξιώτης, Εβελίνα Αραπίδη/Έλενα Αρβανίτη, Χρύσα Διαμαντοπούλου, Έλσα Λουμπαρδιά, Σεμέλη Παπαοικονόμου και η χορεύτρια Άννα Ανουσάκη Κείμενα – Επιλογή κειμένων: Χρύσα Διαμαντοπούλου, Φλώρα Σπύρου, εμπνευσμένες απ’ το αυτοβιογραφικό βιβλίο της Ελεονώρας Σουρλάγκα «ΠασΠορτ Μια αληθινή περιπέτεια» Σύλληψη ιδέας – Καλλιτεχνική επιμέλεια – Συντονισμός: Χρύσα Διαμαντοπούλου Εικαστικός- Δημιουργία εγκαταστάσεων: Βασίλης Καβουρίδης Δημιουργία-επιμέλεια βιωματικών δράσεων: Φλώρα Σπύρου
Ο άνθρωπος απ’ το Παντόλσκ
Για δεύτερο χρόνο επαναλαμβάνεται η επιτυχία του Εθνικού Θεάτρου «Ο άνθρωπος απ’ το Παντόλσκ» σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή, από τις 20 Σεπτεμβρίου στο θέατρο Κιβωτός για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.
Το αστυνομικό θρίλερ παραλόγου, με κωμικά στοιχεία, όπως χαρακτηρίζει το έργο ο σκηνοθέτης, αφηγείται την ιστορία του Νικολάι, ενός κατοίκου του Παντόλσκ, μιας άχρωμης πόλης στην περιφέρεια της Μόσχας, που συλλαμβάνεται χωρίς να ξέρει γιατί και μεταφέρεται σε ένα αστυνομικό τμήμα της ρωσικής πρωτεύουσας. Εκεί έρχεται αντιμέτωπος με τους αστυνομικούς του τμήματος, οι οποίοι τον υποβάλουν σε μια εκκεντρική ανάκριση, που περιλαμβάνει από ασκήσεις παρατηρητικότητας και κιναισθησίας μέχρι ερωτήσεις που αφορούν την ιστορία της πόλης του, την αβάν-γκαρντ τέχνη και τις ερωτικές του σχέσεις. Μια ψυχολογική ανάκριση που μέχρι την απρόσμενη εξέλιξή της στο φινάλε του έργου δοκιμάζει τα όρια της λογικής του. Το έργο χτυπάει ένα καμπανάκι κινδύνου για το πώς οι μηχανισμοί καταστολής χρησιμοποιούν τους πλέον ευφάνταστους και εκλεπτυσμένους τρόπους για να οδηγήσουν τον πολίτη σε μια καταναγκαστική «ευτυχία» και από εκεί στην αυτοκαταστολή.
Διανομή (με αλφαβητική σειρά): Θανάσης Δόβρης, Ελένη Κουτσιούμπα, Παναγιώτης Μανουηλίδης, Άρης Μπαλής, Αλέξανδρος Σιάτρας, Γιλμάζ Χουσμέν Μετάφραση – Σκηνοθεσία – Δραματουργική επεξεργασία: Γιώργος Κουτλής Σύμβουλος δραματουργίας: Βασίλης Μαγουλιώτης Σκηνικά – Κοστούμια: Πάρις Μέξης Κίνηση: Αλέξανδρος Βαρδαξόγλου Μουσική: Παναγιώτης Μανουηλίδης Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Goodbye, Lindita
Η παράσταση «Goodbye, Lindita» του Μάριο Μπανούσι επαναλαμβάνεται στη Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος» του Εθνικού Θεάτρου από τις 20 Σεπτεμβρίου.
Το «Goodbye, Lindita» διηγείται την ιστορία μιας οικογένειας. Μια σειρά από παράδοξα γεγονότα που συμβαίνουν στο σπίτι φέρνουν στην επιφάνεια έναν κόσμο κρυμμένο, φτιαγμένο από όνειρα και εφιάλτες, μια ανάποδη πραγματικότητα με τους δικούς της κανόνες. Τι χρειάζεται να γίνει για να ολοκληρωθεί ο ύστατος αποχαιρετισμός; Πώς μπορεί να συνεχιστεί η ζωή; Τι σημαίνει αυτός ο θάνατος; Ο νεαρός σκηνοθέτης προτείνει ένα προσωπικό, χειροποίητο εικαστικό θεατρικό σύμπαν, εμπνέεται από το παρελθόν των Βαλκανίων, από ταφικά έθιμα και παραδόσεις πολλών χωρών για να φτιάξει μια παράσταση με κέντρο την απώλεια. Η αφήγηση δομείται πάνω σε μια συνειρμική ακολουθία εικόνων που συνδέουν την κατάσταση του πένθους με μια νέα γέννηση.
Διανομή (με αλφαβητική σειρά): Χρυσή Βιδαλάκη, Μπάμπης Γαλιατσάτος, Εριφύλη Κιτζόγλου, Κατερίνα Κρίστο, Μάριο Μπανούσι, Ελένη Άμπια Νζάνγκα, Βασιάνα Σκοπετέα, Αλεξάνδρα Χασάνι Σύλληψη – Σκηνοθεσία: Μάριο Μπανούσι Σκηνικά – Κοστούμια: Σωτήρης Μελανός Μουσική: Εμμανουήλ Ροβίθης Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Ορφανά Για δεύτερη χρονιά επαναλαμβάνεται η παράσταση του έργου του Ντένις Κέλι «Ορφανά», από τις 23 Σεπτεμβρίου, στο θέατρο 104, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μάρκελλου.
View this post on InstagramA post shared by This Famous Tiny Circus theater group (@famous_tiny_circus_theater)
Ένα από τα πιο διάσημα έργα της σύγχρονης ευρωπαϊκής δραματουργίας, μας μεταφέρει σε μια υποβαθμισμένη γειτονιά του Λονδίνου, όπου η Έλεν και ο Ντάνι ετοιμάζονται να δειπνήσουν γιορτάζοντας την είδηση ότι η Έλεν είναι έγκυος για δεύτερη φορά. Όταν ο αδερφός της Έλεν εισβάλει στο διαμέρισμα του ζευγαριού με ρούχα βουτηγμένα στο αίμα, κρυμμένα μυστικά και απωθημένα χρόνων θα ξυπνήσουν μια σειρά συγκρούσεων στους κόλπους μιας κατά τα άλλα φιλήσυχης οικογένειας. Με το πέρας της βραδιάς κανένα πρόσωπο δεν θα είναι το ίδιο, καμία σχέση δεν θα έχει μείνει αδιατάρακτη. Ματαιώσεις, πράξεις ανομολόγητες και αποφασιστικές αρνήσεις θα έχουν τραγικές επιπτώσεις στη ζωή όλων. Με φόντο τις δυσλειτουργικές ενδοοικογενειακές σχέσεις, το έργο κρύβει στον πυρήνα του έναν πολυδιάστατο κριτικό στοχασμό απέναντι στις έννοιες «ασφάλεια», «προστασία», «συνείδηση», «αποδοχή του διαφορετικού», «τοξικοί οικογενειακοί δεσμοί» και «κοινωνική ευθύνη», ασκώντας δριμεία κριτική απέναντι σε εγκλήματα ρατσιστικού μίσους.
Παίζουν οι ηθοποιοί: Ελένη Στεργίου, Χρήστος Παπαδόπουλος, Κωνσταντίνος Μάρκελλος & ο μικρός Κωνσταντίνος Σπανός Μετάφραση – Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Μάρκελλος Σκηνικά – Κοστούμια: Αρετή Μουστάκα Σχεδιασμός Φωτισμών: Στέλλα Κάλτσου Μουσική – Sound Design: Διαμαντής Αδαμαντίδης (Inner D)
Και εφύτευσεν ο Θεός παράδεισον
Η επιτυχημένη παράσταση των C. for Circus «Καὶ ἐφύτευσεν ὁ Θεὸς παράδεισον» σε κείμενο και σκηνοθεσία της Βαλέριας Δημητριάδου επιστρέφει για δεύτερη χρονιά στο Σύγχρονο Θέατρο, από τις 20 Σεπτεμβρίου και για λίγες μόνο παραστάσεις, φέρνοντας επί σκηνής με ένα πρωτότυπο έργο το φλέγον ζήτημα του sex trafficking.
Το έργο, με τον τίτλο του εμπνευσμένο από το 2,8 κεφάλαιο της Γένεσης της Παλαιάς Διαθήκης, πραγματεύεται ένα τραγικά επίκαιρο θέμα, μία από τις ισχυρότερες μορφές έμφυλης βίας. Υπερεξουσία ανθρώπων στη ζωή άλλων με μόνο κίνητρο το κέρδος, σωματική και ψυχολογική βία, κυκλώματα, οργανωμένο έγκλημα που επεκτείνει διαρκώς τη δράση του και ζωές που χάνονται, είτε κυριολεκτικά είτε μεταφορικά, με το να ζουν υπό τη σκιά και τον φόβο του θύτη.
Έντεκα ηθοποιοί σε έντεκα ρόλους λειτουργούν σαν ένα σώμα και καταθέτουν ο καθένας από τη σκοπιά του το δικό του κομμάτι, συνθέτοντας σταδιακά το παζλ της ιστορίας, ενώ ταυτόχρονα η επί σκηνής ζωντανή μουσική ενισχύει τη δράση και δημιουργεί υποβλητική ατμόσφαιρα.
Παίζουν οι ηθοποιοί: Αθηνά Αλεξοπούλου, Βαγγέλης Αμπατζής, Παναγιώτης Γαβρέλας, Κωνσταντίνος Κάππας, Μαρία Κατσανδρή, Χρύσα Κοτταράκου, Γρηγόρης Μπαλλάς, Μαρία Προϊστάκη, Αθηνά Σακαλή, Θανάσης Χαλκιάς, Σπύρος Χατζηαγγελάκης Κείμενο – Σκηνοθεσία : Βαλέρια Δημητριάδου Σκηνικά – Kοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα Επιμέλεια κίνησης: Ειρήνη Μακρή Σχεδιασμός φωτισμού: Μελίνα Μάσχα Πρωτότυπη μουσική: Βαλέρια Δημητριάδου
Θέλω να σου κρατάω το χέρι
Για τρίτη χρονιά, στο θέατρο Άλφα, ο Τάσος Ιορδανίδης και η Θάλεια Ματίκα επαναλαμβάνουν το έργο «Θέλω να σου κρατάω το χέρι», από τις 15 Σεπτεμβρίου.
Ο τίτλος του έργου είναι εμπνευσμένος από το τραγούδι των Beatles «I Want to Hold Your Hand» και οι δυο πρωταγωνιστές υποδύονται τους «παράνομους» εραστές που αναζητούν διέξοδο στα προβλήματα των γάμων τους. Σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου ημιδιαμονής οι δυο τους στέκονται δίπλα αλλά και απέναντι, μαζί αλλά και χωριστά. Μία γυναίκα και ένας άντρας επιδίδονται σ’ ένα συναισθηματικό και ψυχολογικό bras de fer. Οι δύο ήρωες μάς «προσκαλούν» να ισορροπήσουμε ανάμεσα στο γέλιο και το δάκρυ και να αντιληφθούμε, μέσα από τις συναντήσεις τους, ότι αυτό που ψάχνουμε όλοι μας στο τέλος της ημέρας είναι η ουσιαστική συντροφικότητα. Κάποιον να μας κρατάει το χέρι. Ο Τάσος Ιορδανίδης γράφει ένα έργο με πολλά δραματοποιημένα βιογραφικά στοιχεία, για πράγματα που έχει παρατηρήσει, για κάποιες προσωπικές εμπειρίες ζωής. Για τη συμβίωση. Για τον έρωτα. Για την κοινή πορεία. Για τα προβλήματα. Για τις αμφισβητήσεις και τις ανάγκες της συμβίωσης.
Παίζουν: Τάσος Ιορδανίδης, Θάλεια Ματίκα Κείμενο: Τάσος Ιορδανίδης Σκηνοθεσία – Μουσική επιμέλεια: Θάλεια Ματίκα Σκηνικά – Κοστούμια: Ηλένια Δουλαδήρη Φωτισμοί: Ζωή Μολυβδά-Φαμέλη
2071 – Ο κόσμος που θα αφήσουμε στα παιδιά μας
Το έργο των Chris Rapley & Duncan Macmillan σε σκηνοθεσία Μάνου Καρατζογιάννη με τον Αντώνη Μυριαγκό, που ανεβαίνει στο θέατρο Σταθμός από τις 28 Σεπτεμβρίου έως την 1η Οκτωβρίου, έχει ως κύριο θέμα την κλιματική κρίση, ένα θέμα που δεν αφορά την επιστήμη αλλά όλους μας. Το «2071» είναι μια «δραματοποιημένη διάλεξη» του κλιματολόγου Chris Rapley και του καταξιωμένου Βρετανού συγγραφέα Duncan Macmillan, που υποστηρίζουν ότι η κλιματική αλλαγή είναι καταρχάς θέμα συναισθηματικό. Ωστόσο, βασίζεται σε επιστημονικά δεδομένα για να στοιχειοθετήσει τη θέση του. Αναλύοντας τον τρόπο με τον οποίο θα διαταραχθεί η κλιματική ισορροπία στην καθημερινή μας ζωή, αλλά και ερευνώντας πιθανές λύσεις, ο Rapley φαίνεται κάπως επιφυλακτικός για την επίλυση του ζητήματος του υπερπληθυσμού και εναποθέτει τις ελπίδες του στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, διερωτώμενος ουσιαστικά «ποιο είναι το μέλλον που θέλουμε να δημιουργήσουμε».
Ερμηνεία: Αντώνης Μυριαγκός Μετάφραση: Δημήτρης Κιούσης Σκηνοθεσία: Μάνος Καρατζογιάννης Μουσική: Τηλέμαχος Μούσας
Ο καθένας πεθαίνει μόνος του
Για δεύτερη χρονιά παρουσιάζεται στο Studio Μαυρομιχάλη η παράσταση «Ο καθένας πεθαίνει μόνος του», βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Χανς Φάλαντα, από τις 30 Σεπτεμβρίου, σε σκηνοθεσία Φώτη Μακρή.
Με ρεαλισμό και ειλικρίνεια στο έργο του, ο Φάλαντα περιγράφει την καθημερινή ζωή των Γερμανών πολιτών και την αντίσταση που πρόβαλαν στον ναζισμό κάποιοι –λίγοι– «συνηθισμένοι» άνθρωποι. Κεντρική ιστορία είναι αυτή των Κβάνγκελ, μια αληθινή ιστορία, την οποία ανακάλυψε ο συγγραφέας σε φακέλους της Γκεστάπο μετά το τέλος του ναζιστικού καθεστώτος.
Ο Ότο Κβάνγκελ είναι εργοδηγός σε ένα εργοστάσιο επίπλων το οποίο έχει μετατραπεί σε εργοστάσιο που φτιάχνει φέρετρα. Η Άννα είναι η γυναίκα του. Όταν ο γιος τους σκοτώνεται στον πόλεμο, αποφασίζουν να αντισταθούν με τον δικό τους τρόπο. Γράφουν καρτ ποστάλ κατά του Χίτλερ και τις αφήνουν σε κεντρικά σημεία για να αφυπνίσουν τον γερμανικό λαό. Με άξονα αυτή την ιστορία, ο Φάλαντα δημιουργεί μια τοιχογραφία γεγονότων, προσώπων και εποχής. Μια διεισδυτική αποτύπωση χαρακτήρων και των κινήτρων, των σκέψεων και της συμπεριφοράς τους απέναντι στο καθεστώς.
Παίζουν: Κωνσταντίνος Δημητρακάκης, Βασιλίνα Κατερίνη, Στέλλα Κρούσκα, Φώτης Μακρής, Στέλιος Πετράκης, Έφη Ρευματά, Φοίβος Σαμαρτζής, Κλεοπάτρα Τολόγκου, Μενέλαος Χαζαράκης Μετάφραση: Έφη Ρευματά Διασκευή – Δραματουργική επεξεργασία: Φώτης Μακρής, Στέλλα Κρούσκα, Έφη Ρευματά Σκηνοθεσία – Φωτισμοί: Φώτης Μακρής Σκηνικά – Κοστούμια: Μάγδα Καλορίτη Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Φοίβος Σαμαρτζής
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Το σχόλιο σας