Οι αυριανές αποφάσεις της ΕΚΤ θα αποκαλύψουν τους πραγματικούς «φόβους» της, είναι η ύφεση, ο πληθωρισμός ή μήπως το… δολάριο;
Όπως σημειώνεται στα διεθνή οικονομικά ΜΜΕ, τα τελευταία 24ωρα το ενδεχόμενο να προχωρήσει σε νέα περαιτέρω αύξηση των επιτοκίων αύριο, έχει γίνει περισσότερο πιθανό από ό,τι πριν από 15 ημέρες.
Κάποιοι αναλυτές επιμένουν ότι περισσότερο από την αυριανή απόφαση καθ’ εαυτή, αν δηλαδή θα αυξήσει ή θα «παγώσει» τα επιτόκια, μεγάλη σημασία θα έχει το πως η κα Λαγκάρντ θα εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους αυτή απόφαση πάρθηκε.
Τα «περιστέρια» στο Συμβούλιο της ΕΚΤ, υποστηρίζουν ότι είναι μόνο θέμα χρόνου πριν η ασθενέστερη ανάπτυξη οδηγήσει σε χαμηλότερο πληθωρισμό, ενώ τα «γεράκια» βασίζονται εν μέρει στην αδύναμη ανάπτυξη από την πλευρά της προσφοράς και όχι από της ζήτηση. Όμως, αυτό έχει ως αποτέλεσμα, οι πιέσεις στις τιμές να είναι λιγότερο ευαίσθητες στην ασθενέστερη ανάπτυξη από ό,τι θα αναμενόταν.
Σε κάθε περίπτωση, η «ανάγνωση» των αυριανών αποφάσεων έχει δύο εμφανείς και μία… ανομολόγητη πλευρά.
Μια αύξηση των επιτοκίων θα αποδεικνύει ότι η ΕΚΤ αναγνωρίζει πως ο επίμονος δομικός πληθωρισμός παραμένει ισχυρός και η πίεση της ΕΚΤ θα συνεχισθεί με στόχο την επιβράδυνση της οικονομίας μέσω της νομισματικής «σύσφιξης».
Υπάρχει, όμως, και η άλλη πλευρά για την οποία η ΕΚΤ οφείλει να μη μιλάει: η ισχύς του ευρώ. Εδώ, η κατάσταση βρίσκεται σε διαρκή επιδείνωση.
Πέραν της συναλλαγματικής διολίσθησης του ευρώ έναντι του δολαρίου και του… χρυσού, διαπιστώνεται επιπλέον ότι στο διεθνές νομισματικό περιβάλλον αμφισβήτησης του δολαρίου (διαδικασίες BRICS, κ.λ.π.), το δολάριο ενισχύεται διαρκώς εις βάρος του ευρώ στις διεθνείς συναλλαγές, την ίδια στιγμή που μεγάλα τμήματα εμπορικών συναλλαγών μετακινούνται από το δολάριο σε άλλα ισχυρά νομίσματα, όπως το γουάν, κ.λ.π..
Αυτό σημαίνει ότι αν το ευρώ αγκιστρωθεί στα σημερινά επίπεδα με το δολάριο και με το πετρέλαιο να κινείται πάνω από τα 90 δολάρια, οι πληθωριστικές πιέσεις στην Ευρωζώνη αυξάνονται σε επίπεδα που αλληλο-τροφοδοτούνται με τις εσωτερικές δομικές αδυναμίες στο επίπεδο των τιμών.
Αυτές οι ανησυχίες υποχρεώνουν την ΕΚΤ να επιμένει στην νομισματική σύσφιξη πολύ περισσότερο από όσο θα ήταν υποχρεωμένη, μέσα σε ένα υφεσιακό περιβάλλον σαν αυτό που ξεδιπλώνεται στην Ευρωζώνη.