Παναγιώτης Γιαννάκης: Ο Σπανούλης ήταν ανέκαθεν το παιδί που κάθε προπονητής θα ήθελε να τον έχει στην ομάδα

Οι Ερυθρόλευκοι με απόφαση των προέδρων τους, αδελφών Αγγελόπουλων τιμούν τον μύθο του ελληνικού μπάσκετ και της ομάδας τους με τις τιμές που του αξίζουν ενώ θα ακολουθήσει και φιλικό παιχνίδι με μια ομάδα μύθο του ευρωπαϊκού μπάσκετ, την Ολύμπια (Αρμάνι) Μιλάνο των τριών κυπέλλων πρωταθλητριών και του μεγάλου Ιταλού προπονητή Ετόρε Μεσίνα.

Ενας από τους εκλεκτούς καλεσμένους τόσο στο πάρτι του Βασίλη Σπανούλη στον Αστέρα Βουλιαγμένης, όσο και στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας θα είναι ένας άλλος μύθος του ελληνικού μπάσκετ, Παναγιώτης Γιαννάκης που μίλησε στο in για τον παίκτη που ο ιδιος τον είχε στα χέρια του νεαρό όχι μόνο στο Μαρούσι, αλλά και στην Εθνική ομάδα όπου τον προώθηκε το 2004 στους Ολυμπιακούς Αγώνες (έχοντας δεχτεί τότε πολύ κριτική για την ανανέωση) και σάρωσε την επόμενη διετία με χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του Βελιγραδίου το 2005 και ασημένιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Σαϊτάμα το 2006 με κερασάκι στην τούρτα τον αποκλεισμό της Ντρίμ Τίμ στον αξέχαστο ημιτελικό.

«Ο Βασίλης ήταν ανέκαθεν ένα παιδί που κάθε προπονητής θα ήθελε να τον έχει στην ομάδα του. Είναι τεράστια η προσφορά του τόσο μεγάλη η προσφορά του στο ελληνικό μπάσκετ στο οποίο έδωσε ξεχωριστά χαρακτηριστικά κάνοντας τον παράδειγμα προς μίμηση» λέει ο «Δράκος» που είχε πιστέψει από την πρώτη στιγμή στον Kill Bill, ξεχωρίζοντας όχι μόνο το ταλέντο του αλλά και τα άλλα χαρίσματά του.

«Ηταν ένα παιδί που όσο μεγάλο ταλέντο είχε, η εργατικότητά το πάθος και η αυτοπεποίθησή του ήταν σε διπλάσια ποσότητα ! Είχε τη νοοτροπία και την πεποίθηση ότι δεν υπάρχει κάτι που να μην μπορεί να το καταφέρει και με αυτά έχτισε αυτή την τρομερή προσωπικότητα» τονίζει ο Παναγιώτης Γιαννάκης που δεν μπορεί να λείψει από αυτό το μεγάλο ραντεβού.

«Σαφώς θα είμαι εκεί σε αυτή τη μεγάλη του στιγμή. Θα ήθελα να δώσω και συγχαρητήρια στον Ολυμπιακό και τους προέδρους του, για αυτή την πρωτοβουλία. Είναι κάτι πολύ ωραίο και η ομάδα εκτός από τον Σπανούλη, τιμάει την ιστορία της, τη χώρα αλλά και τον ελληνικό αθλητισμό. Απλά φανταστείτε την προβολή που θα πάρει αυτό το γεγονός σε όλο τον κόσμο και για αυτό λέω ότι μέσα από τέτοιες εκδηλώσεις προβάλλεται και η ίδια η χώρα μας. Και μάλιστα όταν αντίπαλος θα είναι μια ιστορική ομάδα όπως η Ολύμπια Μιλάνο με έναν μεγάλο προπονητή και καλό μου φίλο τον Ετόρε Μεσίνα».

Μάλιστα αυτές οι εκδηλώσεις που στη χώρα μας άργησαν να αρχίσουν στο εξωτερικό είναι τρόπος ζωής και ο «Δράκο» ξεχωρίζει μια που δεν θα ξεχάσει. Στο μακρινό 1979 είχα κληθεί ως μέλος της μεικτής Ευρώπης και πάιξαμε στο Τελ Αβίβ με τη Μακάμπι που τιμούσε τον μεγάλο της άσο, Τάλ Μπρόντι. Ηταν κάτι το μοναδικό και θυμάμαι ότι από τότε μου είχε εντυπωθεί στη μνήμη μου. Είναι μοναδικές και ξεχωριστές αυτές οι εκδηλώσεις» καταλήγει ο άλλοτε ομοσπονδιακός προπονητής.