Η «θερμοκρασία» στο Βελλίδειο ήταν αισθητά διαφορετική μετά την ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη το βράδυ. Προσερχόμενα τα κυβερνητικά στελέχη και οι βουλευτές της ΝΔ ήταν μάλλον «δαγκωμένοι» από την εκκίνηση της δεύτερης κυβερνητικής θητείας. Μετά το πέρας της τοποθέτησης του κ. Μητσοτάκη, πολλοί εξ αυτών συζητούσαν στα πηγαδάκια που στήθηκαν ότι, παρά τις δεδομένες δυσκολίες, η ομιλία του πρωθυπουργού λειτούργησε ως «ένεση ηθικού».
Μιλώντας σε προσωπικό τόνο αρκετές φορές, ο κ. Μητσοτάκης έστειλε το μήνυμα ότι δεν ενδιαφέρεται για το πολιτικό κόστος, αλλά για τις μεγάλες τομές και τη σύγκρουση με τις χρόνιες παθογένειες του ελληνικού κράτους. Με άλλα λόγια, γι’ αυτά που αφορούν την κρίσιμη μάζα του 41% που του έδωσε πριν από τρεις μήνες ισχυρή εντολή. «Ποτέ δεν κρύφτηκα, ποτέ δεν διεκδίκησα το αλάθητο και ποτέ δεν υποχώρησα στα εμπόδια όσο ανυπέρβλητα και αν φαίνονταν», υπογράμμισε ο κ. Μητσοτάκης, αποσπώντας το χειροκρότημα των παρισταμένων.
Πολυδύναμος εκσυγχρονισμός
Στην προμετωπίδα της παρουσίας του κ. Μητσοτάκη ήταν και πάλι ο περίφημος «πολυδύναμος εκσυγχρονισμός». Ένας όρος που ακούστηκε στις προγραμματικές δηλώσεις και επαναλήφθηκε, έμεινε όμως χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο κατά τη διαχείριση των καλοκαιρινών κρίσεων, όταν και πάλι αναδύθηκαν οι χρόνιες παθογένειες του ελληνικού κράτους με την πολυδιάσπαση αρμοδιοτήτων, τις οποίες αναγνώρισε ως μειονέκτημα και ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Εξ ου και ο κ. Μητσοτάκης με μια ακραιφνώς πολιτική ομιλία θέλησε να δώσει αυτό το περιεχόμενο που έλειπε σε κάθε τομέα πολιτικής, με ειδική έμφαση στα ζητήματα που απασχολούν την καθημερινότητα, από την ακρίβεια ως την ταχύτητα απονομής της δικαιοσύνης.
Η ευχάριστη έκπληξη με τις τριετίες
Ο κ. Μητσοτάκης έκρυβε και έναν «λαγό» στο καπέλο του που δεν ήταν άλλος από την άμεση επαναφορά των τριετιών για τον ιδιωτικό τομέα από 1/1/2024. Αυτό ήταν άλλωστε και το παράπονο αρκετών ιδιωτικών υπαλλήλων, οι οποίοι έβλεπαν τις όποιες μειώσεις στη φορολογία να ροκανίζονται από την ακρίβεια, για την οποία ειρήσθω εν παρόδω θα ανακοινωθούν τις επόμενες μέρες νέα μέτρα από το υπουργείο Ανάπτυξης. Έτσι, δρομολογούνται νέες αυξήσεις στον ιδιωτικό τομέα τους επόμενους μήνες, με αποτέλεσμα να ξεκινήσουν «μουρμούρες» μεταξύ επιχειρηματιών που βρίσκονταν στο Βελλίδειο. Κάτι, όμως, που ποσώς ενδιαφέρει τον κ. Μητσοτάκη, ο οποίος αντιλαμβάνεται ότι αρκετοί κλάδοι της ιδιωτικής οικονομίας έχουν λειτουργήσει με υπερκέρδη όλο το προηγούμενο διάστημα, χωρίς ανταποδοτική πολιτική για τους εργαζόμενους.
Πέραν τούτου, βεβαίως, οι ιδιωτικοί υπάλληλοι είναι σημαντικό μέρος της κοινωνικής πλειοψηφίας που στήριξε τον κ. Μητσοτάκη αδιάλειπτα τα προηγούμενα χρόνια. Με δεδομένη, συνεπώς, την προσήλωση στον στόχο για πλεόνασμα 0,7% φέτος και την ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας, ήταν επιτακτικό μέρος της καλής πορείας των δημοσίων και ιδιωτικών οικονομικών να επιστρέψει, έστω και εμμέσως, στους πολίτες.
Η πολιτική επανεκκίνηση
Είναι προφανές ότι ο κ. Μητσοτάκης με αυτή την ομιλία θέλησε να περάσει στην πολιτική αντεπίθεση, επιχειρώντας ένα restart μετά τις δυσκολίες, τις κρίσεις και τις παραιτήσεις υπουργών. Ο ίδιος γνωρίζει ότι αυτή τη στιγμή είναι μόνος έναντι όλων, υπογραμμίζοντας άλλωστε ότι σε αυτή τη φάση η ΝΔ είναι ο αποκλειστικός αντίπαλος των συσσωρευμένων προβλημάτων.
Παρουσίασε, δηλαδή, το κόμμα του ως τον μόνο φορέα εκσυγχρονισμού και σύγκρουσης με κατεστημένα δεκαετιών, έχοντας, άλλωστε, και σαφή πολιτική εντολή να το κάνει. Άλλως ειπείν, το πολιτικό πρόβλημα του κ. Μητσοτάκη θα ήταν μεγαλύτερο αν δεν επιχειρούσε τομές, παρά αν τις προανήγγειλε. Χρόνος, άλλωστε, για την κυβέρνηση υπάρχει αρκετός ακόμα και ο κ. Μητσοτάκης, βλέποντας στο βάθος της τετραετίας, το αντιλαμβάνεται.