«Αν ο δάσκαλος απλώσει χέρι…»: Μια ανάρτηση που προβλημάτισε όποιον τη διάβασε

ΤΟΝ Α.Σ. ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΑ. Έπρεπε να προηγηθεί μία ανάρτησή του στα social media, στην οποία μιλούσε για τον φόβο της 13χρονης κόρης του επειδή ο καθηγητής της είχε «μακρύ χέρι». Δεν είναι κάτι που δεν συζητιέται στα πνιχτά κάθε μέρα, δεν είναι, όμως και κάτι που όταν το διαβάζεις, δεν σε κινητοποιεί, δεν σε προβληματίζει, δεν αντιλαμβάνεσαι το άγχος του γονέα που αφουγκράζεται, φοβάται, αλλά δεν μπορεί να μείνει και άπραγος.

Με αφορμή λοιπόν αυτή την ανάρτηση, συναντηθήκαμε και μιλήσαμε για ένα δύσκολο λεπτό ζήτημα, με πολλές κόκκινες γραμμές, που όμως είναι εκεί και μετά τα απανωτά σκάνδαλα παιδοφιλίας στη χώρα, απλώς δεν μπορείς να το προσπεράσεις.

Τι γίνεται, λοιπόν, όταν υπάρχουν υποψίες για παιδόφιλους καθηγητές και πώς πρέπει να το διαχειρίζονται οι γονείς, οι μαθητές αλλά και οι υπόλοιποι εκπαιδευτικοί.

«Η κοινωνία έχει αλλάξει αλλά κάποια πράγματα δυστυχώς παραμένουν τα ίδια. Μάλιστα τώρα, ίσως είναι και χειρότερα, γιατί αντί να απομονωθεί ο δάσκαλος, επιρρίπτονται ευθύνες στα κορίτσια επειδή φόρεσαν ένα κοντό μπλουζάκι ή φαίνεται ο αφαλός τους». Εδώ πρέπει να σημειωθεί, για να γνωρίζει ο αναγνώστης περί τίνος πρόκειται, πως ο Α.Σ. είχε προχωρήσει την περασμένη Τετάρτη σε μία ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στην οποία αναφερόταν στον πανικό της κόρης του για το τι θα φορούσε την επόμενη μέρα στο σχολείο –ξεκίνησε μόλις τη Β’ Γυμνασίου– επειδή ο δάσκαλος που θα είχε, «απλώνει χέρι» και πετά σεξουαλικά υπονοούμενα στις μαθήτριες του.

«Φοράς ό,τι θέλεις κι αν απλώσει χέρι θα κοπεί από τη ρίζα», ήταν η αυθόρμητη απάντηση του 49χρονου πατέρα, ο οποίος έβλεπε το στερεότυπο του «δασκάλου – αρπακτικού» που είχε εκείνος πριν 30+ χρόνια, να εμφανίζεται ξανά μπροστά του και ας βρισκόμαστε πλέον στο 2023.

Ο 49χρονος, μιλώντας για τον εν λόγω δάσκαλο σε γυμνάσιο της Αττικής, επισημαίνει ότι πέρσι είχαν υπάρξει καταγγελίες από μαθήτριες εναντίον του για «περίεργα χάδια» και σεξιστικά σχόλια, με τους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς αντί να τον απομονώσουν, να απαντούν πως πρέπει τα κορίτσια να προσέχουν τι φοράνε.

«Τον κάλεσαν πέρσι από τη διεύθυνση του σχολείου με παρόντα και τα κορίτσια που είχαν καταγγείλει τα περιστατικά, χωρίς να συμβεί κάτι περισσότερο, είτε από το σχολείο είτε από τη δευτεροβάθμια, επειδή “δεν υπήρχαν απτές αποδείξεις ότι έχει συμβεί κάτι”» σημειώνει ο Α.Σ. Παράλληλα, με την έναρξη της φετινής σχολικής χρονιάς φούντωσαν και πάλι οι ψίθυροι για τον συγκεκριμένο καθηγητή –που σημειωτέον πλησιάζει στη συνταξιοδότηση– με τη νέα διευθύντρια να απαντά… κυνηγώντας τις μαθήτριες στο σχολείο και κάνοντας παρατηρήσεις για το ντύσιμό τους.

«Ειλικρινά, ντύνονται σαν παιδιά. Μπορεί να φορέσουν κάποια ζεστή μέρα ένα σορτς ή ένα κοντό μπλουζάκι, αλλά ντύνονται σαν παιδιά. Και αντί να λαμβάνονται μέτρα για τον συγκεκριμένο καθηγητή, κυνηγούν τα κοριτσάκια», λέει ο 49χρονος πατέρας ο οποίος επισημαίνει κάτι που θα έπρεπε να προκαλέσει προβληματισμό: «Αντί να απομονώσουν τον ανώμαλο, “βαφτίζουν” το ντύσιμο ως ανώμαλο. Καθηγητές και γονείς κάνουν τα στραβά μάτια σε τόσο σοβαρά ζητήματα και τα παιδιά καταλήγουν να έχουν και ενοχές για το ντύσιμό τους και να θεωρόυν πως ευθύνονται αυτά για ό,τι ακούσουν. Σάμπως ο παιδόφιλος δεν θα κάνει αισχρές σκέψεις αν το παιδί φορέσει μακριά φούστα ή… μπούργκα!».

«Αν ξαναφορέσεις αυτό το τζιν θα σου βάλω 20» Στο συγκεκριμένο σημείο ο Α.Σ. μας διηγήθηκε και ένα χαρακτηριστικό περιστατικό που του διηγήθηκε η κόρη του και συνέβη σε κολλητή της φίλη. «Πέρσι, ο συγκεκριμένος καθηγητής έκανε μάθημα στη φίλη της κόρης μου και μία ημέρα το κορίτσι πήγε στο σχολείο φορώντας ένα στενό τζιν, με το οποίο διαγραφόταν το σώμα της. Όταν την είδε, ο δάσκαλος της είπε: “Αν ξαναφορέσεις αυτό το τζιν, θα σου βάλω είκοσι!”. Τα κορίτσια δεν είναι χαζά. Καταλαβαίνουν τι κρύβεται πίσω από τέτοια σχόλια και ενώ τα συζητάνε μεταξύ τους, δεν είναι το ίδιο εύκολο να το πουν στους γονείς ή τους υπόλοιπους δασκάλους, ειδικά όταν βλέπουν πως τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει».

Όσον αφορά την ανάρτηση που έκανε ο Α.Σ. είπε πως «είδα φοβερή ανταπόκριση και από τα σχόλια αντιλήφθηκα πως παρόμοια περιστατικά συμβαίνουν σχεδόν σε όλα τα σχολεία. Το θέμα, όμως, είναι τι κάνουμε εμείς για αυτό».

Στην ερώτηση αν το χειρότερο σενάριο γινόταν πραγματικότητα και η κόρη του παραπονιόταν πως κάτι της είπε ή έκανε ο δάσκαλος της, ο 49χρονος με απόλυτη ψυχραιμία επισήμανε πως «ξέρω τα δικαιώματά μου και σίγουρα δεν θα παραβώ τον νόμο γιατί είναι σίγουρο πως θα χάσω το δίκιο μου. Αλλά είμαι πατέρας και θα κάνω τα πάντα για να προστατέψω το παιδί μου, και θα κάνω μηνύσεις παντού μέχρι ο εν λόγω δάσκαλος να τιμωρηθεί για τις πράξεις του».

Η συναδελφική αλληλεγγύη και οι «πεφτοσυννεφάκηδες» Δυστυχώς, όμως, φαίνεται πως οι σκέψεις (ή ακόμα χειρότερα πράξεις) ενός δασκάλου δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα καθώς βαθύ προβληματισμό πρέπει να προκαλούν και οι ενέργειες όσων αντιλαμβάνονται πως κάτι συμβαίνει αλλά δεν κάνουν τίποτα για αυτό. «Δεν ξέρω αν πρόκειται για συναδελφική αλληλεγγύη ή κάτι άλλο, αλλά για να υπάρχουν παράπονα για ανάλογες συμπεριφορές σε τόσα πολλά σχολεία, κάτι δεν πάει σωστά. Είναι οι ίδιοι που μετά από κάποιο σοβαρό περιστατικό δηλώνουν ότι “έπεσαν από τα σύννεφα” στις κάμερες».

Τέλος, η συζήτηση πήγε στο τι πρέπει να λένε οι γονείς στα παιδιά τους σε τέτοιες περιπτώσεις. Έτσι κι αλλιώς, δεν είναι και τόσο σπάνιο το φαινόμενο οι ίδιοι γονείς να λένε στα ανήλικα κορίτσια να μην φοράνε το ένα ή το άλλο γιατί μπορεί να προκαλέσουν κάποιον. «Εγώ δεν είμαι αυτής της λογικής» λέει ο Α.Σ. «Είναι λάθος να δημιουργούμε τύψεις στα παιδιά για το τι φοράνε και να νιώθουν ενοχές για το σώμα τους, πάντα μέσα σε λογικά πλαίσια. Δεν ξέρω αν έχει ξεφύγει η κατάσταση σε κάποια σχολεία, αλλά εγώ όποτε πηγαίνω σε αυτό που πάνε τα παιδιά μου (σ.σ ο Α.Σ. έχει ακόμα έναν γιο 9 ετών), δεν βλέπω τα κορίτσια να ντύνονται έξαλλα. Ντύνονται σαν παιδιά. Πώς εμείς λοιπόν, εν έτει 2023, θέλουμε να τα γυρίσουμε στην εποχή με τις ποδιές;».

Σύμφωνα με τον 49χρονο, «αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να είμαστε κοντά στα παιδιά μας και να τα κάνουμε να μην φοβούνται να μας πουν τα πάντα. Όταν τα παιδιά γνωρίζουν πως οι γονείς τους τα στηρίζουν, ό,τι κι αν συμβεί θα το μοιραστούν και τότε όλα μπορούν να διορθωθούν».