Συνέχεια στον εσωκομματικό εμφύλιο ακόμα και με βαριές εκφράσεις που έχει ξεσπάσει στον ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή την ανάδειξη του νέου προυέδρου στον δεύτερο γύρο των εσωκομματικών εκλογών ανάμεσα σε Στέφανο Κασσελάκη και Έφη Αχτσιόγλου δίνεται από το σημερινό φύλλο της Εφημερίδας των Συντακτών.
Μόλις στην τέταρτη σελίδα ο Δημήτρης Ψαρράς σε άρθρο του με τίτλο «ποιος φοβάται την Έφη Αχτσιόγλου;» αποκαλεί «θείο από το Σικάγο» τον Στέφανο Κασσελάκη προσθέτοντας ότι εμφανίστηκε «για να “σώσει” το κόμμα. Από ποιον να το “σώσει”; Μα από την Αριστερά».
Στο ίδιο άρθρο ο δημοσιογράφος της ΕΦΣΥΝ σημειώνει για τον Στέφανο Κασσελάκη ότι εμφανίστηκε «κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή» όταν «φάνηκε να συγκεντρώνει την πλειοψηφία της προτίμησης των μελών η Έφη Αχτσιόγλου». Προσθέτει, δε, ότι σε αντίθεση με την συνυποψήφιά του που «έχει καταθέσει αναλυτικά τον πολιτικό της σχεδιασμό και αυτός αναφέρεται ασφαλώς στην Αριστερά», ο Στέφανος Κασσελάκης «θεωρεί οτι δεν είναι υποχρεωμένος να κάνει κάτι παρόμοιο. Αρκείται σε μια σειρά εμφανίσεων, αναρτήσεων και συνθημάτων». «Καθώς φαίνεται αυτά αρκούν για κάποια από τα όψιμα “μέλη”» σχολιάζει ο συντάκτης του άρθρου.
«Υπάρχει βέβαια και η μικρή ομάδα των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που τάχθηκε πίσω από την υποψηφιότητα Κασσελάκη αμέσως μόλις εκδηλώθηκε ο ίδιος. Και ασφαλώς πολλοί ξαφνιάστηκαν που δεν είδαν δίπλα του μόνο κάποια στελέχη που προέρχονταν από το ΠΑΣΟΚ (και βέβαια όχι από την αριστερή πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ) αλλά και ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που θεωρούνταν εμβληματικά για το κόμμα όπως ο Παύλος Πολάκης ή ο Γιώργος Τσίπρας» συνεχίζει το άρθρο με τον συντάκτη να εξαπολύει «βέλη» στον Παύλο Πολάκη και τον Γιώργο Τσίπρα για τους οποίου απαντά στο ερώτημα «πώς ανέχονται να συμπλέουν με όσους δηλώνουν σήμερα απέχθεια γιια την Αριστερά;».
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="800" width="1198" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
«Δυστυχώς η απάντηση είναι απλή. Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε μεγάλη κρίση. Την προκάλεσε ασφαλώς η διπλή εκλογική ήττα και μπροστά στο κόμμα βρίσκονται ανοιχτά τα μεγάλα διλήμματα της ανασυγκρότησης. Σ’ αυτές τις συνθήκες τα ίδια τα στελέχη βρίσκονται μπροστά στο δίλημμα της προσωπικής πολιτικής τους ταυτότητας. Και ως γνωστόν ούτε ο ένας ούτε ο άλλος προέρχονται από τον ιστορικό Συνασπισμό που μετεξελίχθηκε σε ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Πολάκης το 2012 υποστήριζε το κόμμα ΕΠΑΜ του ιδιόρρυθμου οικονομολόγου Δημήτρη Καζάκη ενώ ο κ. Τσίπρας ανήκε στην ΚΟΕ του Ρούντι Ρινάλντι» γράφει ο συντάκτης και καταλήγει: «Από κάθε άποψη λοιπόν η παράδοξη συμμαχία των υποστηρικτών του κ. Κασσελάκη δεν θα πάψει να μας απασχολεί».
Ο Δημήτρης Ψαρράς καταφέρεται και κατά της διαδικασίας εκλογής του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ «από μια ακαθόριστη βάση “μελών”» για την οποία σχολιάζει ότι «είναι πραγματικά ξένη προς την παράδοση της αριστεράς» αποδίδοντας σε αυτή «όλα τα αρνητικά φαινόμενα που διαπιστώνονται αυτές τις ημέρες». Όπως γράφει «οφείλονται στο ότι το ίδιο το κόμμα παραδίδεται ανήμπορο σε μια σειρά πολιτικών μηχανισμών που επιχειρούν να το ελέγξουν εγγράφοντας “μέλη” τα οποία ούτε είχαν, ούτε έχουν καμία διάθεση να αποκτήσουν πραγματική σχέση με την Αριστερά».
Σπεύδει, μάλιστα, να εξηγήσει ότι «αυτό το σχήμα εφαρμόζεται για πρώτη φορά στον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί μπορεί το 2022 να εκλέχθηκε από τη “βάση” ο Αλέξη Τσίπρας αλλά ήταν ο μοναδικός υποψήφιος, οπότε δεν υπήρξε πραγματικά διαδικασία εκλογής. Αντίθετα όταν είχε πρωτοτεθεί το ζήτημα εκλογής προέδρου από τη βάση στον ΣΥΡΙΖΑ μετά το δραματικό καλοκαίρι του 2015 και την αποχώρηση της ομάδας που συγκρότησε τη ΛΑΕ και κυρίως το καλοκαίρι του 2019 μετά την εκλογική ήττα, ο Αλέξης Τσίπρας ήταν εκείνος που πρώτος το αρνήθηκε».
«Αν προτιμούν από εσένα το μηδέν, αυτό λέει κάτι για σένα»
Κατά του Στέφανου Κασσελάκη με τη φράση «αν προτιμούν από σένα το μηδέν, έστω το ωραίο και άφθαρτο μηδέν, αυτό κάτι λέει για σένα» αλλά και με υπαινιγμούς για τη μέχρι τώρα στάση του είναι και το κείμενο «Αμαρτία εξομολογούμενη» που υπογράφει σήμερα στην Εφημερίδα των Συντακτών η Αφροδίτη Τζιαντζή.
«Θα το πω το κρίμα μου: Εγώ το παιδί το συμπαθώ και ας τον λένε Κεν, αρσενική Μπάρμπι και Κάπτεν Αμερίκα. Είναι νέος, ωραίος (αφήνουμε το αυτοδημιούργητος στην άκρη πού να το ψάχνεις τώρα) έχει έναν καλά σύντροφο και αγαπιούνται, ένα σκυλάκι μεγαλόσωμο και μαλλιαρό, έχει και ένα άλλο αν δεν κάνω λάθος, τουλάχιστον έχει φωτογραφηθεί με διάφορα σκυλάκια. Έχει φωτογραφηθεί και με γατάκι, ένα μαυρούλι προς το γκρι. Και ήταν και πολύ ευγενικός με τον ντελιβερά της Wolt που παρήγγειλε πίτσες, που δεν τον ήξερε ο καημένος ο ντελιβεράς γιατί όλη μέρα δουλεύει μας είπε, φαίνεται δεν έχει TikTok ή ζει κάτω από μια πέτρα, τι φάση οι ντελιβεράδες, δηλαδή δεν συζητάνε για τον Κασσελάκη στα διαλείμματα της δουλειάς, πού ζουν;» ξεκινάει το άρθρο στην 5η σελίδα της ΕΦΣΥΝ και συνεχίζει:
«Αλλά αυτό που με κέρδισε είναι το πλάνο με τον καφέ. Νομίζω στο Παγκράτι. Πήγε το παιδί με τη βερμούδα του, με τον σύντροφό του τον Τάιλερ, με το σκυλάκι του να πάρει έναν καφέ στα όρθια, φρέντο εσπρέσο σκέτο πίνει αν σας τρώει η περιέργεια. Και έστειλε η Κατερίνα Καινούργιου έναν νεαρό ρεπόρτερ να τον ρωτήσει πώς βιώνει την επιτυχία του στον πρώτο γύρο και κάτι τέτοια. Άνετος και χαλαρός ο Στέφανος χαιρέτησε τα παιδιά του πάνελ με τα μικρά τους ονόματα, ρώτησε τον ρεπόρτερα αν θέλει κάτι να του πάρουν, ένα νερό βρε παιδί μου που ξεροσταλιάζει εκεί στο ρεπορτάζ. Έχετε δει πολιτικό να προσφέρει νερό σε ρεπόρτερ; Εγώ ποτέ μου. θα μου πείτε αυτός πολιτικός δεν είναι, ουρανοκατέβατος ήρθε και τους πήρε το κόμμα σε τρεις εβδομάδες μέσα από τα χέρια (ή κοντέυει να το κάνει) με μια επικοινωνιακή καταιγίδα σε σόσιαλ μίντια και όχι μόνο. Από ουσιά λένε μηδέν , το πρόγραμμά του αγνοείται. Αλλά αν προτιμούν από σένα το μηδέν, έστω το ωραίο και άφθαρτο μηδέν, αυτό κάτι λέει για σένα και για τα κριτήρια του κοινού αλλά και για την πολιτική την ίδια. Όσο για την Αριστερά, άσ’ το καλύτερα, θα στεναχωρηθούμε και δεν λέει μέρες που είναι στο παρά πέντε του β΄ γύρου».