Ιταλία: Φέρνει νοσοκόμες από την Ινδία για να καλύψει την έλλειψη

Η αυξανόμενη ανάγκη για εργαζόμενους στον τομέα της υγείας οδήγησε την κυβέρνηση να «εισάγει» προσωπικό από χώρες όπως η Ινδία και η Κούβα αντί να προτείνει πολιτικές για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που μαστίζουν αυτήν τη στιγμή το σύστημα.

Για χρόνια, η Ιταλία είχε να αντιμετωπίσει έλλειψη νοσηλευτών, ένα πρόβλημα που ήρθε στο φως κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid-19 και το οποίο έχει επιδεινωθεί λόγω της έλλειψης συγκεκριμένων μέτρων για την αντιμετώπισή του.

Οι Ιταλοί επαγγελματίες παραπονιούνται για χαμηλούς μισθούς και λίγες προοπτικές σταδιοδρομίας, και πολλοί επιλέγουν να πάνε στο εξωτερικό, συχνά στη γειτονική Ελβετία, ενώ οι νεότεροι είναι λιγότερο πιθανό να ακολουθήσουν σπουδές υγειονομικής περίθαλψης λόγω συνθηκών εργασίας.

Ακόμα κι αν η κυβέρνηση έχει τρία κεντροδεξιά κόμματα εχθρικά προς τη μετανάστευση, η λύση που βρέθηκε από την πρωθυπουργό Giorgia Meloni (Fratelli d’Italia/Brothers of Italy, ECR/Ευρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές), οι Αντιπρόεδροι της Κυβέρνησης Matteo Salvini (Lega/La Ligue , ID/Identity and Democracy) και ο Antonio Tajani (Forza Italia/Allez Italy, ΕΛΚ/Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα), επρόκειτο να «εισάγει » επαγγελματίες από το εξωτερικό.

Οι πρώτοι γιατροί έφτασαν από την Κούβα, ενώ σύντομα θα φτάσουν νοσηλευτές από την Ινδία, έτοιμοι να εγγυηθούν μεγάλο αριθμό επαγγελματιών που θα προσελκύονται από υψηλότερους μισθούς, παρά τα πάντα, από αυτούς που προσφέρονται στη χώρα καταγωγής τους.

«Δεν θα ήταν κακό να υπάρχουν περισσότεροι γιατροί στην Ιταλία, ειδικά σε ορισμένες ειδικότητες, αλλά δεν υπάρχουν αρκετοί νοσηλευτές, από την άλλη. Προσπαθούμε, λοιπόν, από τη μια να κάνουμε το νοσηλευτικό επάγγελμα πιο ελκυστικό, αλλά βραχυπρόθεσμα πρέπει να συνάψουμε συμφωνίες με ξένες χώρες για να έχουμε επαρκή αριθμό νοσηλευτών», δήλωσε ο υπουργός Υγείας Orazio Schillaci .

Το Ιταλικό Τάγμα Νοσηλευτών κάνει λόγο για μια «λύση buffer» αποδεκτή μόνο εάν συνοδεύεται από εγγυήσεις και της οποίας πρωταρχικός στόχος είναι να δώσει μεγαλύτερη αναγνώριση στο νοσηλευτικό επάγγελμα, τόσο από οικονομική όσο και από οικονομική άποψη της καριέρας. Τα επαγγελματικά σωματεία, από την πλευρά τους, αμφιβάλλουν για τη γλωσσική και επαγγελματική προετοιμασία των Ινδών συναδέλφων τους.

Στην Ιταλία, η αναλογία νοσηλευτών προς πολίτη είναι χαμηλότερη από ό,τι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και η μέση μείωση στις εγγραφές σχολών νοσηλευτικής είναι -10% σε σύγκριση με το προηγούμενο ακαδημαϊκό έτος.

Το ιταλικό Ελεγκτικό Συνέδριο εκτιμά ότι υπάρχει έλλειψη περίπου 65.000 νοσηλευτών και ότι  χρειάζονται επιπλέον 20.000 «οικογενειακοί και κοινοτικοί νοσηλευτές» . Τα τελευταία χρόνια, σχεδόν 30.000 Ιταλοί νοσηλευτές έχουν πάει στο εξωτερικό. περισσότερες από 3.000 φεύγουν κάθε χρόνο.

Η κατάσταση αυτή επιδεινώνεται από το γεγονός ότι ο ιταλικός πληθυσμός γερνάει ολοένα και περισσότερο: σχεδόν το 20% των Ιταλών είναι άνω των 65 ετών και επομένως χρειάζονται όλο και περισσότερη υγειονομική περίθαλψη. Η έλλειψη νοσηλευτών εκτιμάται ότι αυξάνεται κάθε χρόνο λόγω της ανισορροπίας μεταξύ συνταξιοδοτήσεων (17.000 ετησίως) και νέων προσλήψεων (8.000 ετησίως).

Επιπλέον, σύμφωνα με τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), η ιταλική αγορά εργασίας στον τομέα της υγείας υποφέρει από χρόνια έλλειψη χρηματοδότησης, κακές προοπτικές σταδιοδρομίας και νεποτισμό, γεγονός που την καθιστά μη ελκυστική για τους ξένους επαγγελματίες.