Πώς ψηφίζει κάποιος που κατασκευάζει αυτοκίνητα τα οποία ποτέ δεν θα μπορέσει να αγοράσει; Στο Ντιτρόιτ, ο Ντόναλντ Τραμπ και ο Τζο Μπάιντεν έδωσαν σκληρή μάχη για να κερδίσουν την ψήφο της εργατικής τάξης, κυρίως των λευκών.
Ο δύο υποψήφιοι δίνουν μάχη «για να προσελκύσουν τους ψηφοφόρους της εργατικής τάξης, κυρίως τους λευκούς», μια ομάδα που θα διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στις προεδρικές εκλογές, εκτίμησε ο Τζέφερσον Κάουι, καθηγητής στο πανεπιστήμιο Vanderbildt σε συνέντευξη που παραχώρησε στον ραδιοφωνικό σταθμό NPR.
“Θα τους προσελκύσει η συνηθισμένη ρητορική του Τραμπ, κυρίως σε ό,τι αφορά τη φυλή και το έθνος; Ή θα δούμε ένα κίνημα πιο πολύ στραμμένο (…) προς το όραμα του Μπάιντεν, αυτό είναι στην πραγματικότητα το βασικό ερώτημα», προσέθεσε.
Σνομπάροντας το δεύτερο ντιμπέιτ των υποψηφίων για το χρίσμα, ο πρώην πρόεδρος επέλεξε να επισκεφθεί χθες Τετάρτη ένα εργοστάσιο κατασκευής ανταλλακτικών για αυτοκίνητα κοντά στο Ντιτρόιτ.
Τραμπ εκτίμησε ότι δεν έχει σημασία αν οι απεργοί θα καταλήξουν σε μια επικερδή για αυτούς συμφωνία με τις αυτοκινητοβιομηχανίες διότι λόγω της στροφής στα ηλεκτρικά οχήματα, σύντομα οι θέσεις εργασίας τους θα καταργηθούν.
«Δεν έχει καμία διαφορά τι θα πετύχετε διότι σε δύο χρόνια όλοι θα είστε χωρίς δουλειά», τόνισε, κάνοντας λόγο για «δολοφονία των θέσεων εργασίας σας». «Θα είμαι πάντα εδώ για εσάς», υποσχέθηκε ο δισεκατομμυριούχος Ρεπουμπλικάνος.
Από την άλλη ο Μπάιντεν – ο οποίος δίνει ιδιαίτερη σημασία στη στήριξη προς τα συνδικάτα – έγινε ο πρώτος Αμερικανός πρόεδρος που συμμετέχει σε πικετοφορία απεργών.
Ο Μπάιντεν βρέθηκε για λίγο μαζί με τους αοεργούς του συνδικάτου United Auto Workers (UAW) την Τρίτη, μπροστά από το εργοστάσιο της General Motors, στο Μπέλβιλ του Ντιτρόιτ.
Τελικά ποιον από τους δύο προτιμά η εργατική τάξη;
Το κόστος για την αγορά ενός καινούργιου αυτοκινήτου ισοδυναμεί με το μισό ετήσιο εισόδημά μου», δηλώνει ο Κέρτις Κράνφορντ, 66χρονος εργάτης απεργός που έσφιξε το χέρι του Μπάιντεν.
Ευχαρίστησε τον Αμερικανό πρόεδρο που πήγε να δει τους απεργούς, αλλά επέκρινε την κλιματική μετάβαση που «θα κοστίσει θέσεις εργασίας» και κυρίως τις απόψεις των Δημοκρατικών για την άμβλωση και τη μετανάστευση. «Mάλλον θα ψηφίσω τους Ρεπουμπλικάνους» στις εκλογές του 2024, εξηγεί.
Αυτό σημαίνει ότι θα ψηφίσει τον Ντόναλντ Τραμπ, το φαβορί να κερδίσει το χρίσμα του κόμματος.
Η Κάρολιν Νίπα, 51 ετών, 26 από τα οποία εργάζεται στη GM, ακόμη δεν μπορεί να πιστέψει ότι τον χαιρέτισε. «Ήταν σουρεαλιστικό».
«Δεν στηρίζω τον Τραμπ, το λέω ξεκάθαρα. Πιστεύω ότι εργάστηκε σε πολυεθνικές και για λογαριασμό δισεκατομμυριούχων», δήλωσε.
Η Παμ, 72 ετών, αντιθέτως πιστεύει ότι η σωτηρία της θα έρθει από τον Τραμπ.
«Το κόστος ζωής έχει αυξηθεί ραγδαία και όλα αυτά εξαιτίας αυτών των ηλεκτρικών αυτοκινήτων και αυτής της καταραμένης «Νέας Πράσινης Συμφωνίας», καταγγέλλει η συνταξιούχος κομμώτρια, περιμένοντας να χειροκροτήσει τον Ρεπουμπλικάνο.
Εκεί κοντά ο Τζέρι Χένλι, ένας 33χρονος μηχανικός, σχολιάζει: «Κοιτάζω τη μισθοδοσία μου και αναρωτιέμαι: πού πήγαν τα χρήματά μου; Απλώς τα στέλνουν στην Ουκρανία». Δεν τον ενδιαφέρουν τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα: «Θα χρησιμοποιώ βενζίνη μέχρι να πεθάνω».
«Είναι δύσκολο να πει κανείς», δηλώνει η 44χρονη Κρίστι Ζομέτσκι που συμμετέχει στην απεργία. «Αυτή η απεργία δεν είναι στην πραγματικότητα ένα πολιτικό ζήτημα», εξηγεί. Όπως όλοι οι απεργοί στην αυτοκινητοβιομηχανία προτιμά να μιλά για τις θυσίες που έκαναν το 2009 για να στηρίξουν τις πολυεθνικές.
Όμως μετά από αυτή την οικονομική και δημοσιονομική κρίση η Σάρα Πολκ αναρωτιέται: «Ποιος μας στηρίζει πραγματικά;».
Η επίσκεψη του Μπάιντεν, όπως και του Τραμπ «ήταν μια επικοινωνιακή κίνηση», εκτιμά η 53χρονη μητέρα τριών παιδιών, τα οποία μεγαλώνει μόνη της. Προηγουμένως «ήμουν μάλλον με τους Δημοκρατικούς», όμως τώρα «δεν ξέρω».