Ο Ηλίας Τομαράς γράφει για το σερί της ΑΕΚ να έχει δεχθεί γκολ σε όλα της τα ματς, στο οποίο πρέπει άμεσα να μπει τέλος, και τους λόγους που ως τώρα έχουμε δει μια διαφορετική ομάδα
Έντεκα επίσημα παιχνίδια, στην πλειονότητα τους με πολύ δυνατούς ή δυνατούς αντιπάλους είναι ένα δείγμα ικανό να βγάλεις ασφαλή συμπεράσματα. Τι έχουμε δει λοιπόν ως τώρα από την ΑΕΚ;
Η ομάδα έχει δεχθεί σε όλα τα παιχνίδια της γκολ. Έντεκα στα έντεκα έκανε στο Ηράκλειο με τα περισσότερα τέρματα να προέρχονται από φάσεις στις οποίες η άμυνα δείχνει σαστισμένη με αντιπάλους να… εμφανίζονται μόνοι τους, είτε για να κάνουν την τελική πάσα, είτε για να εκτελέσουν. Το μοτίβο αυτό επιμένει παρότι τα πρόσωπα στην αμυντική τετράδα αλλάζουν. Η ΑΕΚ έχει δεχθεί γκολ με κάθε συνδυασμό παικτών. Γκολ που είτε έχουν ξεκινήσει από μια χαμένη μονομαχία έξω από την περιοχή η οποία δημιούργησε υπεραριθμία, είτε οφείλονται σε λάθος κινήσεις ή εκτιμήσεις.
Αυτό που επίσης έχουμε δει είναι μια διαφορετική φιλοσοφία. Η ΑΕΚ της ασφυκτικής πίεσης ψηλά που στραγγάλιζε τον αντίπαλο και τον οδηγούσε στον λάθος είναι… ακριβοθώρητη. Εμφανίζεται για κάποια διαστήματα στα παιχνίδια της, με μοναδική ίσως εξαίρεση τον αγώνα με τον Πανσερραϊκό. Πήρε τις μεγάλες της νίκες με ένα στιλ διαφορετικό. Την είδαμε να δίνει περισσότερο χώρο, να έχει τις γραμμές τις πιο πίσω και να εκμεταλλεύεται στο έπακρο τις αντεπιθέσεις και τα στημένα.
Στο δεύτερο ημίχρονο με τον Ατρόμητο και σε ολόκληρο το παιχνίδι με τον ΟΦΗ, παρουσίασε όμως το πλέον ανησυχητικό. Η ΑΕΚ δεν είχε ένταση, δεν είχε ιδέες και όταν η μπάλα ήταν στην κατοχή της έκανε εύκολα το λάθος. Επιπλέον το μεγαλύτερο της όπλο δεν λειτούργησε. Οι αλλαγές δεν έφεραν τη «φλόγα», την ορμή που βλέπαμε συνήθως.
Με τον τρόπο που αγωνίστηκε έστειλε στον αντίπαλο το μήνυμα ότι είναι ευάλωτη. Ο Ατρόμητος λίγο έλειψε να το εκμεταλλευτεί, ο ΟΦΗ (η καλύτερη επαρχιακή ομάδα με εξαιρετικό προπονητή) πήρε μια δικαιότατη νίκη.
Ποτέ πλήρης
Ο Ματίας Αλμέιδα μιλάει για κόπωση και επιμένει στο εκτεταμένο rotation. Σίγουρα κάτι περισσότερο θα ξέρει από εμάς έστω και αν τα τελευταία τρία ημίχρονα δεν του βγήκαν. Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι η ΑΕΚ δεν έχει καταφέρει ως τώρα να κατέβει σε αγώνα με πλήρες ρόστερ. Απουσίες, τιμωρίες και κούραση οδηγούν σε μόνιμη διαφοροποίηση του βασικού σχήματος.
Ο Λιβάι Γκαρσία, το υπερόπλο της ομάδας και ο παίκτης που ορίζει τον τρόπο παιχνιδιού της, έχει αγωνιστεί σε πέντε αγώνες για συνολικά 359 λεπτά. Στη Super League έχει παίξει μόλις 75 λεπτά (!). Ο MVP του περσινού τίτλου, Ορμπελίν Πινέδα έχει καταγράψει 214 λεπτά στο Πρωτάθλημα με κάποιες εκλάμψεις της τεράστιας ποιότητας του. Γκατσίνοβιτς και Αραούχο ταλαιπωρήθηκαν από τραυματισμούς με τον πρώτο να έχει μεταπτώσεις στην απόδοση του και τον δεύτερο να μην έχει διάρκεια. Θα μπορούσαμε να γεμίσουμε ένα… σεντόνι με τα προβλήματα που έχει αντιμετωπίσει η ΑΕΚ όμως η ομάδα θα πρέπει να ζήσει αυτά, όπως άλλωστε το έκανε και την περασμένη σεζόν.
Να μπει τέλος στο -1
Παρά τις απουσίες και την κόπωση πρέπει να βρει πρωτίστως λύση με την αμυντική της λειτουργεία. Δεν γίνεται να ξεκινά σε κάθε ματς με μειονέκτημα ενός γκολ και να αναγκάζεται να κυνηγά ή να ψάχνει τέρμα με τον χρόνο να την πιέζει. Επιθετικά η ομάδα θα βρει τον καλό της εαυτό αλλά αυτό το μόνιμο -1 στο σκορ είναι δεδομένο πως σε κάποια παιχνίδια θα το πληρώσει.
Μια νίκη που εξασφαλίζει την ευρωπαϊκή συνέχεια
Πρέπει λοιπόν να καθαρίσει το μυαλό της και να παίξει ως κανονική ΑΕΚ στο ματς το οποίο, μετά το διπλό στο Μπράιτον, έγινε ένα από τα σημαντικότερα της σεζόν. Με νίκη επί του Άγιαξ η Ένωση εξασφαλίζει σε πολύ μεγάλο βαθμό την ευρωπαϊκή της συνέχεια καθώς με έξι βαθμούς είναι απίθανο να χαθεί (έστω) η τρίτη θέση. Με δύο νίκες (Άγιαξ, Παναιτωλικ