Εξελέγη βουλευτής σε τρεις διαφορετικές εκλογικές αναμετρήσεις, διετέλεσε Υφυπουργός Αθλητισμού για δύο θητείες (2007-2009, 2012-2013) για να αποσυρθεί σιωπηλά από τα κοινά κάνοντας σπάνιες και επιλεγμένες ΄δημόσιες εμφανίσεις.
Μια από τις τελευταίες του ήταν όταν ο Άρης τον τίμησε τον Φεβρουάριο του 2019 μαζί με την ομάδα που κατέκτησε τον τίτλο το 1979 και λίγους μήνες αργότερα όταν βρέθηκε στο μουσείο της αγαπημένης του ομάδας… Εκεί όπου τα δικά του επιτεύγματα είχαν περίοπτη θέση με τον «ξανθό» να βουρκώνει.
Προληπτικός, εκρηκτικός και τελειομανής Για την αξία του ως προπονητή δεν χρειάζεται παρά να ρίξει κανείς μια ματιά στους ατελείωτους τίτλους τους… Πίσω από τον προπονητή Ιωαννίδη υπήρχε ο άνθρωπος Γιάννης για τον οποίο υπήρχαν πολλοί μύθοι και αλήθειες.
Ο «ξανθός» έχει μείνει στην ιστορία ως ένας από τους πλέον προληπτικούς ανθρώπους, με τον ίδιο ποτέ να μη δίνει ξεκάθαρη απάντηση.
«Υπήρχε αυτός ο μύθος ότι ήμουν προληπτικός, αλλά εγώ ξέρω ότι μου έδωσε τη λύση σε πολλά προβλήματα. Ελεγα δεν θέλω να δει κάποιος την προπόνηση, δεν θέλω να μπει κάποιος στο πούλμαν, η ομάδα είναι ομάδα, έχει τα χούγια της, αν θέλετε ελάτε, αλλά αν χάσουμε να ξέρετε ότι θα σας θεωρήσω υπεύθυνους. Όταν τους έλεγα ότι πρέπει να σεβαστούν την ομάδα δεν το καταλάβαιναν. Όταν προέταξα το γούρι, δεν ερχόταν κανείς. Ετσι βρήκα την ησυχία μου», είχε εξηγήσει σε μία από τις συνεντεύξεις του.
Κάποιοι φίλοι του βέβαια διαβάζοντας αυτά που έλεγε, γελούσαν πονηρά ενθυμούμενοι το ότι το λεωφορείο του Άρη έπρεπε να μπει από μονόδρομο για να πάει στο γήπεδο, τη συγκεκριμένη τσέπη που έβαζε τα τσιγάρα του ή το τυχερό του ντοσιέ (που του είχε κλέψει οπαδός του ΠΑΟΚ λίγο πριν το τζάμπολ σε ένα ντέρμπι της πόλης)…
Βαθιά θρησκευόμενος, εν ώρα αγώνα δεν είχε κανένα πρόβλημα να ρίξει τα καντήλια του προς πάσα κατεύθυνση και μετά το τέλος του αγώνα να ζητήσει συγχώρεση.
Είπαμε ο «Ξανθός» ήταν ο στρατηγός που δεν έστελνε απλά τους παίκτες του στη μάχη, αλλά συμμετείχε κι ίδιος έχοντας τη λογική της νίκης με κάθε κόστος ή αν προτιμάτε ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Κι αυτή ακριβώς η λογική και το πάθος που μεταλαμπάδευε στην ομάδα του τον έκανε εξαιρετικά αντιπαθή στους αντιπάλους του και είδωλο για τους οπαδούς της δικής του ομάδας.