Νόμπελ Ειρήνης: Στην Ιρανή ακτιβίστρια Ναργκίς Μοχαμαντί το φετινό βραβείο [vid]

Στην Ιρανή ακτιβίστρια απονεμήθηκε το φετινό Νόμπελ Ειρήνης.Η νορβηγική Επιτροπή των Νόμπελ τίμησε τον αγώνα της κατά της καταπίεσης των γυναικών στο Ιράν και τον αγώνα της για την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας για όλους.

“O γενναίος αγώνας της ήρθε με τεράστιο προσωπικό κόστος”

Όπως αναφέρει η Επιτροπή, «ο γενναίος αγώνας της ήρθε με τεράστιο προσωπικό κόστος». Η Ναργκίς Μοχαμαντί είναι υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αγωνίζεται για την ελευθερία της έκφρασης και το δικαίωμα της ανεξαρτησίας, καθώς και κατά των κανόνων που επιβάλλουν στις γυναίκες να παραμένουν κρυμμένες και να καλύπτουν το σώμα τους.Υποστηρίζει τον αγώνα των γυναικών για το δικαίωμα να ζήσουν μια πλήρη και αξιοπρεπή ζωή. Αυτός ο αγώνας σε όλο το Ιράν έχει αντιμετωπιστεί με διώξεις, φυλακίσεις, βασανιστήρια, ακόμη και θάνατο.

Tο ιρανικό καθεστώς την έχει συλλάβει 13 φορές

Συνολικά, το ιρανικό καθεστώς την έχει συλλάβει 13 φορές, την καταδίκασε πέντε φορές σε συνολικά 31 χρόνια φυλάκισης και 154 μαστιγώματα. Η Μοχαμαντί εξακολουθεί να βρίσκεται στη φυλακή. Σημειώνεται ότι το Βραβείο Ειρήνης είναι το μοναδικό από τα βραβεία Νόμπελ που απονέμεται στην πρωτεύουσα της Νορβηγίας, το Όσλο, και όχι στην πρωτεύουσα της Σουηδίας, τη Στοκχόλμη.

BREAKING NEWS The Norwegian Nobel Committee has decided to award the 2023 #NobelPeacePrize to Narges Mohammadi for her fight against the oppression of women in Iran and her fight to promote human rights and freedom for all.#NobelPrize pic.twitter.com/2fyzoYkHyf

— The Nobel Prize (@NobelPrize) October 6, 2023

Η πορεία της Ναργκίς Μοχαμαντί

Στη δεκαετία του 1990, ως νεαρή φοιτήτρια φυσικής, η Νάργκες Μοχαμαντί είχε ήδη διακριθεί ως υπέρμαχος της ισότητας και των δικαιωμάτων των γυναικών.

Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της, εργάστηκε ως μηχανικός, καθώς και ως αρθρογράφος σε διάφορες μεταρρυθμιστικές εφημερίδες. Το 2003 ασχολήθηκε με το Κέντρο Υπερασπιστών των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην Τεχεράνη, έναν οργανισμό που ιδρύθηκε από τη βραβευμένη με Νόμπελ Ειρήνης Σιρίν Εμπαντί.

Το 2011 η Μοχαμάντι συνελήφθη για πρώτη φορά και καταδικάστηκε σε πολυετή φυλάκιση για τις προσπάθειές της να βοηθήσει φυλακισμένους ακτιβιστές και τις οικογένειές τους. Δύο χρόνια αργότερα, μετά την απελευθέρωσή της με εγγύηση, η κ. Μοχαμαντί συμμετείχε σε μια εκστρατεία κατά της χρήσης της θανατικής ποινής.

Το Ιράν είναι από καιρό μεταξύ των χωρών που εκτελούν το υψηλότερο ποσοστό των κατοίκων τους ετησίως. Μόνο από τον Ιανουάριο του 2022 περισσότεροι από 860 κρατούμενοι έχουν τιμωρηθεί με θάνατο στο Ιράν. Ο ακτιβισμός της κατά της θανατικής ποινής οδήγησε στην εκ νέου σύλληψη της Μοχαμαντί το 2015 και σε ποινή επιπλέον ετών πίσω από τοίχους. Με την επιστροφή της στη φυλακή, άρχισε να αντιτίθεται στη συστηματική χρήση βασανιστηρίων και σεξουαλικής βίας κατά των πολιτικών κρατουμένων, ιδίως των γυναικών, που ασκείται στις ιρανικές φυλακές. Το περσινό κύμα διαμαρτυριών έγινε γνωστό στους πολιτικούς κρατούμενους που κρατούνταν μέσα στη διαβόητη φυλακή Evin στην Τεχεράνη. Για άλλη μια φορά η κ. Μοχαμαντί ανέλαβε την ηγεσία. Από τη φυλακή εξέφρασε την υποστήριξή της στους διαδηλωτές και οργάνωσε δράσεις αλληλεγγύης μεταξύ των συγκρατουμένων της. Οι σωφρονιστικές Αρχές απάντησαν επιβάλλοντας ακόμη αυστηρότερους όρους. Απαγορεύτηκε στην κ. Μοχαμαντί να δέχεται κλήσεις και επισκέπτες. Ωστόσο, κατάφερε να βγάλει λαθραία ένα άρθρο που δημοσίευσαν οι New York Times για την επέτειο ενός έτους από τη δολοφονία της Μάχσα Αμινί. Το μήνυμα ήταν: «Όσο περισσότεροι από εμάς κλειδώνονται, τόσο πιο δυνατοί γινόμαστε». Από την αιχμαλωσία, η κ. Μοχαμαντί βοήθησε να διασφαλιστεί ότι οι διαμαρτυρίες δεν έχουν υποχωρήσει.