Η αντεπίθεση της Κουμουνδούρου ενάντια στους διαφωνούντες

Στην αντεπίθεση επιχειρεί να περάσει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ μέσα από στοχευμένες διαρροές, οι οποίες “φωτογραφίζουν” την εσωκομματική αντιπολίτευση και, ιδιαίτερα, την αριστερή πτέρυγα του κόμματος.

Με αυτόν τον τρόπο, η νέα προεδρική ομάδα προσπαθεί να φανεί η ηγεμονική δύναμη του εσωκομματικού συσχετισμού δυνάμεων και, ταυτόχρονα, να αντιστρέψει τις διαφαινόμενες νέες δυναμικές που αναπτύσσονται στις τάξεις του αντιπολιτευτικού χώρου.

Πιο συγκεκριμένα, υποστηρίζεται ότι «η λογική του εμφυλίου συντηρείται από δηλώσεις μεμονωμένων στελεχών που κινούνται αντικαταστατικά, έχουν θέσει τον εαυτό τους εκτός ΣΥΡΙΖΑ και ήδη έχουν δρομολογήσει το σχεδιασμό νέου κόμματος, με νέο καταστατικό και νέο αρχηγό» υποστήριξαν οι πηγές της Κουμουνδούρου, οι οποίες έφτασαν στον σημείο να δηλώσουν ότι… «στον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει εμφύλιος».

Οι ίδιες πηγές σημειώνουν ακόμα ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπαίνει σε κανέναν διάλογο με συγκεκριμένα στελέχη που οι δηλώσεις τους και η εν γένει πολιτική τους στάση ήταν επί της αρχής αντικαταστατική και επιζήμια για το χώρο της αριστεράς».

Είναι σαφές πως πίσω από αυτές τις κινήσεις πολιτικής ανασύνταξης και αντεπίθεσης της Κουμουνδούρου, υπάρχει η μέριμνα να αρχίσει να αντιστρέφεται το ιδιαίτερα βαρύ κλίμα που έχει δημιουργηθεί γύρω από το πρόσωπο του κ. Κασσελάκη

Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως η εντυπωσιακή εκλογή του κ. Κασσελάκη στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, και μάλιστα από την βάση του κόμματος, όχι μόνο δεν τον κατέστησε αδιαμφισβήτητο στο πολυτασικό εσωτερικό του κόμματος, αλλά όπως όλα δείχνουν τον αναδεικνύουν στον «αδύναμο κρίκο» του. Οι κατηγορίες ότι «το παιδί, δεν κάνει…», δεν εκφράζονται μόνο από τους διακηρυγμένους εσωκομματικούς αμφισβητίες του, αλλά αρχίζουν να διαπερνούν και τους, μέχρι σήμερα, ανεκτικούς στις ιδιορρυθμίες και την «αφελή αντιπολιτική» εν γένει συμπεριφορά του.

Οι «ξινίλες» και τα «αριστερόμετρα» του , οι ασύμβατες για αριστερό «ριζοσπαστικό» κόμμα θέσεις του στον ΣΕΒ (την ίδια ώρα που έρχονται στο φως της δημοσιότητας παλιότερη αρθρογραφία του υπέρ… των απολύσεων και των μειώσεων μισθού- που ο ίδιος λέει ότι «δεν τις θυμάται γιατί «τότε ήταν πολύ νέος»!) η απουσία δομημένου και ουσιαστικού πολιτικού λόγου, η αστοχίες των σχολίων του στην ισραηλινή κρίση, τα περί «κρατιδίου» για το τουρκικό ψευδοκράτος στην Κύπρο, όσιο περνάει ο χρόνος, δεν μπορούν να εκλαμβάνονται και δεν εκλαμβάνονται ως «λεκτικά ατοπήματα», ούτε αρκεί η έκκλησή του στο Κερατσίνι, «δώστε μου χρόνο , θα γίνω ξεφτέρι!».

Είναι φανερό πως ο κ. Κασσελάκης προσπαθεί να κερδίσει χρόνο, μήπως και αλλάξει τους συσχετισμούς και αποχωρήσουν από μόνοι τους οι εσωκομματικοί αντίπαλοί του, αλλά ο χρόνος έχει ήδη αρχίσει να κυλά εις βάρος του. Οψόμεθα.