Κωνσταντίνος Κεφαλογιάννης: 28η Οκτωβρίου 1940 – Με ενότητα και πίστη κάναμε τον ήλιο να δακρύσει από χαρά

28η Οκτωβρίου 1940. Η Αθήνα, ολόκληρη η Ελλάδα αξημέρωτα ξυπνά από τον επίμονο ήχο των σειρήνων και των καμπαναριών. Και το πρώτο ανακοινωθέν του Ελληνικού Γενικού Στρατηγείου που μεταδόθηκε από το Ραδιοφωνικό Σταθμό Αθηνών μεταφέρει την είδηση του πολέμου. «Αἱ ἰταλικαὶ στρατιωτικαὶ δυνάμεις προσβάλλουν ἀπὸ τῆς 0530 πρωϊνῆς τῆς σήμερον τὰ ἡμέτερα τμήματα προκαλύψεως τῆς ἑλληνοαλβανικῆς μεθορίου. Αἱ ἡμέτεραι δυνάμεις ἀμύνονται τοῦ πατρίου ἐδάφους».

Ο συγγραφέας Γεώργιος Θεοτοκάς στο προσωπικό του ημερολόγιο περιγράφει για εκείνο το πρωινό. «Σιγά-σιγά η Αθήνα παίρνει το ύφος των μεγάλων εθνικών εορτών. Αισθάνεται κανείς ένας πάθος μες στον αέρα, ένα φανατισμό, μία λεβεντιά. Είχα πολλά χρόνια να δω τέτοιον ενθουσιασμό στην Αθήνα. Ξύπνησε το ελληνικό φιλότιμο, είναι κάτι ωραίο. Και μία τέλεια εθνική ενότητα. Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που αισθάνουμαι τέτοιαν ομόνοια να βασιλεύει στον τόπο».

Αυτό ήταν η 28η Οκτωβρίου 1940. Μία γιορτή που βρήκε όλη τη χώρα μπροστά στον εθνικό κίνδυνο ενωμένη. Σε ένα αγώνα υπάρξεως πολέμησε με πείσμα και έγραψε μία λαμπρή σελίδα στην ένδοξη Ιστορία του Έθνους μας.

Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες το ’40 πολέμησαν «υπέρ βωμών και εστιών». Αγωνίστηκαν για την ανεξαρτησία της Ελλάδας, την ακεραιότητα και την τιμή της.  Απέδειξαν ότι είναι άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας την οποία μας εξασφάλισαν οι προπάτορές μας.

Και μας έστειλαν ηχηρά μηνύματα. Παρακαταθήκες. Με το Έπος του ’40 μας δίδαξαν γενναιότητα και αυταπάρνηση. Ηρωισμό και τόλμη. Άδολη θυσία υπέρ της Πατρίδας.

Στα βουνά της Βορείου Ηπείρου κατέβαλαν βαρύτατο φόρο αίματος στο βωμό της Ελευθερίας της Πατρίδας μας και μας έδωσαν ένα διαρκές μάθημα εθνικής ενότητας, ομόνοιας και ομοψυχίας.

Ένα μάθημα τόσο επίκαιρο στις μέρες μας. Μία εθνική ενότητα τόσο αναγκαία για να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά, ιδιαίτερα η νέα γενιά, τις προκλήσεις των καιρών μας.

Το 1940 ένας 29χρονος που υπηρέτησε ως έφεδρος ανθυπολοχαγός στο μέτωπο έβαλε στο χαρτί τη βιωματική του εμπειρία. Τη μετουσίωσε στο ποίημά του «Άσμα Ηρωικό και Πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας».

Έγραφε ο νομπελίστας Οδυσσέας Ελύτης:

«Τώρα χτυπάει πιο γρήγορα τ’ όνειρο μες στο αίμα. Του κόσμου η πιο σωστή στιγμή σημαίνει: Ελευθερία. Έλληνες μες στα σκοτεινά δείχνουν το δρόμο: EΛEYΘEPIA     Για σένα θα δακρύσει από χαρά ο ήλιος.»

Η νέα γενιά του τόπου μας που όσο και αν κάποιοι την λοιδορούν και την απαξιώνουν, είμαι βέβαιος ότι θα είναι πάντα έτοιμη να πει το μεγάλο «ΟΧΙ» απέναντι σε οποιαδήποτε αμφισβήτηση της εθνικής μας κυριαρχίας.

Άρθρο του Κωνσταντίνου Κεφαλογιάννη, Βουλευτή Ν. Ηρακλείου ΝΔ