Economist: Τα μεγάλα διλήμματα του Νετανιάχου

Η επίτευξη ενός πολεμικού στόχου αποτελεί πάντοτε πρόκληση για έναν στρατό και το Ισραήλ έχει τέσσερις, εκτιμά σε ανάλυσή του ο Economist.

Οι δυνάμεις του Ισραήλ έχουν αρχίσει αυτό που στις 28 Οκτωβρίου ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπέντζαμίν Νετανιάχου, ονόμασε δεύτερο στάδιο του πολέμου, την κλιμακωτή χερσαία εισβολή στη Γάζα. Προειδοποίησε ότι η φάση αυτή θα είναι «δύσκολη και μακρά» και έχει δίκιο, επισημαίνει ο Economist.

Η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του Ισραήλ θα πρέπει συνεχώς να εξισορροπεί μεταξύ τεσσάρων ανταγωνιστικών στόχων. Το να αγωνίζονται πιο σκληρά για έναν από αυτούς μπορεί να υπονομεύσει όλους τους άλλους.

Όσο η Χαμάς έχει την εξουσία στην Γάζα, οι Ισραηλινοί δεν θα αισθάνονται ασφαλείς

Ο πρώτος πολεμικός στόχος είναι η καταστροφή της Χαμάς. Τις τελευταίες τρεις εβδομάδες αυτό σημαίνει την εξάλειψη της στρατιωτικής υποδομής της ομάδας και τη θανάτωση της ηγεσίας της και όσο το δυνατόν περισσότερων από τους μαχητές της.

Επειδή η Χαμάς εξαπέλυσε μια μαζική επίθεση για να σκοτώσει Εβραίους, οι Ισραηλινοί δεν μπορούν πλέον να ανεχτούν την παλιά στάση αναμονής στην οποία η βία της Χαμάς υποτίθεται ότι κρατήθηκε σε ανεκτό επίπεδο με ένα συνδυασμό οικονομικών ανταμοιβών και την απειλή ισραηλινής επίθεσης. Ένας λόγος για αυτό είναι πρακτικός. Όσο η Χαμάς είναι στην εξουσία, οι Ισραηλινοί δεν θα αισθάνονται ασφαλείς. Πολλοί από τους χιλιάδες που απομακρύνθηκαν από το νότο δεν θα επιστρέψουν στα σπίτια τους.

Ένας άλλος λόγος είναι τακτικός. Η Χαμάς ταπείνωσε τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες και τον ισραηλινό στρατό. Για να μειωθούν οι πιθανότητες παρόμοιων επιθέσεων από άλλες ομάδες, η χώρα πρέπει να αποκαταστήσει τη θέση της ως δύναμη αποτροπής. Ο τελευταίος λόγος είναι στρατηγικός. Με τη Χαμάς επικεφαλής, δεν μπορεί να υπάρξει διάλογος για ειρήνη.

Είναι μια σκληρή αλήθεια για τους ανθρώπους που βομβαρδίζονται, αλλά και οι κάτοικοι της Γάζας θα παραμείνουν στη δυστυχία για όσο διάστημα ζουν κάτω από τη δικτατορία της Χαμάς και την ασφυκτική ισραηλινή ασφάλεια που αυτή συνεπάγεται, υπογραμμίζει.

Η απελευθέρωση των ομήρων

Ο δεύτερος στόχος του Ισραήλ είναι να απελευθερώσει περισσότερους από 220 ανθρώπους που έχουν μεταφερθεί στη Γάζα ως όμηροι. Αυτός ο στόχος είναι πιθανό να παρεμποδίσει τις μάχες. Η Χαμάς φαίνεται να χρησιμοποιεί την υπόσχεση της απελευθέρωσης των ομήρων για να καθυστερήσει την έναρξη της χερσαίας επίθεσης.

Είναι πιθανό να προσπαθήσει να επηρεάσει την ισραηλινή τακτική τώρα που στρατεύματα βρίσκονται μέσα στη Γάζα, με την ελπίδα ότι οι δυνάμεις εισβολής θα συγκρατηθούν, τονίζει.

Οι απώλειες Ισραηλινών στρατιωτών και αμάχων

Το βρετανικό μέσο αναφέρει ότι ο τρίτος στόχος είναι να ελαχιστοποιηθούν οι απώλειες – τόσο των Ισραηλινών στρατιωτών όσο και των πολιτών στη Γάζα. Εάν πολλοί Ισραηλινοί στρατιώτες πεθάνουν, αυτό θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο ολόκληρη την επιχείρηση. Επίσης, όσο αυξάνονται οι απώλειες αμάχων, τόσο θα αυξάνεται η διεθνής πίεση για ανθρωπιστικές παύσεις και πλήρη κατάπαυση του πυρός. Στο παρελθόν τέτοιοι παράγοντες οδήγησαν το Ισραήλ να προχωρήσει σκληρά και γρήγορα, γνωρίζοντας ότι ο χρόνος για μάχες είναι περιορισμένος. Σήμερα, ωστόσο, ο στόχος είναι να καταστραφεί το δίκτυο σηράγγων της Χαμάς. Αυτό όμως χρειάζεται πολλούς μήνες.

Η κλεψύδρα όμως αδειάζει. Πέρα από τους θανάτους αμάχων από τους βομβαρδισμούς του Ισραήλ στη Γάζα, οι κάτοικοι στον θύλακα είναι επίσης παγιδευμένοι σε ένα καθεστώς πολιορκίας, ιδίως όσον αφορά τις προμήθειες ενέργειας. Το Ισραήλ προσπαθεί να αποκτήσει το πάνω χέρι στις διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωση των ομήρων, εμποδίζοντας την είσοδο καυσίμων στη λωρίδα. Αντιμετωπίζει ένα δίλημμα επειδή πιστεύει ότι οι γεννήτριες των νοσοκομείων παρέχουν επίσης την ηλεκτρική ενέργεια που απαιτείται για τον εξαερισμό και τον φωτισμό του λαβύρινθου των τούνελ της Χαμάς, όπου παραμονεύουν οι μαχητές της.

Επανεκκίνηση διαλόγου Ισραήλ – Παλαιστίνης

Ο τελευταίος στόχος είναι να τεθούν τα θεμέλια για την επανέναρξη των διαδικασιών στη Μέση Ανατολή για μια ενδεχόμενη ειρήνη, μια συζήτηση που έχει βαλτώσει εδώ και χρόνια. Αυτήν τη στιγμή η ιδέα μιας μεταπολεμικής συμφωνίας μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, τη Γάζα και τη Δυτική Όχθη είναι αδιανόητη για πολλούς και στις δύο πλευρές, αλλά οι σκληροπυρηνικοί Ισραηλινοί στρατηγοί πιστεύουν ότι η προοπτική μιας πραγματικής ειρήνης θα χρειαστεί για να δημιουργηθεί μόνιμη σταθερότητα.

Αυτό θα απαιτήσει την υποστήριξη τουλάχιστον ορισμένων αραβικών κυβερνήσεων, πιθανότατα εκείνων που έχουν έρθει πιο κοντά στο Ισραήλ στο πλαίσιο των συμφωνιών του Αβραάμ. Η Αμερική θα δώσει βάρος σε αυτήν την κατεύθυνση, τονίζει ο Economist.