Αταμάν: «Ήθελε και ο Ολυμπιακός τον Ναν – Θα δυναμώσει την ομάδα» [vid]

Ο Εργκίν Αταμάν μίλησε για τη μεταγραφή του Κέντρικ Ναν.

Ο Εργκίν Αταμάν μίλησε για τη μεταγραφή του Κέντρικ Ναν.

Aναλυτικά οι δηλώσεις του:

Για τη νίκη κόντρα στον Ολυμπιακό: “Ο Ολυμπιακός είναι Πρωταθλητής Ελλάδας τα τελευταία δύο χρόνια και δεν είχε ηττηθεί στην έδρα του από τον Παναθηναϊκό στα τελευταία εφτά ντέρμπι. Πρόκειται για πολύ δυνατή ομάδα. Ήταν φιναλίστ στην Ευρωλίγκα την περασμένη χρονιά, χάνοντας από τη Ρεάλ Μαδρίτης στα τελευταία δευτερόλεπτα. Εμείς είμαστε νέα ομάδα. Δεν ήμαστε έτοιμοι στο Super Cup κι ηττηθήκαμε βαριά. Στο παιχνίδι για την Ευρωλίγκα είχαμε το προβάδισμα στο μεγαλύτερο μέρος, αλλά ηττηθήκαμε στην παράταση. Ήταν πολύ δύσκολη η ατμόσφαιρα στο ΣΕΦ. Παίξαμε πολύ καλά στο δεύτερο ημίχρονο με διάφορα τρικ. Νικήσαμε δίκαια. Η νίκη έκανε χαρούμενους όλους στον Παναθηναϊκό. Βάλαμε ‘τέλος’ στο ψυχολογικό τους πλεονέκτημα.

Όταν ήρθα στον Παναθηναϊκό, είπα πως θα βάλουμε ‘τέλος’ στην κυριαρχία του Ολυμπιακού. Ήταν πολύ καλή αυτή η νίκη. Οι φίλαθλοι της ομάδας μού δείχνουν μεγάλη αγάπη κι ενθουσιασμό από την πρώτη ημέρα. Πολλοί με ευχαριστούν που ήρθα. Έχουν μπροστά τους έναν προπονητή με πέντε ευρωπαϊκούς τίτλους και δύο διαδοχικές Ευρωλίγκες. Υπάρχουν μεγάλες προσδοκίες για εμένα. Αυτή για εμένα είναι απλώς μία νίκη σε ένα ντέρμπι. Το σημαντικό είναι να κατακτήσουμε το Πρωτάθλημα κι ο Παναθηναϊκός να επανέλθει στις μεγάλες του δόξες”.

Οι φίλαθλοι απολαμβάνουν να βλέπουν έναν ενθουσιώδη προπονητή που έχει σημειώσει μεγάλη επιτυχία. Υπήρξε μεγάλος ενθουσιασμός όταν έκανα την κλασική μου κίνηση με τις υψωμένες γροθιές στον πρώτο ντέρμπι. Δυστυχώς, ηττηθήκαμε πότε. Τώρα, όταν επιστρέψαμε από τον Πειραιά στην Αθήνα, ήταν 01:00 το βράδυ. Χιλιάδες φίλαθλοι μας υποδέχτηκαν με φωτοβολίδες. Σταμάτησαν το λεωφορείο και δεν μπορούσαμε να κινηθούμε για μισή ώρα. Τραγουδούσαν το όνομά μου και περίμεναν να υψώσω ξανά τις γροθιές μου. Το έκανα. Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει τέτοια σχέση. Ο ενθουσιασμός είχε εξαφανιστεί τα τελευταία χρόνια. Τον επαναφέραμε. Ήταν απίστευτο. Δυσκολεύτηκα να μπω στο γήπεδο και να φτάσω στο γραφείο μου. Στις 03:00 τα ξημερώματα μπόρεσα να φύγω. Απίστευτο. Ως Τούρκος προπονητής, το να σε υποδέχονται με ανοιχτές αγκάλες και να σε λατρεύουν έτσι, είναι εξαιρετικά σημαντικό όσον αφορά τη φιλία των ανθρώπων των δύο χωρών και την παγκόσμια ακεραιότητα. Οι προσδοκίες θα μεγαλώσουν ακόμη περισσότερο”.